Το χωριό Lutzerath που βρίσκεται στη δυτική Γερμανία, στο κρατίδιο της βόρειας Βεστφαλίας-Ρηνανίας, τον τελευταίο καιρό βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής. Συγκεκριμένα μετά και την πώληση του τελευταίου οικοπέδου στην εταιρεία εξόρυξης RWE, υπήρχε σχέδιο εκκένωσης του χωριού ώστε να επεκταθεί το λιγνιτωρυχείο που ήδη από το 2006 λειτουργεί στην περιοχή. Πράγμα που έγινε την Τετάρτη 11/1, έπειτα από μεγάλη αστυνομική επιχείρηση με χρήση αντλιών νερού, σκυλιών, τανκς, καθώς από το 2020 έχουν συρρεύσει στην περιοχή χιλιάδες αλληλέγγυοι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν μέχρι τέλους το χωριό και το φυσικό του πλούτο. Την Κυριακή 15/11 έγινε μεγάλη προσπάθεια ανακατάληψης με τη συμμετοχή πάνω από 30.000 ανθρώπων, η οποία όμως παρά τις πολύωρες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής δε στέφθηκε με επιτυχία. Το χωριό Lutzerath θα είναι το τελευταίο από μια σειρά 20 και πλέον χωριών, που αφού πρώτα εκδιώχτηκαν οι κάτοικοί τους και ερήμωσαν, λεηλατήθηκαν και μετατράπηκαν σε απέραντα εργοτάξια για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της μεταλλευτικής βιομηχανίας. Αξίζει να τονιστεί ότι η συγκεκριμένη συμφωνία, η οποία υπογράφηκε με τις ευλογίες του κόμματος των Πρασίνων και υπό το πρόσχημα της κάλυψης των ενεργειακών αναγκών του γερμανικού κράτους, χαρακτηρίζεται προκλητικά ως «φιλική προς το περιβάλλον» καθώς αποτρέπει την καταστροφή άλλων 5 χωριών.
Για άλλη μια φορά γινόμαστε μάρτυρες κρατικών απειλών, εκκενώσεων δημοσίων χώρων, κατασταλτικών χτυπημάτων, σκανδαλωδών συμφωνιών που αποσκοπούν στη λεηλασία του φυσικού κόσμου. Μπορεί αυτή τη φορά τα συγκεκριμένα γεγονότα να λαμβάνουν χώρα μακριά από την Ελλάδα, όμως το νήμα που συνδέει το συγκεκριμένο αγώνα με εκατοντάδες άλλους, τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο, είναι η αδηφαγία του κεφαλαίου, οι προσπάθειες για μεγιστοποίηση των κερδών των αφεντικών όποιες και αν είναι οι συνέπειες, η διαρκής και ολοένα εντεινόμενη επίθεση στα συμφέροντα της κοινωνικής βάσης, με λίγα λόγια η βάρβαρη φύση του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό που στη γλώσσα των τεχνοκρατών αποκαλείται ανάπτυξη μέσω επενδύσεων, ιδιωτικοποιήσεων κλπ., στη γλώσσα των καταπιεσμένων πρέπει να μεταφράζεται ως ασταμάτητη υποτίμηση και εξαθλίωση των ζωών τους. Ας μη γελιόμαστε, ο ολοένα διευρυνόμενος έλεγχος τεράστιων εκτάσεων του πλανήτη και η εκμετάλλευση τους από τους καπιταλιστές για την υλοποίηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων, μόνο θάνατο μπορούν να «προσφέρουν» στους ανθρώπους της τάξης μας.
Στην Ελλάδα τα παραδείγματα είναι αμέτρητα. Από τα χιλιάδες στρέμματα καμένης γης το καλοκαίρι του 2021 λόγω της εγκληματικής αδιαφορίας της κυβέρνησης της ΝΔ και τη λεηλασία βουνών και δασών σε όλη την επικράτεια για την κατασκευή αιολικών πάρκων, μέχρι τα σχέδια για εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική και την κατασκευή υδροηλεκτρικού φράγματος στον ποταμό Αχελώο, φανερώνεται η επικινδυνότητα της κρατικής-περιβαλλοντικής πολιτικής, διανθισμένης πάντοτε με προγράμματα «πράσινης ανάπτυξης» λόγω υποτιθέμενων οικολογικών ανησυχιών. Στο ίδιο πλαίσιο μπορεί να ενταχθεί και η καταστροφή διάφορων δημόσιων χώρων εντός του αστικού ιστού, όπως είναι ο λόφος του Στρέφη, το πάρκο Κύπρου και Πατησίων στην Κυψέλη, η πλατεία των Εξαρχείων, με πρόφαση την ανάπλασή τους για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων της εκάστοτε περιοχής. Όπως επίσης και οι εκκενώσεις κοινωνικών χώρων και καταλήψεων που έχουν υποτίθεται ως στόχο την επαναπόδοσή τους στην κοινωνία και τη δημιουργία κλίματος «τάξης και ασφάλειας». Στην πραγματικότητα όμως όλες αυτές οι κινήσεις αντανακλούν τους διαχρονικούς σκοπούς του κόσμου της εξουσίας, που δεν είναι άλλοι από το ασταμάτητο θησαύρισμα των αφεντικών σε βάρος της κοινωνικής βάσης αφενός, και τον αφανισμό αφετέρου κάθε θύλακα αντίστασης που αναπτύσσεται εντός της κοινωνίας και στέκεται ως ανάχωμα στην επέλαση του κράτους και του κεφαλαίου.
Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες λοιπόν είναι απαραίτητο να στηρίξουμε όσους αντιστέκονται και μάχονται ενάντια στην εξαθλίωση και το θάνατο που επιβάλλει το καπιταλιστικό σύστημα. Να δώσουμε το χέρι σε όσους διεκδικούν τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και αγωνίζονται με όραμα την οικοδόμηση μιας καλύτερης κοινωνίας, δίχως εκμετάλλευση και ανισότητα. Να σταθούμε γερά, να μην εγκαταλείψουμε τον αγώνα και πυκνώνοντας τις γραμμές μας, σφυρηλατώντας τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, να περάσουμε στην αντεπίθεση.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΊΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ LUTZERATH
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ