Ένας από τους προπομπούς της κατάργησης ουσιαστικά του Άρθρου 16 ήταν το ΠΔ 85/2022 που θεσμοποιήσε το "απόφοιτος κολεγίου + 1 χρόνο μάστερ στο ίδιο κολέγιο = ΠΕ” (επαγγελματική κατηγορία πανεπιστημιακής εκπαίδευσης). Ακριβώς έναν χρόνο πριν, η κάθετη υποβάθμιση των σπουδών, των εργασιακών δικαιωμάτων, των ζωών μας, πυροδότησε την αντίσταση χιλιάδων καλλιτεχνών και ευρύτερα ταξικά πληττόμενων κοινωνικών κομματιών, που ανταποκρίθηκαν στο ορμητικό κάλεσμα σε αγώνα διαρκείας απο τους σπουδαστές Δραματικής Τέχνης.

Σήμερα, το αυθαίρετο, κερδοσκοπικό και αντισυνταγματικό βάπτισμα των κολεγίων ως "πανεπιστήμια" βρίσκει και πάλι πλήθος αγωνιζόμενων στον δρόμο. Φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικοί και αλληλέγγυος κόσμος της βάσης εναντίωνονται, στην πράξη, στα αντικοινωνικά σχέδια Κράτους και Κεφαλαίου, με συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις, σε ολόκληρη τη χώρα, οι οποίες γίνονται ολοένα και πιο επίμονες στην παρόδο των τελευταίων εβδομάδων. Αυτό το πλάτιασμα του αγώνα, και την αλληλεγγύη προς τους φοιτητές και μαθητές από γονείς, δασκάλους, εκπαιδευτικούς, καθηγητές, εργαζόμενους θέλει διακαώς να χτυπήσει ο μηχανισμός της κυριαρχίας είτε μέσω των θεσμικών απειλών ή και μέσω της μιντιακής κατακραυγής των αγωνιζόμενων.
Η απόφαση της Συνόδου των Πρυτάνεων που δίνει το σήμα για ψηφιακές εξετάσεις στις υπό κατάληψη σχολές, οπως και η τιμωρητική κυβερνητικη οδηγία για τηλεκπαίδευση στα υπο κατάληψη σχολεία, που τάχα απαντούν στην αγωνία είτε να μη χαθεί το εξάμηνο στις σχολές είτε διδακτικές ωρες στα σχολεία, περιφρονούν και επιχειρούν να κάμψουν τον ύστατο και πολύτιμο αγώνα που δίνεται για να μη χαθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της ανώτατης εκπαίδευσης.
Αυτός ο αγώνας είναι και δικός μας! Γιατί ο εχθρός μας είναι κοινός. Γιατί την ιδια στιγμή που τα πτυχία των σπουδών στις παραστατικές τέχνες ισοβαθμούν με απολυτήρια λυκείου, τα πτυχία πανεπιστημιακού επιπέδου εξαρτώνται απο την αγοραστική δυνατότητα του πελατειακού δυναμικού των κολεγίων. Γιατί η αποψίλωση του δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως της κατεύθυνσης σπουδών, αν δεν συναντήσει φραγμό από τα κάτω, θα οδηγήσει σε «Πανεπιστήμια» μόνο για τους λίγους, τους έχοντες.
Η Τέχνη και η Παιδεία δεν είναι βορά κρατικών σκοπιμοτήτων και ιδιωτικών συμφερόντων. Είναι κοινωνικές ανάγκες που οφείλουμε να τις υπερασπιζόμαστε.
Στεκόμαστε δίπλα σε όσους αγωνίζονται και υψώνουμε τη γροθιά μας σε αλληλεγγύη εκεί όπου η ελπίδα δεν αποτυπώνεται στις κάλπες της κοινοβουλευτικής δικτατορίας, αλλά στην ανυποχώρητη κοινωνική και ταξική αντίσταση.
Εναν χρόνο πριν η θέση των ανθρώπων της Τέχνης, είτε από τον χώρο της σπουδής ειτε απο τον χωρο της εργασίας ήταν στον δρόμο. Σήμερα, η θέση μας ειναι και πάλι εκεί, πλάι σε φοιτήτριες/ες, μαθητές/ριες, εκπαιδευτικούς, στον αγώνα ενάντια στην κατάργηση του άρθρου 16, ενάντια στην πάγια κυβερνητική ατζέντα της εντεινόμενης υποβάθμισης της σπουδής και των ζωών μας.
Ο αγώνας για εναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης, περνάει μέσα από το γκρέμισμα των φραγμών ανάμεσα στους καταπιεσμένους. Δίχως να προσπερνούν. Αλλά να συναντιούνται. Και να στέκονται. Ο,τι κι αν έχουν μπροστά!

Αλληλεγγύη στις φοιτητικές και μαθητικές καταλήψεις!

Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την παράκαμψη του άρθρου 16!
Κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ)!


Ολα για όλους!
Υγεία - Παιδεία - Τροφή - Στέγη Τέχνη & Πολιτισμός


Ελευθεριακή πρωτοβουλία καλλιτεχνών