Μπροστά στην ολοένα αυξανόμενη παρουσία ιταλικών στρατευμάτων στην Αφρική, δεν αρκεί να πάρουμε θέση, πρέπει να επανεκκινήσουμε την αντιμιλιταριστική πρωτοβουλία, αγωνιζόμενοι για την απόσυρση όλων των πολεμικών αποστολών.
Το Κοινοβούλιο ψήφισε πρόσφατα, με σχεδόν ομόφωνη έγκριση από όλα τα κόμματα, την επαναχρηματοδότηση των στρατιωτικών αποστολών στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων, περιλαμβάνεται η αμφισβητούμενη αποστολή υποστήριξης της λιβυκής ακτοφυλακής, η οποία ευθύνεται για τις σφαγές μεταναστών στη Μεσόγειο. Δύο νέες αποστολές έχουν επίσης δρομολογηθεί, μία στη Σομαλία και μία στα Στενά του Ορμούζ, όπου οι εντάσεις με το Ιράν και την Κίνα είναι πολύ υψηλές. Υπάρχουν συνολικά 40 αποστολές, 17 από τις οποίες βρίσκονται στην αφρικανική ήπειρο. Οι αποστολές αυτές αποσκοπούν κυρίως στη διατήρηση του ελέγχου περιοχών εξόρυξης και διέλευσης στρατηγικών πόρων, καθώς και βασικών περιοχών μεταναστευτικών κινήσεων. Τα στρατεύματα κατοχής στη Λιβύη καθώς και τα πλοία στον Κόλπο της Γουινέας υπερασπίζονται τις εγκαταστάσεις εξόρυξης και τις υποδομές της ENI. Στο Σαχέλ, όπου η Γαλλία τα βρίσκει σκούρα σε μια πραγματική εμπόλεμη κατάσταση, το ιταλικό κράτος στέλνει άρματα μάχης, ελικόπτερα και στρατιώτες με την επιχείρηση Takuba, ενώ μια ιταλική στρατιωτική βάση δημιουργείται στον Νίγηρα.
Η διάσταση του ιταλικού μιλιταρισμού, αν και εξαρτάται από την ισχύ των ΗΠΑ και το πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν πρέπει να υποτιμάται. Τόσο για το γεγονός ότι το σύστημα συμμαχιών δεν είναι πλέον τόσο σταθερό όσο ήταν πριν από είκοσι χρόνια, όσο και επειδή ο στρατιωτικο-βιομηχανικός τομέας είναι ο μόνος τομέας που η ιταλική κυβέρνηση συνεχίζει να στηρίζει. Στην πραγματικότητα, ο τομέας αυτός έχει μετατραπεί σε έναν από τους κύριους κινητήριους μοχλούς της εθνικής οικονομίας. Επομένως, είναι απαραίτητο να επαναδραστηριοποιηθεί η πρωτοβουλία ενάντια στη μιλιταριστική και ιμπεριαλιστική πολιτική του ιταλικού κράτους.
Ενώ εδώ και χρόνια ανακοινώνει την αποχώρησή του από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, το ιταλικό κράτος κατευθύνει περαιτέρω τη στρατιωτική προβολή του προς την Αφρική, ξυπνώντας την παλιά αποικιακή νοσταλγία που ποτέ δεν εγκατέλειψε. Νέες πολεμικές αποστολές για την "υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων", όπως λέγεται πλέον ακόμη και στην επίσημη προπαγάνδα και στα θεσμικά έγγραφα. Οι στρατιωτικές αποστολές δεν δικαιολογούνται πλέον ούτε καν με την υποκριτική φόρμουλα του "ανθρωπιστικού πολέμου" ή "για τη δημοκρατία", μέχρι και το φύλλο συκής του διεθνούς δικαίου που επέτρεπε σε έναν πόλεμο να αποκαλείται "ειρηνευτική επέμβαση" έχει πέσει. Ο νεοαποικιακός και ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας αυτών των αποστολών είναι εμφανής σε όλους.
Είκοσι χρόνια μετά την εισβολή στο Αφγανιστάν, άρχισε ο "πόλεμος κατά της τρομοκρατίας". Είκοσι χρόνια σφαγών, καταστροφών και καταπίεσης των τοπικών πληθυσμών. Ακόμη και μπροστά στη στρατιωτική αποτυχία, οι τσέπες των λίγων ισχυρών συνέχισαν να γεμίζουν με δισεκατομμύρια, ενώ στην Ιταλία, όπως και στις άλλες χώρες του συνασπισμού, η εργατική τάξη, ο εκμεταλλευόμενος και περιθωριοποιημένος πληθυσμός ήταν αυτός που πλήρωσε το κόστος του πολέμου με όρους εξαθλίωσης, καταστολής, στρατιωτικοποίησης, περιορισμού της ελευθερίας και των δικαιωμάτων.
Επειδή ο πόλεμος γίνεται και στο εσωτερικό, με την επιχείρηση "ασφαλείς δρόμοι" και την επέμβαση του στρατού εναντίον απεργών, ή για την καταστολή των ταραχών στις φυλακές, ή στην Val di Susa εναντίον του κινήματος No Tav. Ο πόλεμος είναι εδώ, με τη στρατιωτικοποίηση, τη στρατιωτική δουλεία και τα στρτιωτικά πεδία βολής. Με την παραγωγή όπλων, τη διακίνηση επικίνδυνων στρατιωτικών υλικών στα λιμάνια, τις μεγάλες εκθέσεις όπλων όπου πωλούνται τα πιο προηγμένα όργανα θανάτου. Ο πόλεμος μας πλησιάζει στενά, με τα ραντάρ, τα αεροδρόμια και τις στρατιωτικές βάσεις, τα οποία καταστρέφουν τα εδάφη στα οποία βρίσκονται, δηλητηριάζοντας τους ανθρώπους που ζουν εκεί. Από όλα αυτά ξεκινούν οι πόλεμοι. Οι ζωές μας επηρεάζονται από τον πόλεμο, διότι προκειμένου να τροφοδοτηθεί ο στρατός και η πολεμική βιομηχανία, περικόπτονται βασικές υπηρεσίες, εκατομμύρια άνθρωποι αποκλείονται από την πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, από την πρόσβαση στην εκπαίδευση, από την πρόσβαση σε επαρκή στέγαση. Στους δρόμους των πόλεων ο πόλεμος είναι ενάντια στους μετανάστες και σε όλους τους εκμεταλλευόμενους. Ο πόλεμος διαφαίνεται στην εθνικιστική και ρατσιστική προπαγάνδα, στον μιλιταρισμό, στην πατριαρχική, ιεραρχική και ταξική δομή που διέπει την κοινωνία μας.
Είναι καιρός να επαναλάβουμε μια συνολική και ευρεία αντιμιλιταριστική παρέμβαση. Ενάντια σε όλους τους πολέμους. Για την απόσυρση των ιταλικών στρατευμάτων από την Αφρική και όλες τις στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό. Κατά της στρατιωτικοποίησης εδαφών, των στρατιωτικών βάσεων και πεδίων βολής. Ενάντια στην παραγωγή και αγορά πολεμικού εξοπλισμού.
28 Ιουλίου 2021
Ιταλική Αναρχική Ομοσπονδία (FAI)
(Επιτροπή Αλληλογραφίας και Αντιμιλιταριστική Ομάδα Εργασίας)
Στα πλαίσια της αντιμιλιταριστικής καμπάνιας της Ιταλίας πραγματοποιήθηκε διαδήλωση στο κέντρο του Τορίνο στις 20/11/21, από την αντιμιλιταριστική συνέλευση.
