Τις τελευταίες εβδομάδες, γινόμαστε μάρτυρες ενός καθεστώτος οξυμένης καταστολής, εφαρμογής αντι-εκπαιδευτικών νόμων και καταπάτησης του ασύλου, στους χώρους του ΑΠΘ. Κράτος και πρυτανικές αρχές, πλήρως ευθυγραμμισμένοι με το δόγμα ‘’Νόμος και Τάξη’’, τοποθετούν δυνάμεις των ΜΑΤ -με ευτελείς προφάσεις- να περιφρουρούν τα ντουβάρια της πρώην κατάληψης ‘’Στέκι στο Βιολογικό’’. Φοιτητές και φοιτήτριες αντιστεκόμενοι όλο αυτό το διάστημα με καθημερινές διαδηλώσεις, συνελεύσεις και συγκρούσεις με τις δυνάμεις της αστυνομίας, καθιστούν σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις πως το άσυλο ήταν και θα παραμείνει στον κόσμο του αγώνα.


Οι περσινοί φοιτητικοί αγώνες με την κατάληψη της Πρυτανείας έδωσαν στοιχεία τόσο στο κίνημα, όσο και στο κράτος, και στα φετινά γεγονότα ξεδιπλώνονται τα νέα αυτά χαρακτηριστικά. Από την πλευρά του κράτους, γίνεται ξεκάθαρο πως η πολιτική της προληπτικής αντι-εξέγερσης είναι πλέον η θεμέλιος λίθος της ύπαρξης του. Φαίνεται πως σκοπό έχει να ξεριζώσει κάθε μορφή αντίστασης πριν καν αυτή εμφανιστεί, πράγμα που σημαίνει πως η όξυνση της καταστολής και η καταπάτηση των κοινωνικών κεκτημένων πρέπει να γίνουν ταχύτατα και αδιάλλακτα. Οι μορφές που παίρνει το καθεστώς αυτό, έχουν είτε θεσμική μορφή με την ψήφιση πολλαπλών αντικοινωνικών νομοσχεδίων, είτε συμμορίτικη, με τις δολοφονικές ενέργειες των ένστολων καθαρμάτων της ΕΛ.ΑΣ. Το κράτος μετά την περσινή οπισθοχώρηση που όφειλε να κάνει λόγω της αυξανόμενης κοινωνικής οργής στην οποία οδήγησαν οι λανθασμένοι χειρισμοί του, φαίνεται να προσπαθεί να προβεί σε προσεκτικές κινήσεις, οι οποίες εξακολουθούν να έχουν τακτικά λάθη όμως επιχειρούν να είναι αλάνθαστες στο επικοινωνιακό τους σκέλος.


Γνωρίζοντας πλέον πολύ καλά τον χειρισμό των επικοινωνιακών δυναμικών στο πεδίο της πολιτικής, ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. σε αγαστή συνεργασία με τον πρύτανη Παπαϊωάννου, παρουσιάζουν τις αστυνομικές δυνάμεις εντός του κάμπους ως προστάτες της μόρφωσης και εγγυητές της ομαλής ακαδημαϊκής λειτουργίας. Η δημιουργία βιβλιοθήκης στον χώρου του στεκιού και η περιφρούρησή της από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, επιχειρούν να νομιμοποιήσουν στην κοινωνική συνείδηση την συνύπαρξη της ομαλής λειτουργίας του πανεπιστημίου με την καταπάτηση του ασύλου, δημιουργώντας έτσι ένα πρόσφορο κλίμα για την εγκατάσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και όλων των υπόλοιπων κατασταλτικών εργαλείων και ταξικών φραγμών που εμπεριέχονται στον νόμο 4777( Κ-Χ) ως κομμάτι της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Έτσι, διασφαλίζει το χειροκρότημα τόσο του ακροδεξιού ακροατηρίου του που ονειρεύεται χουντικής έμπνευσης πανεπιστήμια, όσο και των κεντρώων ψηφοφόρων του οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται πως το χτίσιμο της βιβλιοθήκης στον συγκεκριμένο χώρο ανάμεσα στους εκατοντάδες ανεκμετάλλευτους χώρους του ΑΠΘ είναι προσχηματικό και μοναδικό σκοπό έχει τις αναμενόμενες αντιδράσεις, αλλά θεωρούν πως αποτελεί κομμάτι διασφάλισης των μέσων μόρφωσης.


Το φοιτητικό κίνημα δεν έμεινε όμως κι αυτό ανεπηρέαστο από τους περσινούς αγώνες. Αναβάθμισε τα εργαλεία του, διεύρυνε την αντίληψη του και κατάλαβε πως έχει την δύναμη να γίνει επικίνδυνο. Αντιλήφθηκε πως η γραφειοκρατία υπερκερνάται στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και η συνολικοποίηση τους δεν μπορεί παρά να είναι ο τρόπος που θα περάσει στην αντεπίθεση. Το χρονικό των προηγούμενων εβδομάδων αποδεικνύει την αποφασιστικότητα των φοιτητών/τριών να μην γίνει ούτε βήμα πίσω στον αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, αξιοποιώντας στην ολότητά τους τα μέσα πάλης που διαθέτει, και οπλισμένο με οργάνωση και μαχητικότητα να αποδείξει πως ‘’ ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος’’ ή αλλιώς το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους.


Στεκόμαστε δίπλα στους αγωνιζόμενους/ες φοιτητές/τριες - απέναντι σε κράτος – κεφάλαιο – αστυνομοκρατία. Η κοινωνία θα νικήσει και το άσυλο θα παραμείνει στα χέρια της.


Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό - Μαύρο & Κόκκινο,
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων