Κάλεσμα σε συνέλευση εν όψει της πρωινής πορείας της 6ης Δεκέμβρη
Στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 εκτελείται εν ψυχρώ ο 15χρονος αναρχικός μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος από τους μπάτσους Ε. Κορκωνέα και Β. Σαραλιώτη στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, γεγονός που στάθηκε ως αφορμή να εκδηλωθεί η συσσωρευμένη κοινωνική οργή απέναντι στη γενικευμένη κρατική βία εκείνης της περιόδου.
17 χρόνια μετά την δολοφονία του Αλέξη, Κράτος και Κεφάλαιο συνεχίζουν να καταπιέζουν και να τρομοκρατούν την κοινωνική βάση. Η εμπορευματοποίηση κάθε είδους υπηρεσίας και παροχής, η ποινικοποίηση της απεργίας και οι διώξεις συνδικαλιστών/συνδικαλιστριών με μηνύσεις, πειθαρχικά, διαγραφές, και εκφοβισμούς, οι συνεχείς κρατικές δολοφονίες-επιθέσεις, είτε αυτές γίνονται άμεσα από τους ένστολους δολοφόνους όπως αυτές με θύματα τους Ρομά Σαμπάνη, Φραγκούλη, Μιχαλόπουλο ή στα σύνορα με την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση των συνόρων και την κλιμάκωση του πολέμου ενάντια στους πρόσφυγες και τους ξεριζωμένους, είτε έμμεσα με την επέλαση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ευθύνονται για κάνουν ξεκάθαρη την πραγματική πρόθεση Κράτους και Κεφαλαίου για την κοινωνία.
Πλησιάζοντας στον φετινό Δεκέμβρη, βιώνουμε μια ευρύτερη κατασταλτική επίθεση, πρωτόγνωρου μεγέθους, πάνω στο σύνολο των κοινωνικών αγώνων γενικότερα, και μέσα στα πανεπιστήμια ειδικότερα. Οι χώροι στους οποίους σπουδάζουμε, συλλογικοποιούμαστε και δρούμε πολιτικά αποστειρώνονται με ασταμάτητους ρυθμούς, απεκδύοντας το πανεπιστήμιο από τα κοινωνικά χαρακτηριστικά τα οποία διαχρονικά είχε ενσωματώσει, την ίδια ώρα που η καταστολή εντός του λειτουργεί με νέους όρους: το πρόσφατα θεσμοθετημένο πειθαρχικό δίκαιο και τις διαγραφές. Το πιο πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νέας πραγματικότητας είναι η πρόσφατη καταδίκη του συντρόφου μας Ζ.Μ σε 14 μήνες φυλάκιση χωρίς αναστολή για ένα σύνθημα υπέρ της Παλαιστίνης, εντός του ΕΜΠ, του ιδρύματος που έχει επιλέξει να λειτουργεί ως η προμετωπίδα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Παράλληλα, το κράτος θέλοντας να αποτρέψει την οποιαδήποτε δυνατότητα των φοιτητών/-τριών να οργανώσουν τον αγώνα τους από τα κάτω, έχει δώσει ασυλία σε τάγματα εφόδου της Αριστεράς ώστε αυτά να επιτίθενται στις δυνάμεις αυτές εντός των πανεπιστημίων, τους Αναρχικούς/-ες που αρνούνται την ανάθεση του αγώνα στους "ειδικούς" των κομματικών επιτελείων, και που προτάσσουν τις οριζόντιες διαδικασίες και τον αυτοοργανωμενο αγώνα ως τα μόνα μέσα για ένα φοιτητικό κίνημα πραγματικά αγωνιστικό και επικίνδυνο. Η δολοφονική επίθεση της ΑΡΑΣ στην "Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών για τη 17Ν" και σε μέλη της ομάδας μας αποτελεί την αποκρυστάλλωση αυτής της συνθήκης.
Για εμάς ο Δεκέμβρης δεν αποτελεί μια ακόμη επέτειο ή μνημόσυνο, αλλά αντίθετα μας θυμίζει ότι η μνήμη των νεκρών μας ζει μέσα από τους αγώνες του σήμερα, ενώ ως βασικότερη παρακαταθήκη άφησε όχι απαντήσεις, αλλά ερωτήματα, με κυριότερο αυτό της μετάβασης σε μία άλλη κοινωνία. Το ερώτημα δηλαδή του πώς περνάς από την αυθόρμητη εξέγερση στην κοινωνική επανάσταση. Το αυτοοργανωμένο φοιτητικό κίνημα οφείλει να βρει διεξόδους συλλογικοποίησης, τρόπους οργάνωσης, με δομές και δράσεις, ώστε να υπερασπιστεί όλα όσα άφησε πίσω της η εξέγερση του Δεκέμβρη, έχοντας ως στόχο την συνέχισή τους, το επόμενο βήμα προς την ολοκληρωτική ανατροπή του κρατικού συστήματος.
Για να διατηρήσουμε την εξεγερσιακή και επαναστατική μνήμη των αγώνων που έγιναν, για να δηλώσουμε σαφώς σε όλους τους τόνους πως η αναρχία είναι δυναμικά παρούσα, παρά τις προσπάθειες της καταστολής και των διαφόρων ρουφιάνων, καλούμε σε συνέλευση για την συγκρότηση αναρχικού φοιτητικού μπλοκ στην πρωινή πορεία της 6ης Δεκέμβρη, την Τρίτη 2/12, στις 17:00, στην ΑΣΟΕΕ.
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας