Για τον Buenaventura Durruti
Σαν σήμερα, 14 Ιούλη 1896, γεννιέται στη Λεόν ο Ισπανός αναρχικός επαναστάτης Buenaventura Durruti, μια από τις επιδραστικότερες μορφές του ισπανικού αναρχικού κινήματος και της Κοινωνικής Επανάστασης του 1936, που μέσα από τις τάξεις των CNT και FAI και τον αδιάκοπο και επί δεκαετίες αναρχικό αγώνα, έδωσε πνοή μαζί με δεκάδες χιλιάδες αναρχικών αγωνιστών και αγωνιστριών στην ομορφότερη Υπόθεση που γέννησε η Ιστορία.
Για την Κοινωνική Επανάσταση, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό!
"Δεν φοβόμαστε τα ερείπια, πάντοτε σε παραπήγματα ζούσαμε. Δεν πρέπει να ξεχνάτε όμως ότι εμείς οι εργάτες ξέρουμε επίσης και να χτίζουμε. Εμείς φτιάξαμε τα μέγαρα και τα παλάτια σε όλον τον κόσμο και θα τα φτιάξουμε ακόμα καλύτερα, γιατί εμείς θα κληρονομήσουμε τη Γη και γι’ αυτό μην έχετε καμία αμφιβολία. Η αστική τάξη λοιπόν, ας καταστρέψει τον κόσμο της πριν αποχωρήσει οριστικά από το προσκήνιο της ιστορίας. Εμείς, κουβαλάμε έναν καινούριο κόσμο, εδώ, στις καρδιές μας. Κι ο κόσμος αυτός μεγαλώνει κάθε στιγμή. Μεγαλώνει και τούτη εδώ τη στιγμή, που σας μιλάω"
Buenaventura Durruti
"Δεν έκανε πίσω με τίποτα. Ήταν εντελώς ανεπιτήδευτος. Είχε ένα χάρισμα που έκανε ουκ ολίγους να χάνουν τα λόγια τους και στο οποίο απέδιδαν σχεδόν θαυματουργικές ιδιότητες. Δεν είχε όμως να κάνει με θαύματα. Από βαθιά μέσα του πήγαζε η ειλικρινής επιθυμία του να είναι προσιτός σε όλους, να καλωσορίζει πάντα εγκάρδια τους συντρόφους του και τους ομοϊδεάτες. Δεν υπήρχαν θαύματα, παρά μόνο μία στοργική περιέργεια, μια αδελφική λαχτάρα, μια επιθυμία για δυναμικές ημέρες και έργα"
*Acracia, ημερήσιο όργανο της CNT και της FAI στη Λερίδα, 22-ΧΙ-1936/ Ο Ντουρρούτι στον λαβύρινθο, Miguel Amoros, ελευθεριακές εκδόσεις Ναυτίλος
"Ένας αυθεντικός προλετάριος ο οποίος θα μπορούσε να επιλέξει και να μην είναι λόγω της ασύγκριτης τόλμης του, προτίμησε όμως να ζήσει ανάμεσα στους δικούς του, ένας εργάτης ανάμεσα σε άλλους εργάτες, μέχρι που άφησε τα εργαλεία της δουλειάς για να αρπάξει τα όπλα προς την υπεράσπιση της εργασίας και της Ελευθερίας.
Ο Ντουρρούτι αφιέρωσε στον αγώνα για τη χειραφέτηση των εργαζομένων μια εικοσαετία. Τι πιο παραγωγικό από είκοσι χρόνια γεμάτα γεγονότα, θυσίες, ηρωισμό! Έχουν γραφτεί πολλά για τον γενναίο μας σύντροφο, αλλά ακόμα μένει να γραφεί και να περιγραφεί η ζωή του ως ενός επαναστατικού μαχητή εργάτη, όπως του άξιζε, με λεπτομέρεια και ερμηνεία. Υπήρξε ένας δυναμικός παράγοντας προόδου, ένα ελατήριο μονίμως τεντωμένο προς ένα καλύτερο μέλλον. Η νεότερη Ισπανία είχε λίγους με τέτοια θέληση και ενέργεια σαν αυτή που ενσάρκωνε ο Ντουρρούτι, μπακουνικός λόγω του μεγέθους, του ταπεραμέντου, του ενθουσιασμού του, πάντα ικανός να τραβάει όσους τον περιτριγύριζαν στον κύκλο επιρροής και δράσης του.
Ήταν πάνω απ' όλα, ένας άνθρωπος της δράσης, για τον οποίο οι ιδέες για τις οποίες θυσιαζόταν κάθε μέρα της ζωής του ήταν ακόμη πιο αγαπητές όταν μετατρέπονταν σε επαναστατικό μοχλό. Δεν έπαιρνε από πνευματικό συβαριτισμό, από λογοτεχνική επιτήδευση. Ήταν αναρχικός, αλλά ο αναρχισμός του ανάβλυζε περισσότερο από την καρδιά παρά απ' το μυαλό του. Με τη χοντροκοπιά της έκφρασής του, και μάλιστα εξαιτίας της, ο λαός τον άκουγε, τον καταλάβαινε και τον επευφημούσε. Η βροντερή φωνή του ηλέκτριζε τους ακροατές, μεταδίδοντας σε όσους τον άκουγαν τη φλόγα που έκαιγε μέσα του."
*Ένα ελευθεριακό πρόταγμα - ιστορία, εξέλιξη και πράξη - τόμος β', κράτος, πόλεμος και επανάσταση, Diego Abad De Santillan, εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες