Καταδίκη των καταληψιών της πρυτανείας ΑΠΘ το 2021… στη Δικαιοσύνη εποχής Tεμπών, Πύλου και Λιγνάδη
Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών ΑΠΘ ΠΑΜΑΚ ΔΙΠΑΕ:
Δικαιοσύνη εποχής Tεμπών, Πύλου και Λιγνάδη
Σήμερα πραγματοποιήθηκε στο μονομελές πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, η δίκη των 16 συλληφθέντων της εκκένωσης της Πρυτανείας στις 11 Μαρτίου του 2021. Το δικαστήριο καταδίκασε δεκαέξι φοιτητές και φοιτήτριες που συμμετείχαν στον πάνδημο αγώνα διάσωσης του δημόσιου πανεπιστημίου δίνοντας την εντύπωση ότι βρισκόταν σε διεκπεραιωτική υπηρεσία. Με την άρνησή του να εξετάσει την προσωπική εμπλοκή των κατηγορούμενων στις κατηγορίες που τους αποδίδονταν, καταδίκασε ουσιαστικά την κατάληψη ως συλλογική πολιτική πράξη, επαναφέροντας έτσι και την έννοια της συλλογικής ευθύνης. Ανέτρεψε δηλαδή τα κεκτημένα του νομικού μας πολιτισμού από σύστασης του ελληνικού κράτους θυμίζοντας μεθόδους απονομής της δικαιοσύνης σε καθεστώτα απολυταρχικά.
Κατάπληκτη και θορυβημένη από τη σκανδαλώδη δικαστική απόφαση, η Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ-ΔΙΠΑΕ καλεί σε ανυποχώρητη κινητοποίηση για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστήμιου, της δημόσιας εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, των πολιτικών μας ελευθεριών και των συλλογικών και ατομικών μας δικαιωμάτων, που με αιματηρούς αγώνες δεκαετιών κατέκτησαν οι προηγούμενες γενιές. Όλα τα μέλη μας που παρακολούθησαν από αρχής μέχρι τέλους την ακροαματική διαδικασία διαπίστωσαν ότι χρησιμοποιώντας διπλά μέτρα και σταθμά το δικαστήριο κάλυπτε τις χονδροειδείς αντιφάσεις της κατάθεσης του βασικού μάρτυρα κατηγορίας Παπαϊωάννου, τέως πρύτανη του ΑΠΘ και νυν κυβερνητικού στελέχους και γενικού γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, και συστηματικά τον προστάτευε από τις αιχμηρές ερωτήσεις της υπεράσπισης. Ο τέως πρύτανης, στην παρέμβαση του οποίου είχε στηριχθεί η αστυνομική εισβολή στο ΑΠΘ το 2021, και ο οποίος επανειλημμένα αποδοκιμάστηκε για την πρωτοβουλία του αυτή ακόμη και στη σύγκλητο του ιδρύματος, ήρθε να καταθέσει σε βάρος των φοιτητών και των φοιτητριών, που λόγω της θέσης του, κανονικά, είχε καθήκον να υπερασπίζεται. Παραδέχτηκε, μολαταύτα, ότι δεν μπορούσε να αναγνωρίσει προσωπικά τους κατηγορούμενους ως συμμετέχοντες στην κατάληψη, και ότι χαράματα την ημέρα της σύλληψης δεν παρεμποδίστηκαν οι διοικητικές λειτουργίες του πανεπιστημίου από τους καταληψίες, που είχαν ήδη ανακοινώσει αναστολή της κατάληψης.
Οι μαζικές συλλήψεις φοιτητριών και φοιτητών που υπερασπίζονταν το δικαίωμα στη μόρφωση αποσκοπούσαν στην τρομοκράτηση της νεολαίας συνολικά και στην έμπρακτη ακύρωση του δικαιώματος διαμαρτυρίας και αντίστασης σε άδικες και αυθαίρετες ενέργειες της εξουσίας. Η πρωτόδικη καταδίκη αρνήθηκε να τους αναγνωρίσει ότι τα κίνητρά τους δεν ήταν ταπεινά, κι αγνόησε τα πραγματικά στοιχεία που κατατέθηκαν στην αποδεικτική διαδικασία, δίνοντας την εντύπωση απόφασης προειλημμένης και υπαγορευμένης, προκειμένου να κατασταλεί κάθε αντίσταση στην κυβερνητική αυθαιρεσία. Προωθώντας την πολιτική ατζέντα μιας υπόλογης κυβέρνησης, έγραψε άλλη μία σκοτεινή σελίδα στα χρονικά μιας δικαιοσύνης ελάχιστα εναρμονισμένης με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, που τα τελευταία χρόνια επανειλημμένα προκαλεί κατακραυγή με χειρισμούς υποθέσεων όπως του Λιγνάδη και του Μίχου, των Τεμπών και της Πύλου.
Η Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ-ΔΙΠΑΕ στέκεται και θα συνεχίσει να στέκεται στο πλευρό των φοιτητριών και των φοιτητών που αγωνίζονται για ελεύθερο και δημοκρατικό δημόσιο πανεπιστήμιο.
Θεσσαλονίκη 3 Φεβρουαρίου 2025
πηγή : infolibre