Στην Ελλάδα η κρατική διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας, επέλεξε να στραφεί στο δημόσιο σύστημα υγείας για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες που δημιουργούσε στο κοινωνικό σύνολο η έλευση της πανδημίας της ασθένειας Covid-19. Σ’ ένα ήδη διαλυμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των παλιών και τωρινών κυβερνήσεων, το σύστημα υγείας δέχθηκε και δέχεται μια μεγάλη πίεση που δεν μπορεί να ανταποκριθεί και ξέρουμε τους υπεύθυνους για αυτό το έγκλημα : το κράτος και οι πολιτικές προς όφελος του κεφαλαίου. Παρά τις εκκλήσεις των υγειονομικών για θωράκιση του συστήματος υγείας με μία σειρά μέτρων -όπως αύξηση των κλινών ΜΕΘ, αύξηση των αναλώσιμων υλικών, στελέχωση των νοσοκομείων με επαρκές προσωπικό, μονιμοποίηση των επικουρικών γιατρών και μαζικά τεστ - η κυβέρνηση επέλεξε τον αποπροσανατολισμό από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων στα νοσοκομεία, με το κάλεσμα για χειροκροτήματα στα μπαλκόνια και τις δηλώσεις για την ηθική ανταμοιβή που θα λάβουν σύμφωνα με τον υπουργό υγείας και τα δάκρυα του μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες.

Παρόλα αυτά το κυβερνητικό έργο κατάφερε να έχει άριστες επιδώσεις στον αγαπημένο του τομέα : της καταστολής. Αφού προσέλαβε έναν στρατό από μπάτσους, καινούριο χρυσοπληρωμένο εξοπλισμό και οχήματα, ο υπουργός ΠΡΟ. ΠΟ Χρυσοχοϊδης δήλωσε το εξωφρενικό “ η ΕΛΑΣ είναι το ΕΣΥ της πανδημίας ”. Με τον ανανεωμένο στρατό από μπάτσους και υλικοτεχνικό εξοπλισμό έχει επιδοθεί σε μια επίθεση σε οποίον τολμά να διεκδικεί. Είναι η ίδια πολιτική ηγεσία και το ίδιο κρατικό όργιο καταστολής που χτύπησε τους συνδικαλιστές της ΠΟΕΔΥΝ έξω από το υπουργείο υγείας, είναι η ίδια πολιτική ηγεσία που χτυπούσε τους συνδικαλιστές της ΟΕΝΓΕ στο Ζάππειο. Με δικές της πολιτικές αποφάσεις και με πρόφαση των νόμο για τις διαδηλώσεις καλούνται σε εξηγήσεις ο πρόεδρος του πρώτου συνδικαλιστικού φορέα, όπως και η πρόεδρος τη ΟΕΝΓΕ. Τιμωρεί τον πρόεδρο της ένωσης εργαζομένων στο νοσοκομείο «ο Αγ. Σάββας», με μεταφορά στην πτέρυγα των ΜΕΘ του νοσοκομείου Σωτηρία και εν τέλει απειλεί τον ίδιο εργαζόμενο με απόλυση, ενώ τους εργαζόμενους που απέμειναν στο ογκολογικό νοσοκομείο τους περιμένει πειθαρχικό στην περίπτωση που κολλήσουν τον ιό.

Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι οι συγκεκριμένες επιλογές έχουν μια και μόνη στόχευση τη περαιτέρω υποτίμηση του συστήματος υγείας και των ζωών μας. Εν μέσω τρίτου επιδημιολογικού κύματος εκείνο που προκρίνεται ακόμα μια φορά ως μοναδική λύση, είναι το οριζόντιο και καθολικό lockdown, μέχρι τον εμβολιασμό ενός μεγάλου μέρους του συνολικού πληθυσμού. Τι κι αν μερίδα λομωξιολόγων αλλά και γιατρών ζητούν την λήψη και άλλων μέτρων, όπως αύξηση των μέσων ΜΜΜ, μικρότερες τάξεις κλπ, για την αποφυγή διασποράς του ιού. Η απάντηση είναι αρνητική, ατομική ευθύνη είναι η λύση που προτείνει εκείνη η άλλη μερίδα «ειδικών», η οποία “αντικειμενικά” δεν θεωρεί τα κοινωνικά μέτρα ως αναγκαία, για την επίλυση των ζητημάτων δημόσιας υγείας και συνειδητά συνεχίζουν να υποστηρίζουν μια πολιτική που συνεχίζει να οδηγεί στην υποστελέχωση του ΕΣΥ. Είναι αυτές ακριβώς οι επιλογές που θα οδηγήσουν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας, στην λογική του όπου φτωχός και η μοίρα του.

Από την μεριά μας εμείς έχουμε να δηλώσουμε ότι και σαν χρήστες του δημόσιου συστήματος υγείας, αλλά και σαν εργαζόμενοι θα σταθούμε δίπλα σε όσους διεκδικούν καλύτερες συνθήκες δουλειάς και ένα κοινωνικό και δωρεάν σύστημα υγείας που θα απευθύνεται σε όλους και όλες

Άμεση στελέχωση και ενδυνάμωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
Ικανοποίηση όλων των αιτημάτων των υγειονομικών
Μέτρα προστασίας για όλους και όλες τους εργαζόμενους/ες

ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εργαζομένων επισιτισμoύ