Η μαχητικότητα επιτρέπει στα μαζικά κινήματα να διεκδικήσουν την υπερηφάνεια και την παρακαταθήκη των πιο επιτυχημένων επαναστατικών δράσεων. Και η μαχητικότητα παρέχει στην ενεργή μειονότητα έναν ξεχωριστό σκοπό και θέση στην καλλιέργεια της κοινωνικής δύναμης. Ωστόσο, η διαρκής μαχητικότητα είναι μια πράξη ελευθερίας, και σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται "ριγμένοι" στη μαχητικότητα, όχι από επιλογή αλλά από τις περιστάσεις. Εμείς, οι άνθρωποι που αγωνιζόμαστε για την κοινωνική επανάσταση, θέλουμε την επιλογή να αυξήσουμε την ικανότητά μας για μαχητική δράση. Απαιτούμε την επιλογή να εμπλακούμε στη μαχητικότητα, διότι μόνο τότε η ικανότητα των επαναστατικών μας κινημάτων θα στηριχθεί από την ελευθερία των ατόμων.
Παρόλα αυτά, ακόμη και με την ελευθερία επιλογής της μαχητικής δράσης, το ερώτημα παραμένει:
Πού πρέπει να δεσμεύουν οι επαναστάτες τις δράσεις τους, ώστε να συνδέονται με την ενδεχόμενη πραγματικότητα των ανθρώπων, ενσταλάζοντάς τους την αίσθηση της δράσης στην Ιστορία και την αποδοχή της ευθύνης ώστε να ενεργούν ηθικά στο παρόν;
Για εμάς, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα βρίσκεται στην εκπαίδευση ενηλίκων, η οποία αποτελεί ένα ιδιαίτερα γόνιμο έδαφος για μακροχρόνια εμπλοκή στο πεπρωμένο των λαϊκών κινημάτων. Οι άνθρωποι θα έχουν πάντα ανάγκη να μαθαίνουν. Για το λόγο αυτό, προτείνουμε τη δημιουργία, τη διατήρηση και την υπεράσπιση μιας επαναστατικής εκπαιδευτικής τάσης, προκειμένου να λειτουργήσει ως σημείο συνάντησης και ανταλλαγής μεταξύ των ανθρώπων που επιθυμούν να μάθουν και να διδάξουν, συμπεριλαμβανομένων των μελών της κοινότητας, των ακτιβιστών, των οργανωτών, των αντιφρονούντων και των αγωνιστών.
Η τάση για μάθηση, η οποία συνδέεται συνήθως με τους νέους, τους αρχάριους, τους φοιτητές και όσους δεν έχουν επαρκή εμπειρία, δεν πρέπει να απορρίπτεται ως αυθόρμητη μορφή οργάνωσης. Συχνά, αφού οι άνθρωποι έχουν "μάθει", προχωρούν στην πραγματοποίηση "δράσεων", χρησιμοποιώντας τις γνώσεις τους, αλλά εγκαταλείποντας τον χώρο μάθησης όπου ανέπτυξαν την ικανότητά τους, χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να διατηρήσουν διαρκείς δεσμούς με τις μεθόδους ή τον σκοπό του.
Εμείς, ωστόσο, επιμένουμε ότι αυτός ο χώρος απαιτεί τη δική του αφοσιωμένη υπεράσπιση, αν πρόκειται να έχει διαρκή αντίκτυπο στον κοινωνικό μετασχηματισμό. Πρωτίστως, η υπεράσπιση αυτού του χώρου μάθησης, με την πάροδο του χρόνου, θα ενθαρρύνει τη συλλογική συγκρότηση αγωνιστών που θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν την κοινή τους εκπαίδευση ως βάση για μια ενιαία στρατηγική και ένα ενιαίο πολιτικό πρόγραμμα. Επιπλέον, η επιμονή αυτού του χώρου θα προπαγανδίσει την εκτίμηση για τους αγωνιστές στους κοινωνικούς αγώνες και την κατανόηση του πόσο απαραίτητη είναι η μαχητικότητα για την επιτυχία των επαναστατικών κινημάτων.
Η τάση για μάθηση θα πρέπει να χρησιμεύσει τόσο ως χώρος όπου οι άνθρωποι παρουσιάζονται με τα εργαλεία και την κοινότητα που είναι απαραίτητα για τη συγκρότηση μαχητών όσο και ως χώρος ενημέρωσης της ευρύτερης κοινότητας για να εξοικειωθεί καλύτερα με την έννοια και τη θεωρία της μαχητικότητας. Ως εκ τούτου, ο στόχος μας είναι μοναδικός, αλλά έχει δύο διαφορετικές πτυχές που πρέπει να αναπτυχθούν ταυτόχρονα:
Πρέπει να δημιουργήσουμε έναν εκπαιδευτικό χώρο για τη διαμόρφωση αγωνιστών και η συχνότητα που θα έχουμε σε αυτόν τον χώρο πρέπει να δημιουργήσει αξιόπιστα μονοπάτια προς και από την εμπλοκή με τους αγωνιστές.
Με αυτόν τον τρόπο, η τάση για μάθηση θα είναι ένας τόπος όπου οι πιο έμπειροι και οι λιγότερο έμπειροι θα συναντιούνται και θα εκπαιδεύουν ο ένας τον άλλον.
Με τέτοιους ξεκάθαρους στόχους, θα αξιολογούμαστε αναμφίβολα με τα δικά μας κριτήρια, αυτά της δέσμευσης και της αντοχής. Ο σαφής ορισμός της τάσης για μάθηση θα πραγματοποιηθεί μόνο με τη δέσμευσή μας σε αυτήν, και η αποτελεσματικότητά της μπορεί να μετρηθεί μόνο με την αντοχή της στο χρόνο και στο σκοπό.
Αναδημοσίευση από: https://anarchistpedagogies.net/resource/the-tendency-to-learn/