ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΥΣΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ
“Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη “
(Μίλαν Κούντερα)
Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τότε που ανέλαβε νέος Πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου –μετά από διάφορες θολές στιγμές για την ακεραιότητα της εκλογικής διαδικασίας – ο Ι. Χατζηγεωργίου. Το έργο του θα έλεγε κανείς συνδέεται περισσότερο με την ατζέντα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με τον γνωστό Υπουργό Προστασίας να του δίνει πολλά συγχαρητήρια και μάλιστα να του ζητάει φωτογραφίες από τις εκκενωμένες καταλήψεις Carthagoκαι Αυτόνομο Στέκι Πολυτεχνείου. Πόσο μάλλον αφού έχει προηγηθεί η επί 5 φορές εκκένωση και εν τέλη γκρέμισμα του Αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Πολυτεχνείου στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Αλλά το έργο του δεν σταματάει εκεί. Το τελευταίο διάστημα, έπειτα από την λήξη του αγώνα των φοιτητών/τριών ενάντια στον πλέον νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ο μέγας Αυτοκράτορας Χατζηγεωργίου έχει βάλει μπροστά το σχέδιο εξευγενισμού του συγκροτήματος Πατησίων με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα υποκείμενα που δραστηριοποιούνται εντός του ανοιχτού και δημόσιου χώρου του Κάτω Πολυτεχνείου. Φρεσκοβαμμένοι τοίχοι, εκκενώσεις αυτοδιαχειριζόμενων στεκιών, lockout τα Σαββατοκύριακα, απαγόρευση εισόδου μετά τις 9 τις καθημερινές, τραμπουκισμοί από του φύλακες, διαρκής παρακολούθηση από άντρες της ασφάλειας, προσαγωγές, μηνύσεις, και διώξεις συνθέτουν το ψηφιδωτό της αποστείρωσης του ιστορικού αυτού χώρου.
Ο επιχειρούμενος εκτοπισμός αποτελεί αναγκαίο συστατικό στοιχείο μίας ευρύτερης πολιτικής, που ως στρατηγικό στόχο έχει από την μία την διαγραφή της ιστορικής μνήμης της εξέγερσης και της αντίστασης που εκπέμπει το συγκρότημα, όπως και η ευρύτερη γειτονιά των Εξαρχείων, και από την άλλη το οικονομικό όφελος μεγαλοεπενδυτών και πολιτικών μέσω του εξευγενισμού και της τουριστικοποίησης ολόκληρων περιοχών στο κέντρο της Αθήνας. Αυτή η πολιτική ως γνήσια έκφραση της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας αποσκοπεί πρωτίστως στην αλλαγή χρήσης γης του δημόσιου χώρου σε ιδιωτικό κεφάλαιο στα χέρια μερικών λίγων.
Το Κάτω Πολυτεχνείο αποτελεί την αποκρυστάλλωσηόλων των πρόσφατων νεοφιλελεύθερων εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων των τελευταίων 5 ετών. Από τις ολοένα και πιο συχνές καταπατήσεις του ασύλου, τον νόμο 4777 που θέτει όλο το απαραίτητο κατασταλτικό πλαίσιο, τον νέο νόμο πλαίσιο που βάζει στο τιμόνι της διοίκησης των δημόσιων πανεπιστημίων τα ιδιωτικά συμφέροντα, τον νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που σπάει στην πράξη το άρθρο 16 του συντάγματος και αμφισβητεί την αποκλειστικότητα της δημόσιας εκπαίδευσης. Όλες αυτές οι αλλαγές συμπυκνώνονται σε ένα και μόνο γεγονός: την Βραδιά του Ερευνητή. Ο Χατζηγεωργίου, όντας αλλεργικός σε κάθε τι που δεν συνάδει με την νεοφιλελεύθερη αφήγηση, φρόντισε να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να δημιουργήσει το απαραίτητο περιβάλλον που εμπνέει ασφάλεια στους χορηγούς του, δηλαδή την Motor Oil του ομίλου Βαρδινογιάννη, την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ του Περιστέρι κλπ. Και ποιο είναι αυτό το περιβάλλον; Ένα αστυνομοκρατούμενο Πολυτεχνείο, σε καθεστώς άτυπου lockdown με μοναδική ανοιχτή πύλη επί της Πατησίων, κάθε λογής μπάτσου περιμετρικά, και ασφαλίτες να κάνουν face control στην είσοδο, δίνοντας εντολή προσαγωγής σε όποιον και όποια φαίνεται ύποπτος/η. Μη αρκούμενος στην πρόληψη, την στιγμή που το Σωματείο Εργαζομένων στην Έρευνα προχώρησε σε παρέμβαση για την ανάδειξη του εργασιακού μεσαίωνα που βιώνουν καθημερινά οι ερευνητές και οι ερευνήτριες, ο φασίστας Χατζηγεωργίου έστειλε μονάδες της ΟΠΚΕ να ξυλοκοπήσουν, να προσαγάγουν, και εν τέλει να συλλάβουν 11 από τους αγωνιζόμενους συνδικαλιστές στην έρευνα και αλληλέγγυους. Προφανώς ο διάλογος στα πλαίσια της ακαδημαϊκής πραγματικότητας σταματάει όταν ο Υπουργός Σταϊκούρας και πρώην Υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Θεοδωρικάκος νιώσουν απειλή από τα τρικάκια εργαζομένων και φοιτητών. Αυτό ακριβώς είναι το σύγχρονο εξορθολογισμένοπανεπιστήμιο, από την μία χορηγίες από τον προμηθευτή καυσίμων του Ισραηλινού στρατού και των εργολάβων που λεηλατούν την φύση και υπερκοστολογούν την τιμή του ρεύματος σε βάρος της κοινωνικής βάσης και από την άλλη ξύλο, ρουφιανιές, απαγωγές, και διώξεις σε όποιον και όποια τολμάει να πει τα αυτονόητα. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Χατζηγεωργίου και οι λακέδες του επιχειρούν να μας τρομοκρατήσουν. Επιχείρησαν με την δίωξη του συντρόφου μας μετά την ρουφιανιά του Κοσμήτορα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Παναγιώτη Τσανάκα για ένα σύνθημα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό. Επιχείρησαν με τους τραμπουκισμούς από τους φύλακες και τις εξακριβώσεις που ακολούθησαν στην Στουρνάρη με τους μπάτσους να ζητάνε αυθαίρετα ακαδημαϊκές ταυτότητες και να λένε με θράσος ότι στο Πολυτεχνείο επιτρέπεται μόνο η είσοδος σε φοιτητές/τριες της αρχιτεκτονικής σχολής.
Ξεχνάνε όμως την δύναμη της συλλογικής αντίστασης και δημιουργίας. Ξεχνάνε ότι εμείς θυμόμαστε πολύ καλά τι αγώνες και θυσίες γίνανε για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια στους δρόμους της Στουρνάρη, της Πατησίων, της Τοσίτσα και πως μέσα στα κτήρια του Γκίνη και του Αβέρωφ ζυμώθηκαν και πήραν σάρκα και οστά επαναστατικές πρακτικές. Μέσα στις καταλήψεις του Πολυτεχνείου εκφράστηκε μία άλλη κουλτούρα και ένας πολιτισμός βγαλμένος από το μέλλον του κόσμου του οποίου ονειρευόμαστε. Η ιστορική κινηματική μνήμη δεν σβήνει, όσο η βούληση για αντίσταση συνεχίσει να υπάρχει, και αυτόν τον ιστορικό ρόλο έχουμε αναλάβει εμείς απέναντι σε όλους αυτούς που φαντασιώνονται ένα μέλλον γεμάτο πολέμους, καταστροφές, και φτώχεια. Η υπεράσπιση του δημοσίου χαρακτήρα των πανεπιστημίων, το ακαδημαϊκό άσυλο και ο κοινωνικός του χαρακτήρας, η ισότιμη πρόσβαση στην παιδεία είναι κεκτημένα αγώνων, και ως τέτοια θα τα υπερασπιστούμε. Εάν ο Χατζηγεωργίου νομίζει ότι απέναντι στην δράση του έχει να αντιμετωπίσει μονάχα την αντίδραση μερικών δεκάδων είναι γελασμένος. Από τις πολιτικές που ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες του εφαρμόζει, δημιουργεί τις αντικειμενικές συνθήκες της επόμενης κοινωνικής έκρηξης. Ζητούμενο είναι αν θα δημιουργηθούν και οι υποκειμενικές συνθήκες που θα εκτοπίσουν τον Χατζηγεωργίου και τα αφεντικά του μια και καλή στην λήθη. Με όπλο μας την αυτο-οργάνωση, την αλληλεγγύη, την ταξική συνείδηση, να ορίσουμε εμείς τους όρους της αντιπαράθεσης μέχρι την ολοκληρωτική σύγκρουση με τα τέρατα αυτού του κόσμου. Για μια ζωή με αξιοπρέπεια και ελευθερία.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 11 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ
Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ
ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΡΟ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΕΞΕΓΕΡΣΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ Ή ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας