Ο Πέτρος (Πιοτρ) Αλεξέγιεβιτς Κραπότκιν (Μόσχα, 9 Δεκεμβρίου 1842 -- Ντμιτρόφ, 8 Φεβρουαρίου 1921) ήταν εξέχων Ρώσος αναρχικός. Η κηδεία του έγινε στο κοιμητήριο Νοβοντεβίτσι της Μόσχας παρουσία δεκάδων χιλιάδων αναρχικών.

Παρά τα συνεχή βασανιστήρια, στα οποία υποβαλλόταν από τους ανθρωποφύλακες, δεν σταμάτησε ούτε μια στιγμή να αγωνίζεται εντός των φυλακών, να στέκεται στο πλευρό των κρατουμένων και με μαχητικότητα και αυταπάρνηση να δίνει μάχες ενάντια στο τέρας της φυλακής

Ένα αριστοκρατικό φράκο και μια μπλούζα -ενός κάποιου πληβείου-, ο κυβερνήτης, ο καπιταλιστής και ο ιερέας μπροστά σε μια εξέγερση χωρικών, ένα τουφέκι στα χέρια δυο αντιμαχόμενων πλευρών.

Δάσκαλοι ζούσαν μαζί με τα εκτοπισμένα παιδιά, συνεχίζοντας την εκπαίδευσή τους κατά την διάρκεια του πολέμου. Ένα από τα θέματα, με τα οποία καταπιάστηκαν τα παιδιά ήταν να ζωγραφίσουν τις εμπειρίες τους από τον πόλεμο