Εν μέσω πανδημίας, και με την ελπίδα να αποφύγει τις αντιδράσεις του μαθητικού και του φοιτητικού κινήματος, η κυβέρνηση επιχειρεί να εισάγει προς ψήφιση νέο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει:
• Ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας.
• Ελεγχόμενη είσοδο στους χώρους των πανεπιστημίων.
• Ελάχιστη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ.
• Διαγραφές φοιτητών στα ν+(ν/2) έτη.
• Περιορισμός δηλώσεων στα μηχανογραφικά των μαθητών.
• Δυσμενέστερους όρους μετεγγραφών.
Εκείνο που ορέγονται οι κυρίαρχοι είναι ένα πανεπιστήμιο πλήρως ευθυγραμμισμένο με τις απαιτήσεις του κράτους και του κεφαλαίου, ένα πανεπιστήμιο μεγαλύτερων ταξικών φραγμών, όπου η φοίτηση θα είναι προνόμιο των λίγων, εκλεκτών και εύπορων, με τις φοιτητικές παροχές να εξανεμίζονται και τις βασικές ανάγκες για σίτιση, στέγαση και μετακίνηση να εμπορευματοποιούνται πλήρως. Ένα πανεπιστήμιο που μεγάλο κομμάτι της νεολαίας θα πετιέται εκτός, είτε στην τεχνική εκπαίδευση, είτε στα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, είτε, ακόμα χειρότερα, εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Την ίδια ώρα, η πρόθεση της κυβέρνησης για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, η πλήρης κατάργηση του ασύλου, η καθιέρωση της τηλεκπαίδευσης συνιστούν μεθοδεύσεις που στοχεύουν στον αφοπλισμό και την οπισθοχώρηση του φοιτητικού κινήματος, έτσι ώστε να εξαπολύουν με τους καλύτερους δυνατούς όρους και συσχετισμούς τις επιθέσεις τους πάνω στα κεκτημένα και συμφέροντα των φοιτητών. Επιδιώκουν τη διαμόρφωση ενός πανεπιστημίου αποστειρωμένου από κάθε ίχνος πολιτικής ζύμωσης, τριβής και συζήτησης μεταξύ φοιτητών για τα προβλήματά τους. Ένα πανεπιστήμιο όπου ο ταξικός φοιτητικός συνδικαλισμός και κάθε απόπειρα οργάνωσης των συλλογικών αντιστάσεων όπως και κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης των σχεδίων κράτους και κεφαλαίου θα είναι πλήρως εποπτευόμενη και ποινικοποιημένη.
Απέναντι στη νέα επίθεση του κράτους, η οποία στην περίοδο του λοκντάουν βάζει ξεκάθαρα στο στόχαστρο το τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών διεκδικήσεων και αγώνων, φοιτητικοί σύλλογοι και αγωνιστικές συλλογικότητες φοιτητών οργανώνουν τις αντιστάσεις τους. Κόντρα στους σχεδιασμούς των κυρίαρχων και το δυστοπικό μέλλον που ετοιμάζουν για την κοινωνική βάση, αντιπαραθέτουν το δίκιο που προκύπτει από τη συλλογικοποίηση και τον αγώνα. Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία βασική προϋπόθεση για να μπει ανάχωμα στην κυβερνητική πολιτική που καταδικάζει τη νεολαία στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση είναι η επανεκκίνηση του κινήματος σε κάθε μέτωπο όπου εκφράζεται η επίθεση αυτή. Με οριζόντια οργάνωση των αγώνων στη βάση των κοινών υλικών μας συμφερόντων, αναγκών και επιθυμιών. Με τη μαχητική υπεράσπιση και περιφρούρηση των κεκτημένων που συστηματικά υφαρπάζουν. Με την οικειοποίηση και μετατροπή των πανεπιστημιακών χώρων σε ζωντανά κέντρα αγώνα, σε τόπους συλλογικής συζήτησης, ζύμωσης, αμφισβήτησης και αντίστασης. Με όργανα λήψης αποφάσεων τις γενικές συνελεύσεις, όπλα τις συντονισμένες –στη βάση – καταλήψεις διαρκείας και τις μαζικές διαδηλώσεις και όχημα τον αυτόνομο και μαχητικό φοιτητικό – ταξικό συνδικαλισμό, οφείλουμε να υπερασπιστούμε με κάθε κόστος το άσυλο και τα υπόλοιπα ταξικά μας συμφέροντα.
Την Πέμπτη 14 Γενάρη στις 12 το μεσημέρι καλούνται πανελλαδικές κινητοποιήσεις κόντρα στο νέο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο Κεραμέως. Στην Αθήνα στα Προπύλαια, στη Θεσσαλονίκη στο Άγαλμα Βενιζέλου, στην Πάτρα στην πλατεία Γεωργίου και σε όλες τις μεγάλες πόλεις.