Την Παρασκευή 9/3, βρεθήκαμε στους δρόμους της Αθήνας στα πλαίσια της πανελλαδικής πανεκπαιδευτικής πορείας εν όψει της ψήφισης του νομοσχεδίου ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων. Όπως κάθε φορά, έτσι και αυτήν, στηρίξαμε το μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων που έλαβαν αγωνιστικές αποφάσεις με ανοιχτά πλαίσια (ΣΦ Χημικού, Γεωλογίας, Δασολογίας, Κινηματογράφου, ΠΑΜΑΚ). Την πορεία πλαισίωσαν χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες από όλη την Ελλάδα, μαθητές/τριες και καθηγητές/τριες. Το σώμα της πορείας χτυπήθηκε δύο φορές από τις δυνάμεις της Αστυνομίας, αποτυγχάνοντας ωστόσο να το σπάσει. Αντίθετα, οι διαδηλωτές/τριες κόντρα στο κατασταλτικό μένος των ένστολων δολοφόνων, που έστειλαν έως και το νοσοκομείο μερίδα φοιτητών/τριων, συνέχισαν τη διαδήλωση, φτάνοντας στο Σύνταγμα. Παρέμειναν εκεί, παρατεταγμένοι απέναντι από τους μπάτσους και τη Βουλή, κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας, όσο μέσα στη Βουλή συζητιόταν το νομοσχέδιο.
Η απογευματινή απεργιακή πορεία της 8ης Μάρτη, ήρθε να στηρίξει και να πλαισιώσει και τον αγώνα των φοιτητών/τριων στο Σύνταγμα, από που και αποχώρησε το σώμα της πανεκπαιδευτικής πορείας αργά το βράδυ.
Κόντρα στις έντονες αντιδράσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας του φοιτητικού συνόλου, η Βουλή υπερψήφισε το βράδυ της 8η Μάρτη το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, κάνοντας ξεκάθαρο πως στο βωμό του κέρδους η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν έχει καμία σημασία για αυτούς. Το μόνο πραγματικό ενδιαφέρον της Κυβέρνησης και του συναφιού της είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη εξυπηρέτηση του κεφαλαίου, και η προσαρμογή οποιουδήποτε κοινωνικού αγαθού στην αγορά εργασίας, αδιαφορώντας για τους ταξικούς φραγμούς και τις κοινωνικές ανισότητες που αυτή η κατάσταση δημιουργεί.
Για εμάς η ημερομηνία της 8η Μάρτη έχει συμβολικό χαρακτήρα. Την αντίστοιχη ημέρα, το 2007 ψηφίστηκε ο νόμος Γιαννάκου ο οποίος και πάλι προέβλεπε την παράκαμψη του άρθρου 16. Ωστόσο, παρά την ψήφιση του, δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Οι αγώνες του παρελθόντος, σε συνδυασμό με το φοιτητικό κίνημα που ξεσηκώθηκε τους τελευταίους δύο μήνες, μας δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Καμία ψήφιση κανενός νομοσχεδίου δε μας σταματά. Τίποτα δεν τελείωσε εδώ. Αντίθετα, είναι ώρα να συνεχίσουμε τον αγώνα μας πιο εντατικά από ποτέ. Συμμετέχουμε στις οριζόντιες διαδικασίες των συλλόγων μας, στις συγγραφές ανοιχτών πλαισίων, τις Γενικές Συνελεύσεις, τις συντονιστικές επιτροπές των καταλήψεων μας. Κατεβαίνουμε στους δρόμους μαχητικά, όπως κάναμε στην απεργιακή πορεία των Τεμπών, αλλά και στην Αθήνα. Απέναντι στους μπάτσους - φύλακες του κράτους, παρά την καταστολή που δεχόμαστε ανελλιπώς, με βία, χημικά και την εξουσία που επιβάλλει εισαγγελικές παρεμβάσεις και μηνύσεις. Τίποτα δε μας φοβίζει. Αντίθετα, οι φοβισμένοι είναι αυτοί, το κράτος και τα τσιράκια του. Μπορεί να ψήφισαν το νομοσχέδιο, αναγνωρίζουν ωστόσο το πολιτικό κόστος της απόφασης αυτής. Για αυτό εξάλλου κάνουν, όλο αυτό το διάστημα σπασμωδικές κινήσεις, προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν εμάς και όλους/ες εκείνους που δείχνουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους. Τίποτα δεν τελείωσε εδώ.
Να καταργήσουμε τον νόμο στα οδοφράγματα
Το δίκιο μας θα κριθεί στους δρόμους
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ - ΕΣΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-ΠΟΡΕΙΕΣ-ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριων Quieta Movere
