Την Παρασκευή 6 Δεκέμβρη, ήδη απο την πρωινή πορεία για τα 16 χρόνια απο την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στους δρόμους του κέντρου επικρατούσε έντονο μπατσικό πογκρόμ, κάνοντας αλλεπάλληλους ελέγχους και αποκλεισμούς. Μετά το πέρας της απογευματινής πορείας, στήθηκαν μπλοκα μπάτσων σε όλους τους δρόμους περικυκλωνοντας μεγάλη μάζα κόσμου με αποτέλεσμα να οδηγηθεί αναγκαστικά στην Ναυαρίνου και να στρίψει στην Τσιμισκή. Ως απάντηση σε μικρο-συγκρούσεις και στον παλμό του κόσμου, τα σκουπίδια επιτίθενται στον κόσμο, εγκλωβίζοντας άτομα και μαζικά συλλαμβάνοντάς τα.
112 μαζικές συλλήψεις με κατηγορία "διατάραξη κοινής ειρήνης" είναι ένα πρωτόγνωρο γεγονός για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης και σίγουρα σηματοδοτεί μια νέα εποχή ακραίας καταστολής και αστυνομοκρατίας, που ήδη ξεδιπλώνεται στην Αθήνα, το οποίο προφανώς πλασάρεται από τα κυρίαρχα μίντια στα πλαίσια του εξευγενισμού και της εντατικοποίησης της ζωής στην πόλη.
Σε μια συγκυρία που οι αντικρουόμενες φωνές στο κυρίαρχο κυβερνητικό φάσμα αποτελούνται απο, την σοσιαλδημοκρατική βιτρίνα που διατηρεί η αριστερά, η οποία σπάει σιγά σιγά, αλλα και την πιο "προοδευτική" φιλελεύθερη αντιπολίτευση χωρίς μαζική απήχηση, μπορούμε να πούμε πως πλέον πλησιάζουμε όλο και περισσότερο στον καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό. Τα δημόσια αγαθά και οι δομές όπως της παιδείας και της υγείας, εμπορευματοποιούνται (βλ.νόμο Πιερρακάκη, κατάλυση του ΕΣΥ), ιδιωτικοποιούνται δομές όπως οι λέσχες σίτισης, οι φοιτητικές εστίες, τα μέσα μεταφοράς δημιουργώντας αφενός ταξικούς φραγμούς και αφετέρου κρατικά έγκληματα όπως αυτό των Τεμπών (για το οποίο γεγονός δεν φέρει "μαγικά" ευθύνη κάνεις). Κεκτημένα αγώνων όπως η πορεία, η απεργία, το άσυλο των πανεπιστημίων απονομιμοποιούνται, οι ρουφιάνοι των μίντια προβάλουν μόνο σκουπίδια και ότι τους συμφέρει, μπάτσοι-πολιτικοί και "ειδικοί" η γενικότερη "ελιτ" δηλαδή, διαπράττουν αίσχη και ούτε γάτα, ούτε ζημιά, εκατοντάδες γυναικοκτονίες και ρατσιστικές επιθέσεις λαμβάνουν χώρα ετησίως. Το κράτος εμπλέκεται σε πολέμους και γενοκτονίες και στο όνομα της ελευθερίας, της ειρήνης και της δημοκρατίας αιτιολογεί τις πρακτικές του, ενώ παράλληλα αφήνει πρόσφυγες και μετανάστες να πεθαίνουν σε στεριά και θάλασσα την οποία όμως προωθεί το καλοκαίρι για διακοπές. Παρά την ακρίβεια, την εκμετάλλευση και την αδικία που δυναστεύει την κοινωνία, τα περισσότερα μέλη της παραμένουν θεατές και απαθείς. Άλλωστε στην εποχή του θεάματος, της διαφήμισης, της κατανάλωσης και της πειθάρχησης, είναι δύσκολο να ξεμάθεις αντιλήψεις που φαινομενικά πλασάρουν την "συνταγή" για κοινωνική ευταξία.
Βέβαια, το κομμάτι της κοινωνίας με μια βασική κοινωνική ή ταξική συνείδηση, αντιμέτωπο με όλα αυτά διχάζεται όταν στέκει εναντίον ενός ακράδαντα στιβαρού κλοιού πολιτικών καταστολής. Το κράτος θέλει να αποστειρώσει κάθε μορφή πολιτικοποίησης εντός των πανεπιστημίων, όπου ανέκαθεν στεγάζονταν δομές αγώνα και ριζοσπαστικοποιούνταν οι άνθρωποι. Εκκενώνει στέκια και κατάληψεις εντός και εκτός αυτών. Ελέγχει ακόμα πάρκα και πλατείες, καθώς και οποιοσδήποτε δεν ενδίδει στα καπιταλιστικά του πρότυπα μπορεί να βρεθεί ξυλοδαρμένος. Κυριότερα επενδύει στην τρομοκρατία βασανίζοντας και φυλακίζοντας όποιον τολμά και αντιστέκεται σε όλα τα παραπάνω.
Ένα από τα πιο ξεκάθαρα παραδείγματα τρομοκρατίας λοιπόν, είναι και οι 112 μαζικές συλλήψεις της 6 Δεκέμβρη.Το κράτος, γνωρίζει καλά την σημασία της εξέγερσης του '08 και προσπαθεί κάθε χρόνο όλο και πιο λυσσασμένα να την παραχαράξει και να περιθωριοποιήσει τα άτομα που εξεγείρονται ακόμα με οποιοδήποτε μέσο αγώνα. Οι δύο πορείες της 6 Δεκέμβρη που ήταν από τις πιο μαζικές των τελευταίων χρόνων, και η άγρια καταστολή που ακολούθησε κάνει πλέον εμφανή τη στοχοθεσία τους . Σε μια συγκυρία που ο αντιεξουσιαστικός χώρος γίνεται ολο και πιο κοινωνικά προσβάσιμος και αναγκαίος, ως το τελευταίο ανάχωμα αντίστασης, και αφού η αριστερά έχει εξαφανιστεί, επιδιώκουν να τον απομονωσουν σπέρνοντας την τρομοκρατία. Παράλληλα στην εντεινόμενη καταστολή στο πεδίο του δρόμου, το κράτος ξεδιπλώνει και ένα σιχαμένο πολιτικό παιχνίδι καταδίωξης ενάντια σε αγωνιστές κτυπώντας σιγά σιγά κόσμο που έχει "φακελωμένο" για την αγωνιστική του δράση. Ζοφερό παράδειγμα αποτελεί και η σκευωρία ενάντια στον Νίκο Ρωμανό και η προφυλάκιση του σε μια προσπάθεια να τον συνδέσει με την υπόθεση των Αμπελοκήπων με μέσα αμφίβολα. Όλα αυτά πλέον καθαρά μπροστά στα μάτια του κόσμου ενώ οι δημοσιογράφοι συκοφαντούν και κερδοφορούν πάνω σε αγωνιστές.
Εμείς απο πλευράς μας θεωρούμε πως ο αγώνας μας είναι διαρκής και αδιαπραγμάτευτος. Συλλογικά θα αντιμετωπίσουμε ο,τι εξαθλιώνει και υποτιμά τις ζωές μας και θα αποφασίσουμε τον τρόπο που δρούμε έναντια σε οσα μας καταπιέζουν. Είμαστε εδώ γιατί αρνούμαστε να ζήσουμε μια ζωή βουτηγμένοι στο φόβο και την απραγία. Μέσω της οργάνωσης στην βάση και της αλληλεγγύης να σπάσουμε τον φόβο της καταστολής και να βρεθούμε μαζικά και οργανωμένα στο πεδίο του δρόμου, γιατί εκεί είναι που η φωνή μας μπορεί να αντηχήσει ξεκάθαρα και να διεκδικήσουμε την ζωή που δικαιούμαστε. Η αστυνομοκρατία δεν μας φοβίζει.
ΑΝΤΊΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΆΝΩΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΊΣΚΕΤΕ ΠΆΝΤΑ ΑΠΈΝΑΝΤΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΑ 112 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ 6/12
ΛΕΥΤΕΡΙΆ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
Πορεία ενάντια στην κρατική καταστολή - Τρίτη 17/12 - 19:00 - Καμαρα
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 112 συλληφθέντες - Τετάρτη 18/12 - 9:00 - δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης