Λίγα λόγια για την πολιτική συγκυρία των ημερών του Νοέμβρη του 2020. Εν μέσω περιόδου της πανδημίας του covid-19 και ενώ η κυβέρνηση δεν είχε πάρει ούτε ένα μέτρο ενίσχυσης της δημόσιας υγείας και της στήριξης της κοινωνικής βάσης, η χώρα βρίσκεται για δεύτερη φορά σε lockdown με στόχο τον περιορισμό της πανδημίας. Η κυβέρνηση, η οποία με τις πολιτικές της αλλά και την παντελή έλλειψη πρωτοβουλιών για τη στήριξη και την ενίσχυση του ΕΣΥ και των κατώτερων στρωμάτων που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία και την συνεπαγόμενη οικονομική κρίση, επιβάλλει απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων για τις μέρες που προηγούνται καθώς και για την ίδια τη 17η Νοέμβρη, με σκοπό να εμποδίσει την πραγματοποίηση εκδηλώσεων και διαδηλώσεων τη μέρα αυτή. Να εμποδίσει δηλαδή τους αγωνιζόμενους/ες και τους φοιτητές/τριες να πλαισιώσουν τα πανεπιστήμια και να αντιταχθούν στα βάρβαρα και ολοκληρωτικά μέτρα που με πρόσχημα τη δημόσια υγεία έχουν ήδη αρχίσει να περνούν από την αρχή της πανδημίας του covid-19. Νομοσχέδια για την περιστολή και την καταστολή διαδηλώσεων, αντιπεριβαλλοντικά και αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια, που έβρισκαν πάντα προσχώματα στις κοινωνικές και ταξικές αντιδράσεις κατορθώθηκε να ψηφιστούν μέσα στους πρώτους μήνες της πανδημίας ενώ ταυτόχρονα απαγοτευόταν οποιαδήποτε φωνή αντίστασης με πρόσχημα τη δημόσια υγεία (την ίδια για την ενίσχυση της οποίας δεν κούνησε – και ούτε το έχει κάνει μέχρι τώρα φυσικά – ούτε το δάχτυλό της). Ήδη από τις προηγούμενες μέρες είχε φανεί η άγρια κατασταλτική πρόθεση της κυβέρνησης και των ένστολων φρουρών που την υπηρετούν, αφού εκκενώνει το κατειλημμένο Πολυτεχνείο, στο ΕΜΠ στην Αθήνα προχωρώντας σε δεκάδες συλλήψεις. Τη 17η Νοέμβρη σε όλη την Ελλάδα, από τη Θεσσαλονίκη και τα Γιάννενα ως την Αθήνα και τα Χανιά, πλήθος αγωνιστών και αγωνιστριών βγαίνει στο δρόμο, κόντρα στις κρατικές επιταγές. Ένα πλήθος που με τη στάση του όλο το προηγούμενο διάστημα ανάγκασε ακόμα και τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του ΚΚΕ, να προσπαθήσουν να αφήσουν έστω για μία μέρα το ρόλο του εγγυητή της κοινωνικής ομαλότητας που παίζανε εδώ και κάμποσα χρόνια και να επιχειρήσουν, ενώ βέβαια είχαν θωρακίσει τη θέση τους στο αστικό προσκήνιο, να βρεθούν και αυτοί στο δρόμο. Το αναρχικό κίνημα έδωσε σκληρή μάχη, σε αντίξοες συνθήκες για την υπεράσπιση των θέσεων του και κατέδειξε την κρατική πολιτική. Στη Θεσσαλονίκη, φοιτητικά σχήματα, αναρχικές ομάδες και άλλοι αγωνιζόμενοι συγκεντρώθηκαν από το πρωί έξω από το κατειλημμένο κτήριο των εστιών με σκοπό να προσεγγίσουν το χώρο του Πολυτεχνείου κι αποκλείστηκαν από πάνοπλες αστυνομικές δυνάμεις, σ’ ένα πρωινό που το κέντρο της πόλης ήταν αστυνομοκρατούμενο από άκρη σ’ άκρη. Το κράτος δημιούργησε από παντού φραγμούς και απαγόρευσε την πρόσβαση στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ. Παρόλη την ασφυκτική συνθήκη και παράλληλα με τη συγκέντρωση στις εστίες, πραγματοποιήθηκε αντανακλαστική συγκέντρωση αναρχικών συλλογικοτήτων και οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στη συμβολή των οδών Τσιμισκή και Αγίας Σοφίας. Το κράτος λοιπόν ηττήθηκε. Ούτε μισή εικόνα συνωστισμού δεν μπόρεσε να προβάλλει από τη συγκέντρωση αυτή. Περισσότεροι από 300 συγκεντρωμένοι, τηρώντας (όπως φαίνεται και από όλα τα ντοκουμέντα των ημερών) αποστάσεις κατάφεραν να σπάσουν τις κρατικές επιταγές. Η αστυνομία, πριν καν περάσει ένα 5λεπτο κύκλωσε ολοκληρωτικά το σώμα και λίγο αργότερα επιτέθηκε στους συγκεντρωμένους προσάγοντας, συλλαμβάνοντας και επιβάλλοντας πρόστιμα σε πολλούς από αυτούς.
Ο «απολογισμός» της μέρας ήταν 6 συλληφθέντες διαδηλωτές, 3 εκ των οποίων μέλη της συλλογικότητάς μας, οι οποίοι κατηγορούνται για απείθεια στη σύλληψη, αντίσταση κατά τις αρχής και διασπορά επικίνδυνης ίωσης στην κοινότητα (covid-19), ενώ άλλος συλληφθέντας κατηγορήθηκε ως οργανωτής και του επιβλήθηκε πρόστιμο 3000 ευρώ (σε όλους τους υπόλοιπους μπήκε 300άρι). Το ίδιο το σαθρό κατηγορητήριο δείχνει τη γελοιότητα του κρατικού μηχανισμού στο σύνολό της. Το ίδιο το κράτος που δεν προσέλαβε ούτε έναν μόνιμο εργαζόμενο στα νοσοκομεία τον καιρό της πανδημίας, που ανοιγόκλεινε τα σύνορα για τους τουρίστες χωρίς κανένα μέτρο, που πέταγε – και ακόμα το κάνει – τους πληθυσμούς εξαίρεσης (πρόσφυγες, μετανάστες, φυλακισμένους) στο έλεος του ιού, κατηγορεί τους αγωνιστές για διασπορά του covid και κοινωνική ανευθυνότητα. Τους ανθρώπους που αντιλαμβανόμενοι τον υγειονομικό κίνδυνο, όωπς φαίνεται και από όλο το φωτογραφικό υλικό, κράτησαν με προσοχή αποστάσεις. Δε γελιόμαστε όμως, το κράτος δεν κατηγορεί τους συντρόφους γιατί διέσπειραν τον covid αλλά γιατί δεν υπάκουσαν τις εντολές του και βγήκαν να διαδηλώσουν για τους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της μεταπολιτευσης, για τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών περίθαλψης, σίτισης και στέγασης, για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας. Να διαδηλώσουν για ζωή κι ελευθερία. Άλλωστε ακόμα κι αν πέρασαν πολλοί μήνες από τότε, η κυβέρνηση συνεχίζει μέχρι και σήμερα τις εγκληματικές πολιτικές της, κάτι που πρέπει να είδε και ο τελευταίος άνθρωπος με τη διαχείριση των πυρκαγιών και την ανυπολόγιστη φυσική καταστροφή και την καταστροφή τόσων χωριών και ανθρώπινων ζωών.
Εμείς ως αναρχικοί/ες και τότε και σήμερα, συνεχίζουμε να αντιπαλεύουμε τις βάρβαρες, κρατικές επιλογές και το σύγχρονο ολοκληρωτισμό σε κάθε πτυχή έκφρασής τους στην κοινωνική ζωή. Ως την ατομική και συλλογική απελευθέρωση. Μέχρι την Αναρχία.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΤΡΙΤΗ 14/09, 09:00 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΥΓΕΙΑ, ΤΡΟΦΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ, ΠΑΙΔΕΙΑ
Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο&Κόκκινο»,
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
