Πρώτα-πρώτα ήταν μια μεγάλη ανάσα δημιουργίας και ελευθερίας. Η ιδέα ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια, όταν έλαβε χώρα η πρώτη διοργάνωση μέσα σε ένα περιβάλλον όπου οι καταλήψεις είχαν μπει κεντρικά στο στόχαστρο της καταστολής. Σκεφτήκαμε τότε ότι χρειάζεται κάτι που να συσπειρώσει τον κόσμο του αγώνα, σε ένα επίπεδο συμπληρωματικό στις πορείες και τις διαδηλώσεις που έτρεχαν. Φέτος, κάτω από τις ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες που έχει διαμορφώσει η πανδημία αλλά και η αντικοινωνική διαχείρισή της από το κράτος αποφασίσαμε να το επιχειρήσουμε εκ νέου, θέλοντας να ανασυγκροτήσουμε τη λειτουργία των κατειλημμένων κοινοτήτων και να πνεύσουμε μια κουλτούρα αγώνα, αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης στους χώρους του πανεπιστημίου, οι οποίοι έγιναν κέντρο του νεολαιίστικου και κοινωνικού αγώνα στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά επίσης χρησιμοποιήθηκαν για ευτελείς σκοπούς, ως κοινά διασκεδαστήρια.
Κάπως έτσι όλοι οι –πάντα εξωτερικοί– χώροι γέμισαν με κόσμο. Αρχικά στην κατάληψη Mundo Nuevo όπου δεκάδες άνθρωποι παρακολούθησαν την εκδήλωση για την προάσπιση του φυσικού περιβάλλοντος κι έπειτα τη βιβλιοπαρουσίαση της μέρας πριν την επανάσταση. Εδώ να ευχαριστήσουμε από καρδιάς τους συντρόφους του Κύκλου της Φωτιάς από την Αθήνα που συμμετείχαν με διάφορους τρόπους σε όλες τις εκδηλώσεις της ημέρας. Η βραδιά έκλεισε με ένα όμορφο κοκτέιλ μπαρ με dj set, το οποίο έλαβε τέλος σχετικά νωρίς για να μην διαταραχθεί η γειτονιά μας.
Επίσης κατάμεστη η αυλή της κατάληψης Libertatia, όπου έλαβαν χώρα οι εκδηλώσεις για την εργασιακή απορρύθμιση και την καταστολή. Εκατοντάδες άνθρωποι παρακολούθησαν την εκπληκτική θεατρική παράσταση «Σάκκο & Βαντσέττι» από την θεατρική κολλεκτίβα «Τσιριτσάντσουλες», ενώ ακολούθησε κουβέντα μεταξύ των συντελεστών της και του κοινού.
Η τρίτη μέρα, αν και είχε αρκετά απρόοπτα έδωσε ένα στίγμα των προθέσεων, στήνοντας ένα γλέντι στους μεγάλους υπαίθριους χώρους μπροστά στα γρασίδια της Φιλοσοφικής, όπου μέχρι αργά τον τόνο έδιναν τα ρεμπέτικα σχήματα. Είχαν προηγηθεί δύο εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις που είχαν τη γυναίκα στο επίκεντρο τους. Αρχικά συντρόφισσες παρουσίασαν τις γυναίκες με την εξεγερμένη αξιοπρέπεια, μιλώντας για την εμπειρία των ζαπατιστριών μέσα και από λόγια των ίδιων, ενώ έπειτα ακολούθησε μια πολυμελής παρουσίαση της αναρχικής αντίληψης γύρω από το ζήτημα των έμφυλων διαχωρισμών. Η Νάρκη δυστυχώς έπεσε θύμα πυροτεχνουργών και η δεύτερη παρουσίασή της ποιητικής συλλογής θα πρέπει να περιμένει λίγο χρόνο ακόμα… Ανυπομονούμε!
Η τελευταία μέρα όπου κορυφώθηκαν και οι ετοιμασίες ήταν μια μεγάλη ελευθεριακή γιορτή. Αφού ολοκληρώθηκε η σημαντική εκδήλωση για την παρουσία των αναρχικών στους αγώνες στο πεδίο της εκπαίδευσης ακολούθησε το μεγάλο live στο οποίο συνενώθηκαν τουλάχιστον δύο γενιές και πολλές διαφορετικές κουλτούρες, όλες ωστόσο υπό τον κοινό παρανομαστή της αγωνιστικότητας, της αλληλεγγύης, της αντίστασης…
Το ελευθεριακό φεστιβάλ ήταν καταλήψεις και γρασίδια, ήταν fem rap και old school πανκ-ροκ, ήταν κραστ και χιπχοπάδες, ήταν οι φωτιές των krav boca και τα βόρεια φώτα του sponty, σε μια πόλη που πάψαμε επιτέλους να πεθαίνουμε ήταν οι πάγκοι με τα εκατοντάδες βιβλία και τις χιλιάδες αναρχικές προκηρύξεις, τα αυτοκόλλητα, ήταν γκραφίτι και χαλαρή μπαλίτσα, ήταν η τοιχογραφία της Andrea Louis που έσπευσε να σβήσει η πρυτανεία, ήταν πιτσιρικάδες και βετεράνοι πάνκηδες, ήταν συντρόφισσες και σύντροφοι που είχαμε να συναντήσουμε καιρό, συνοδευόμενοι από καροτσάκια με μπόμπιρες και μικρούλες συντρόφισσες – ήταν τα αντιφασιστικά μπλουζάκια και οι λωρίδες, ήταν το πάθος των ΑΚ και των Καταχνιά ήταν το αντιπατριαρχικό στίγμα των κοριτσιών, ήταν οι εκδηλώσεις, η κατάθεση ενός αναρχικού σκεπτικού για βασικά ζητήματα της ζωής σήμερα… Κυριότερα όλων ήταν ένας τρόπος για όλο το αναρχικό κίνημα.
Μπορεί η πρωτοβουλία της διοργάνωσης να πάρθηκε από κάποιους όμως η άψογη διεξαγωγή του κατέστη εφικτή γιατί έγινε φεστιβάλ όλων – μακριά από ανάρμοστες συμπεριφορές και κανιβαλισμούς, όλοι όσοι ήθελαν να συμμετέχουν το έκαναν με χαρά – ήταν και όλος ο κόσμος που βοήθησε με οποιονδήποτε τρόπο από το κουβάλημα μέχρι το καθάρισμα των χώρων του πανεπιστημίου. Ευχαριστούμε όλες τις μπάντες, όλους τους καλλιτέχνες και ζητάμε συγγνώμη στο μέτρο που μας αναλογεί για τυχόν αστοχίες. Ελπίζουμε το επόμενο να είναι ακόμη καλύτερο. Τελικά το 2ο ελευθεριακό φεστιβάλ ήταν μια διοργάνωση που φάνηκε να έχει ανάγκη η πόλη.
Συνεχίζουμε να καταστρέφουμε δημιουργώντας.
Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο&Κόκκινο»
Συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό «Libertatia»
