Σχετικά με την εισαγγελική έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης για τη μητέρα της 12χρονης από τον Κολωνό
Η έφεση που άσκησε η εισαγγελία εφετών για την αθώωση της μητέρας της 12χρονης από τον Κολωνό για το αδίκημα της μαστροπείας, όσο κι αν ήταν αναμενόμενη με βάση τον κυνισμό της εξουσίας και την περιφρόνησή της για μια απόφαση που ελήφθη με πλειοψηφία των ενόρκων (ενώ οι τακτικοί δικαστές συντάχθηκαν με τη χυδαία εισαγγελική πρόταση), παραμένει εξοργιστική.
Η έφεση αυτή συνιστά ομηρία για τη μητέρα, αλλά και για το ίδιο το 12χρονο κορίτσι και τα υπόλοιπα αδέρφια του. Μετά από όλα όσα υπέστησαν επειδή είχαν το θάρρος να καταγγείλουν το κύκλωμα trafficking, τους βιαστές και τους θεσμικούς τους προστάτες (με αποτέλεσμα να βρεθεί η μάνα έγκλειστη και το παιδί χωρισμένο από την οικογένειά του τη στιγμή που χρειαζόταν στήριξη περισσότερο από ποτέ,) σήμερα τους εμποδίζουν να επουλώσουν τα τραύματα τους, τους στερούν τη δυνατότητα να ζήσουν τη ζωή τους όπως την ονειρεύονται και όπως τη δικαιούνται, όπως την κέρδισαν με τον αγώνα τους. Την ίδια στιγμή που οι βιαστές (πλην του Μίχου και του Χριστοφόρου) τους οποίους αναγνώρισε το παιδί καταδικάστηκαν απλά ως «πελάτες», πήραν αναστολή και κυκλοφορούν στη γειτονιά της οικογένειας, οι εισαγγελικές αρχές συνεχίζουν να τρομοκρατούν τα θύματα, με νέες δίκες και νέες απειλές φυλάκισης.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η έφεση γίνεται για να δικαιώσει τον κρατικό αστυνομικό-δικαστικό μηχανισμό απέναντι στην κοινωνική κατακραυγή που ξεσήκωσε η εισαγγελική πρόταση αλλά και η απαλλαγή του κυκλώματος (αφού ούτε ο Μίχος ούτε κανείς άλλος καταδικάστηκε για εμπορία ανθρώπων, ενώ δεν βρέθηκαν καν στη θέση του κατηγορούμενου βασικά μέλη του κυκλώματος, που συνδέονται με την Greek police mafia, με τους οίκους ανοχής και τα ξενοδοχεία που βιαζόταν το κορίτσι και εμπλέκονται επίσης στην υπόθεση της Ηλιούπολης). Η έφεση λοιπόν έρχεται να νομιμοποιήσει αναδρομικά όλους τους απαράδεκτους ως τώρα χειρισμούς, τη φυλάκιση της μάνας που κατήγγειλε ενώ η αστυνομία αδιαφορούσε, την τρομοκράτηση του παιδιού που μίλησε και αναγνώρισε τους βιαστές, και κυρίως έρχεται να βγάλει πάλι από το κάδρο το κύκλωμα το οποίο ξεπλένεται συστηματικά από τις αρχές, εμμένοντας στην κατασκευή ότι «κύκλωμα δεν υπάρχει – η μάνα φταίει»). Έτσι ανοίγει και ο δρόμος για να «πέσει στα μαλακά» ακόμα και ο Μίχος στη συνέχεια, ενώ πρωτόδικα καταδικάστηκε εκείνος για τη μαστροπεία.
Και τέλος, αυτή η κίνηση στοχεύει στο να πνίξει κάθε αίσθηση ότι η αλληλεγγύη νίκησε και ότι οι αγώνες μας έχουν τη δύναμη να ανατρέπουν κρατικούς σχεδιασμούς. Δεν ξεχνάμε ότι τόσο η κατασκευή της ενοχής της μητέρας όσο και η προτεινόμενη από την εισαγγελέα απαλλαγή του Μίχου από τις κατηγορίες του βιασμού και της μαστροπείας, έσπασαν χάρη στις δυναμικές κινητοποιήσεις που εκδηλώθηκαν και κορυφώθηκαν μετά την εισαγγελική πρόταση, χάρη στην έκφραση μιας κοινωνικής οργής και της αλληλεγγύης προς το 12χρονο κορίτσι και τη μητέρα, χάρη στις φωνές που ενώθηκαν λέγοντας ότι δεν είναι μόνες και ότι το κράτος ξεπλένει τους βιαστές.
Το μήνυμα αυτής της έφεσης, λοιπόν, μας αφορά όλους. Κανένας εφησυχασμός, καμιά εμπιστοσύνη στο κράτος των βιαστών και δολοφόνων! Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους.
Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων