5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ/ΤΗΣ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ/ZACKIE OH!
Το μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου του 2018 διαπράχθηκε η βάναυση δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh! από ιδιοκτήτες μαγαζιών και μπάτσους στην οδό Γλάδστωνος, στο κέντρο δηλαδή της Αθήνας, παρουσία άπραγων θεατών. Το σώμα του Ζακ, αφού χτυπήθηκε άγρια ανάμεσα στα γυαλιά της βιτρίνας του μαγαζιού, συνέχισε να δέχεται κλωτσιές από τον κοσμηματοπώλη Δημόπουλο, τον φασίστα μεσίτη Χορταριά και μέλη του αστυνομικού σώματος ακόμα και αιμόφυρτο στο πλακόστρωτο, όπως είχε καταλήξει. Όταν διακομίστηκε στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" ήταν ήδη νεκρός και δεμένος με χειροπέδες.
Ο κατά κόρον δημόσιος χώρος στον οποίο εκτυλίχθηκε η επίθεση, δηλαδή το κέντρο της πόλης, καθώς και οι δεκάδες μάρτυρες που δεν αντέδρασαν στο λιντσάρισμα επειδή 'δεν ήθελαν να ανακατευτούν', παρά μόνο κατέγραφαν με τα κινητά τους τη σκηνή, καταδεικνύουν το πόσο φυσικοποιημένη και οργανωμένη είναι η βία που αφορά τα 'άλλα' σώματα, τα αποκλεισμένα, τα περιθωριακά. Όλα αυτά τα βλέμματα κοινωνικής απάθειας απέναντι σε μια τόσο βάρβαρη επίθεση είναι αποτέλεσμα ενός βαθιά φοβικού και ρατσιστικού δικτύου που διαπερνά τη σημερινή κοινωνικοπολιτική συγκυρία, ενός συστήματος εγκατεστημένων αυτοματισμών βίας, κυριαρχίας και διαχωρισμών που κατασκευάζει όρια για να απομονώσει και να αποκλείσει σώματα και ζωές, ταξινομώντας τα σε περισσότερης, λιγότερης ή καμίας αξίας.
Όταν αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του θύματος, 24 ώρες μετά το συμβάν, έγινε εμφανές και το πολιτικό πρόσημο της δολοφονίας, ενώ αναδείχθηκε με τον πιο έκδηλο τρόπο η παρρησία σωμάτων με συγκεκριμένες ταυτότητες στο δημόσιο χώρο: γκέι, οροθετικός, ακτιβιστής, αντιφασίστας, γιός μεταναστών, ντραγκ περφορμερ, ανασφάλιστος καλλιτέχνης, νέος σε πολλαπλή επισφάλεια είναι όλες ταυτότητες που συνδέονται και μπαίνουν στο στόχαστρο του φοβικού λόγου που δικαιολογεί τις πράξεις όσων ευθύνονται για το θάνατό του. Έτσι, τις ημέρες που ακολούθησαν τη δολοφονία γίναμε μάρτυρες μιας μανιωδούς και απεχθούς προσπάθειας ξεπλύματος από τα κυρίαρχα μίντια, κατασκευάζοντας ένα προφίλ τοξικομανή κακοποιού για τον Ζακ, παρουσιάζοντάς τον ως θύτη και φιλήσυχου μαγαζάτορα για τον Δημόπουλο. Πρόκειται για μια στρατηγική που ακολουθήθηκε και στη δική, η οποία έγινε μετά από 4 χρόνια και κατέληξε στην αθώωση των μπάτσων δολοφόνων του Ζακ, σε κατ' οίκον περιορισμό για τον κοσμηματοπώλη και αποφυλάκιση του μεσίτη με περιοριστικούς όρους δύο μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση.
Η δολοφονία της Zackie Oh! δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο βίαιο περιστατικό αλλά ένα ακόμα παράδειγμα κανονικοποιημένης βίας, δηλαδή βίας που, όχι μόνο συγκαλύπτεται, αλλά αναπαράγεται από το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύμπλεγμα εξουσίας και τους θεσμούς του• μία ακόμα έκφανση του εκφασισμού της καθημερινής ζωής, του κοινωνικού κανιβαλισμού που πάντα εκτονώνεται στις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, στους αδύναμους, στους διαφορετικούς, στους περιθωριακούς αυτού του κόσμου: από την δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά από το πλήρωμα του Blue Horizon, το κρατικό - καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη και το ναυάγιο της Πύλου και τη γυναικοκτονία στην Καλαμαριά από μπάτσο μέχρι τη δολοφονία της Άννας Ιβάνκα στον Άγιο Παντελεήμονα. Μια συστημική βία που εκφράζεται σε όλα τα πεδία της δημόσιας ζωής, από τα χερσαία και υδάτινα σύνορα μέχρι το δημόσιο χώρο της πόλης και τους πανεπιστημιακούς χώρους όπου οι παρενοχλήσεις, οι παραβιαστικες συμπεριφορές, οι τρανσφοβικές επιθέσεις και γενικότερα η θανατοπολιτική είναι η καθημερινότητα.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ!
ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΛΗΣΤΕΙΑ
ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΝΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΊΑ
Η ZACKIE ΖΕΙ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας