ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
φτώχεια, εκμετάλλευση, εργατικές δολοφονίες, αντεργατικοί νόμοι, κρατική καταστολή
Οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι συνεχίζουν να πληρώνουν με το αίμα τους τη διατήρηση και αναπαραγωγή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού και καταπιεστικού συστήματος, που καταδυναστεύει, εξαθλιώνει, δολοφονεί και καταστρέφει τις κοινωνίες και τον φυσικό κόσμο. Αυτό μαρτυρούν οι δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της σύγχρονης δουλείας. Αυτό αποδεικνύουν περίτρανα οι χιλιάδες νεκροί λόγω της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας, τα δεκάδες θύματα του κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη, οι δολοφονημένοι Ρομά από τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ, οι εκατοντάδες δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα υδάτινα και χερσαία σύνορα της Ευρώπης Φρούριο.
Το κράτος πιστό στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο που ακολουθείται από τα χρόνια του μνημονίου στον ελλαδικό χώρο, συνεχίζει να αυξάνει το κόστος διαβίωσης με ακόμα πιο εντατικούς ρυθμούς, ενώ ταυτόχρονα, η ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, τα ελαστικά ωράρια, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ιδιωτικοποιήσεις και η διαχείριση από τα αφεντικά όλων των βασικών μας αναγκών είναι σημεία που ανταποκρίνονται στην ανάγκη του καπιταλισμού για την όξυνση των ταξικών ανισοτήτων και την πλήρη υποτίμηση της ζωής μας. Έχοντας αφήσει ως παρακαταθήκη ένα διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας και χιλιάδες νεκρούς ως τραγική συνέπεια της δολοφονικής-κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, επιτίθεται στους από τα κάτω αυξάνοντας το κόστος ζωής. Είναι ξεκάθαρο ότι η συστηματική υποβάθμιση, η συρρίκνωση των υπηρεσιών υγείας και η αναβολή προγραμματισμένων χειρουργείων και θεραπειών οδηγούν στην διάλυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας προς όφελος της αγοράς. Η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών υγείας ανοίγει την πόρτα στον ιδιωτικό τομέα να μεγαλουργήσει ανοίγοντας μια αγορά προς όφελος των κάθε λογής κερδοσκόπων.
Ταυτόχρονα, η ραγδαία αύξηση των ενοικίων έχει οδηγήσει μεγάλο μέρος των κατώτερων τάξεων σε αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών όπως η στέγαση, ενώ έχει καταδικάσει άλλους σε αστεγία λόγω έξωσης από την κατοικία τους. Τα εργατικά «ατυχήματα», η εντατικοποίηση της εργασίας, οι μειώσεις των μισθών, οι αυξήσεις των ωραρίων, οι συνθήκες στους χώρους εργασίας που υποβαθμίζονται συνεχώς περιγράφουν τη σκληρή εργασιακή πραγματικότητα που μας επιβάλλεται καθημερινά, στοχεύοντας στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση της ζωής μας, ενώ οι εργατικές δολοφονίες, που μέχρι τον Οκτώβρη του 2024 ξεπέρασαν τις 100, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου της άγριας ταξικής εκμετάλλευσης στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα επιταχύνει τις αναδιαρθρώσεις που βάζουν στο στόχαστρο κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, απαξιώνοντας βασικές κοινωνικές ανάγκες, την εργασία, την υγεία, την παιδεία, τη στέγαση, τη μετακίνηση. Παράλληλα, η επικείμενη ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων μέσα από τον νόμο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο», έρχεται να επισφραγίσει την απόλυτη εμπορευματοποίηση της παιδείας, αφού η κατοχύρωση των ιδιωτικών ιδρυμάτων – ακόμα και ως παραρτήματα δήθεν μεγάλων ιδρυμάτων του εξωτερικού, στον βασικό κορμό της παρεχόμενης εκπαίδευσης επικυρώνει την ιδιωτικοποίηση ενός ακόμη δημοσίου αγαθού και συνάμα συνηγορεί προς τη συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 16.
Αυτή η σαρωτική επίθεση στην κοινωνική βάση, ως αποτέλεσμα των αναδιαρθρώσεων των αποκλεισμών και της καταστολής, κορυφώνεται με την διαρκή αύξηση των τιμών στα βασικά κοινωνικά αγαθά όπως τα καύσιμα, το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση, το ψωμί, το λάδι ενώ η απάνθρωπη συνθήκη των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών έρχεται να οξύνει περαιτέρω τις ήδη δυσβάσταχτες συνθήκες ζωής κι επιβίωσης της κοινωνικής βάσης. Oυσιαστικά μιλάμε, για την πλήρη υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής στον βωμό του κέρδους, όπως φαίνεται απο την γενικευμένη στρατηγική των ιδιωτικοποιήσεων, σε κάθε πτυχή της κοινωνικής πραγματικότητας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το κράτος θωρακίζεται ενισχύοντας το νομικό του οπλοστάσιο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ψήφιση του άκρως αντιδραστικού και τιμωρητικού νομοσχεδίου για τον νέο ποινικό κώδικα – μια ευθεία επίθεση τόσο απέναντι σε όσους και όσες αγωνίζονται όσο και στα φτωχά κοινωνικά στρώματα – και εξοπλίζοντας διαρκώς τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς, στην κατεύθυνση της προληπτικής αντιεξέγερσης και με προοπτική να επιβάλλει το φόβο, τη σιωπή και την εξατομίκευση μέσω της καταστολής των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων καθώς και να αποτρέψει κάθε πιθανότητα κοινωνικής έκρηξης, σε μια περίοδο όπου η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία βρίσκεται αντιμέτωπη με τις αντικοινωνικές κρατικές αναδιαρθρώσεις, που την οδηγούν μπρος στο φάσμα της ανέχειας και στην όλο και αγριότερη εκμετάλλευσή της. Το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα στην προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας του επιχειρεί να διαρρήξει καθετί συλλογικό, να σβήσει την μνήμη αγώνων του παρελθόντος και να συντρίψει όποιον σήμερα ορθώνει ανάστημα στη διαρκώς κλιμακούμενη κρατική βία της εξαθλίωσης και της καταστολής. Η καταστολή των καταλήψεων, του αναρχικού κινήματος και οι διώξεις αγωνιστών/τριών, η απαγόρευση των διαδηλώσεων και το χτύπημά τους, η όξυνση του ελέγχου, η αστυνομοκρατία στο κέντρο των πόλεων, η επίθεση στην απεργία και τις εργατικές κινητοποιήσεις, στο πανεπιστημιακό άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα και οι συνεχιζόμενες κρατικές δολοφονίες φτωχών, ρομά και προσφύγων- μεταναστών αποτελούν μέρη του κατασταλτικού πλέγματος του κράτους για την καθυπόταξη της κοινωνίας και των ανιστάσεών της.
Ταυτόχρονα το ελληνικό κράτος -προσδεδεμένο πλήρως στο δυτικό άρμα κυριαρχίας- παρέχει την απόλυτη στήριξη του στην εν εξελίξει γενοκτονία εναντίον των Παλαιστίνιων, επιχειρώντας την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων συνεργασίας του με το κράτος του Ισραήλ. Μια γενοκτονία που συντελείται μπροστά στα ματιά ολόκληρου του κόσμου και αφενός έχει ως αποτέλεσμα τη δολοφονία 40.000 Παλαιστινίων, εκ των οποίων 13.000 παιδιών και χιλιάδες αγνοούμενους και αφετέρου την καταστολή και τις διώξεις στο εσωτερικό των δυτικών μητροπόλεων όλων όσοι αγωνίζονται για την κατάπαυση του πυρός και τη λευτεριά της Παλαιστίνης.
Από την πλευρά μας ως αναρχικές-οί, ως εργάτες-τριες δεν μπορούμε παρά να βρεθούμε ξανά στους δρόμους για την υπεράσπιση των κεκτημενων αγώνα, των απεργών – διωκόμενων εκπαιδευτικών, των απεργών διανομέων, των εργαζομένων στην υγεία, στα τηλεφωνικά κέντρα, των μαθητών, φοιτητών, ερευνητών ενάντια στις αντεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις αλλά και συνολικά για την υπεράσπιση των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας. Απέναντι στη συνολική επιχείρηση αλλαγής του κοινωνικού τόπου σε μία δυστοπία εκμετάλλευσης, υποταγής, εξαθλίωσης, αποκλεισμών, ανελευθερίας και καταστολής, η μόνη απάντηση είναι η αδιαπραγμάτευτη, ακηδεμόνευτη και αντιθεσμική αντίσταση μακριά από λογικές ανάθεσης και εξωραϊσμού του συστήματος. Ο μόνος δρόμος απέναντι στην δυστοπία που μας ετοιμάζουν είναι η περαιτερω οργάνωση της κοινωνικής βάσης σε σχολεία, σχολές, χώρους εργασίας. Ο μόνος δρόμος είναι η συνέχιση και η κλιμάκωση του αγώνα μέσα από την περαιτέρω κοινωνικοποίησή του και διασύνδεσή του με τους αγώνες υπεράσπισης όλων των κοινωνικών αγαθών με ορίζοντα την συνολική ανατροπή του κρατικού και καπιταλιστικού οικοδομήματος που γεννά και αναπαράγει την εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο, για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ – ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
Συγκρούσεις – Απεργίες – Καταλήψεις – Διαδηλώσεις
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – Υγεία, Παιδεία, Τροφή, Στέγαση
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ
Αθήνα: Χαυτεία, 11.00
(διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση)
Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 10.30
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων