ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Το κράτος, στην διαρκή του προσπάθεια να καθυποτάξει κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής, επιχειρεί διαρκώς να καταστείλει και να εκμηδενίσει όλα τα σημεία των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Μετά την μεγάλη κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, όταν η κρατική εξουσία υπέστει μία άνευ προηγουμένου θεμελιακή αποσταθεροποίηση, αλλά παρ' όλα αυτά κατάφερε να αντέξει και να διατηρηθεί, βασικός σκοπός της έγινε να μην επαναληφθεί τέτοιας κλίμακας γεγονός. Έτσι, το 2009 αναγγέλεται η επίσημη και πάγια πολιτική του κράτους, αυτή την προληπτικής αντι-εξέγερσης, από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Σανιδά, έχοντας ως αιχμή του δόρατος τις εκκενώσεις όλων των καταλήψεων.
Εντούτις, σε μία περίοδο 13 χρόνων, με διάφορες διακυμάνσεις στο επίπεδο του χρόνου και της έντασης, το κράτος έχει καταφέρει να αφαιρέσει από τον χάρτη πλήθος αυτοοργανομένων δομών. Παρ' όλα αυτά, λόγω των αντιστάσεων και της επιμονής των αγωνιζόμενων, αρκετές καταλήψεις παραμένουν ενεργές και η αναγκαιότητα υπεράσπισής τους οφείλει να είναι ένα απο τα βασικά πολιτικά επίδικα του αναρχικού/αντεξουσιαστικού κινήματος.
Στις 31/10 πραγματοποιείται η εκκένωση της κατάληψης Ντουγρού στην Λάρισα. Στις 22/11 δέχεται επίθεση η Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών στην γειτονιά των Αμπελοκήπων στην Αθήνα, με την σύλληψη 80 αγωνιστών και αγωνιστριών. Στις 28/11 στις 6 το πρωί αστυνομικές δυνάμεις εισβάλουν στο κατειλημμένο έδαφος της κατάληψης Mundo Nuevo. Οι ένστολοι τρομοκράτες θα συλλάβουν 4 συντρόφους και συντρόφισσες, και θα προσαγάγουν άλλα 3 άτομα περιμετρικά του κτηρίου. Ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Τάκης Θεοδωρικάκος – πρώην γενικός γραμματέας ΚΝΕ – περήφανα θα δηλώσει ότι άλλο ένα κτήριο επιστρέφει πίσω στην κοινωνία. Ένα κτήριο που ακριβώς την προηγούμενη βραδιά διοργάνωσε ρεμπέτικο για την οικονομική ενίσχυση των απεργών της Μαλαματίνας. Ένα κτήριο που επί 7 χρόνια έχει στεγάσει πλήθος πολιτιστικών, πολιτικών, κοινωνικών εκδηλώσεων με κοινό παράγοντα πάντα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Η Mundo Nuevo ανήκει στην κοινωνία του μέλλοντος, σε αυτήν όπου δεν υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, και όχι στην κοινωνία του τρόμου και του κανιβαλισμού, που τόσο πιστά ο Θεοδωρικάκος και οι όμοιοί του υπηρετούν.
Οι καταλήψεις, πολιτικές ή στέγης, εντός ή εκτός πανεπιστημιακών χώρων, είναι χώροι ζωτικής σημασίας για τους αγώνες και τις ζωές μας. Αποτελούν εστίες αντίστασης, ζύμωσης, αυτομόρφωσης, δράσης, και προπαγάνδισης των ιδεών μας. Είναι χώροι όπου χτίζουμε αντιεραρχικές σχέσεις και ερχόμαστε σε ρήξη με ό,τι προσπαθεί να μας επιβληθεί και να μας αφομιώσει. Οι καταλήψεις δεν είναι απλά ντουβάρια, είναι εστίες αγώνα όπου τα υποκείμενα που συμμετέχουν σε αυτές χτίζουν σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας μεταξύ τους. Είναι κοινωνικοί και πολιτιστικοί χώροι, όπου μέσα σε αυτούς βρίσκει στέγη η δική μας κουλτούρα που δεν συμβιβάζεται και δεν γίνεται προϊόν προς κατανάλωση. Είναι η εναντίωση μας στο καπιταλιστικό σύστημα που στηρίζεται στον κανόνα της ιδιωτικής περιουσίας. Είναι σύμβολα αντίστασης και προβολής του κόσμου που ονειρευόμαστε να ζήσουμε. Χωρίς κανένα συμβιβασμό θα μας βρίσκουν πάντα απέναντι τους. Καμιά εκκένωση κατάληψης δεν θα μείνει αναπάντητη. Να οργανώσουμε τον αγώνα μας από τα κάτω στις σχολές, στους χώρους εργασίας, στις πλατείες, ενάντια στην καταστολή του κράτους.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΤΡΙΤΗ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ 18:30
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
στην κατάληψη MUNDO NUEVO στην Θεσσαλονίκη,
στην ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΤΕΙΛΛΗΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ στην Αθήνα,
στην κατάλψη ΝΤΟΥΓΡΟΥ στην ΛΑΡΙΣΑ και ΜΕΛΙΔΩΝΗ στα Χανιά,
Κάτω τα χέρια από τον Ε.Κ.Χ BOTANIKO.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
σε όλες τις συλληφθείσες και συλληφθέντες των κατασταλτικών επιχειρήσεων
του κράτους και σε όλους/ες όσοι υπερασπίζονται καθημερινά
τους κατειλημμένους χώρους ζωής και αγώνα
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας
*Γιγαντοπανό που κρεμάστηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο