Το "Αναρχικό Εμβατήριο" ήταν δημοφιλές και ευρέως γνωστό κομμάτι κατά τα χρόνια του Ρωσικού Εμφυλίου. Πιθανότατα έχει μεταφραστεί από τα γαλλικά, καθώς μιλάει για τους αγώνες τις δεκαετίας του 1870, την Παρισινή Κομμούνα και τον αναρχικό-βομβιστή Ραβασόλ, που εκτελέστηκε στη γκιλοτίνα το 1892.
Οι πρώτοι στίχοι του τραγουδιού συναντιούνται και στην προκήρυξη των αναρχικών της Μόσχας που βρίσκονταν ήδη σε καθεστώς παρανομίας ξανά- "Όχι άλλη αργοπορία" (1919). Συγκεκριμένα: "Αδέλφια αναρχικοί πάρτε στα χέρια δυναμίτη! Πιάστε βόμβες! Θα χτυπήσουμε ανελέητα τους δήμιους του λαού, τους δήμιους της επανάστασης! Αδέλφια "ας πούμε το τραγούδι μας κάτω απ' τις βροντές των χτυπημάτων κάτω μες τις εκρήξεις και τις σφαίρες, μες τις φωτιές που καίνε, κάτω από το μαύρο λάβαρο του αγώνα μας, θα πνίξουμε την πίκρα του λαού στο αίμα" το αίμα των δήμιων και των ανθρωποφυλάκων. Το μαύρο μας λάβαρο χτυπιέται από την καταιγίδα. Πολύ θαρραλέοι έχουν πέσει στη μάχη. Τα αδέλφια μας δεν μπορούν να περιμένουν άλλο. Όλοι μαζί, να ριχτούμε στον αγώνα για την ισότητα και την ελευθερία"
Στίχοι:
Αναρχικό Εμβατήριο
Ας πούμε το τραγούδι μας, κάτω από τις βροντές των χτυπημάτων
Μες τις εκρήξεις και τις σφαίρες, μες τις φωτιές που καίνε κάτω από το μαύρο λάβαρο του αγώνα μας
Κάτω από τον ήχο του εμβατηρίου που μας καλεί
Ας τσακίσουμε αδέρφια τα παλάτια και τα είδωλα
Να σπάσουμε τα δεσμά να σκίσουμε τις πορφύρες
Φτάνει πια τόση δουλοπρέπεια κι υποταγή
Ας πνίξουμε τη πίκρα του λαού στο αίμα
Ξύπνησε κι εξεγέρθηκε ο λαός, απ' τους στεναγμούς της Κομμούνας από το κάλεσμα του Ραβασόλ
Απ' το κάλεσμα για την εκδίκηση για τους νεκρούς, απ' την καταπίεση των αστών, απ' τις κρεμάλες των δημίων
Είναι πολλοί αυτοί που λύγισαν μες τη σκλαβιά, αυτοί που πέθαναν στις φυλακές και τις γκιλοτίνες
Είναι πολλοί αυτοί που υπηρέτησαν την αλήθεια, αυτοί που έπεσαν στον ηρωικό και άνισο αγώνα
Οι στεναγμοί τους πετάνε κάτω από τον ουρανό της Ρωσίας, οι στεναγμοί τους είναι κάλεσμα μας καλούν σαν καταιγίδα
Μες το Παρίσι και το Kαγιέν, μας καλούν να δώσουμε τον αγώνα
Ας πούμε το τραγούδι μας, κάτω από τις βροντές των χτυπημάτων
Μες τις εκρήξεις και τις σφαίρες, μες τις φωτιές που καίνε κάτω από το μαύρο λάβαρο του αγώνα μας
Κάτω από τον ήχο του εμβατηρίου που μας καλεί!