Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

[Αθήνα] 1η Μάη- απεργιακή συγκέντρωση και πορεία
Κυριακή 01 Μάιος 2022, 11:00am
Επισκέψεις : 2394
από Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο, τον πόλεμο, την εκμετάλλευση & την καταπίεση

Αγώνας κοινωνικός, ταξικός, διεθνιστικός


Την 1η Μάη 1886 κηρύσσεται γενική απεργία στο Σικάγο των ΗΠΑ με κεντρική διεκδίκηση την καθιέρωση του οχταώρου, καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής, όπου συμμετείχαν 40.000 εργάτες, οι οποίοι μέσα στις επόμενες μέρες αυξήθηκαν σε 65.000. Την 3η Μάη 200 εργάτες αποσπώνται από την ομιλία του αναρχικού Σπάιζ, κατευθύνονται σε ένα εργοστάσιο ξυλείας και επιτίθενται στους απεργοσπάστες. Ακολουθούν συγκρούσεις με την αστυνομία, η οποία πυροβολεί τους απεργούς, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 4 εργάτες και να τραυματιστούν δεκάδες. Την επόμενη μέρα χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώνονται στην πλατεία Haymarket. Όταν οι μπάτσοι επιχειρούν να διαλύσουν την συγκέντρωση, μια βόμβα εκτοξεύεται από το πλήθος εναντίον τους, σκοτώνοντας 7 και τραυματίζοντας 66. Η αστυνομία ανοίγει για άλλη μια φορά πυρ σκοτώνοντας αρκετούς και τραυματίζοντας εκατοντάδες απεργούς. Τις επόμενες μέρες συλλαμβάνονται οι αναρχικοί Σπάιζ, Φίλντεν, Σουόμπ, Φίσερ, Ένγκελς, Λινγκ, Νιμπ και Πάρσονς, οι οποίοι έγιναν γνωστοί ως οι «8 του Σικάγο». Οι 3 φυλακίζονται για χρόνια, ενώ οι υπόλοιποι 5 απαιτώντας Ελευθερία ή Θάνατο εκτελούνται στην αγχόνη. Για τους εργαζόμενους , για όλους τους καταπιεσμένους η εξέγερση των εργατών του Σικάγο και η άγρια απεργία τους τον Μάη του 1886 αποτελεί πηγή έμπνευσης για τις καθημερινές μάχες που δίνουμε απέναντι στο καθεστώς εκμετάλλευσης και υποταγής. Η ιστορική μνήμη της Πρωτομαγιάς παραμένει ζωντανή και παρούσα στις συλλογικές μας αντιστάσεις, στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και τις εξεγέρσεις της εποχής μας. 136 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατών του Σικάγο, το πρόταγμα της σύνδεσης των μερικών και αιτηματικών αγώνων, όπως αυτός για το οχτάωρο, με τον συνολικό αγώνα για μια χειραφετημένη κοινωνία, για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας και τον ελευθεριακό κοινωνικό μετασχηματισμό βάσει των αρχών της κοινοκτημοσύνης, της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης παραμένει πάντα επίκαιρο.
[Ιστορικό σημείωμα για την 1η Μάη 1886]


Οι αλλεπάλληλες κρίσεις, τις συνέπειες των οποίων βιώνουν οι κοινωνίες ανά τον κόσμο, δεν είναι αποτέλεσμα τυχαίων γεγονότων αλλά προκύπτουν από τη βαθιά συνολική συστημική κρίση, τις ίδιες τις αντιφάσεις του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος οργάνωσης της κοινωνίας, που τις προκαλεί η αθεράπευτη σύγκρουση που επιβάλλει η βασική του αρχή, η εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο. Οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ εργαλειοποιούν τις κρίσεις, ώστε να μπορέσει το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα να διαιωνίσει την ύπαρξή του, να αυξήσει τα κέρδη του, να επεκτείνει την ισχύ του και να βαθύνει την επιβολή της κυριαρχίας του πάνω στις κοινωνίες και τη φύση. Έτσι, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, εξαπολύει μια ολομέτωπη επίθεση απέναντι στους λαούς.
Η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί το πιο πρόσφατο γεγονός μέσα από το οποίο αναδεικνύεται πως σε καιρούς αποσάθρωσης του κόσμου της εξουσίας και της συνεπακόλουθης όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών, κράτη και διακρατικοί μηχανισμοί, στοχεύοντας στη διεύρυνση της «σφαίρας επιρροής» τους αλλά και στη σωτηρία σύσσωμης της κρατικής-καπιταλιστικής μηχανής, αφήνοντας το όποιο «φιλειρηνικό» τους προσωπείο, δεν διστάζουν να βάλουν μπροστά τις πολεμικές μηχανές τους, φέρνοντας βία και καταστροφή, εξαπολύοντας στρατιωτικές επιχειρήσεις και διαμορφώνοντας εμπόλεμες κοινωνίες. Μοναδικός χαμένος σε μία τέτοια πραγματικότητα είναι οι πληβείοι όλου του κόσμου, πρωτίστως οι λαοί που βιώνουν την φρίκη του πολέμου και του ξεριζωμού και έπειτα όλοι οι υπόλοιποι που βιώνουν τόσο τις συνέπειες της λεηλασίας κάθε πεδίου παροχής των στοιχειωδών για την επιβίωση κοινωνικών αγαθών όσο και την περαιτέρω όξυνση του ελέγχου, της επιτήρησης, της καταστολής και των όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Μέσα στα τελευταία 2 χρόνια όπου η πανδημία του covid-19 και η εγκληματική διαχείρισή της έχουν αφήσει εκατομμύρια νεκρούς ανά τον κόσμο και 28.000 στον ελλαδικό χώρο, το ελληνικό κράτος το μόνο που προσέφερε ήταν άγρια καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων στο σύνολό τους και την επιπλέον διάλυση του ΕΣΥ, με την πλήρη εγκατάλειψή του, με συγχωνεύσεις νοσοκομειακών μονάδων και ιδιωτικοποιήσεις και με τη μη στελέχωσή του με το αναγκαίο προσωπικό. Το κράτος πιστό στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο που ακολουθείται από τα χρόνια του μνημονίου στον ελλαδικό χώρο, συνεχίζει να αυξάνει το κόστος επιβίωσης με ακόμα πιο εντατικούς ρυθμούς, ενώ η ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, τα ελαστικά ωράρια, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ιδιωτικοποιήσεις και η διαχείριση από τα αφεντικά όλων των βασικών μας αναγκών είναι σημεία που ανταποκρίνονται στην ανάγκη του καπιταλισμού για την όξυνση της ταξικής ανισότητας και την πλήρη υποτίμηση της ζωής μας. Προϋποθέσεις για τον βίαιο κοινωνικό μετασχηματισμό είναι η αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης και η εξουδετέρωση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Έτσι η κατασταλτική εκστρατεία έχει ως σαφή στόχο την επιβολή ενός καθεστώτος τρομοκρατίας, μιας κοινωνικής συνθήκης που θα κυριαρχεί η σιωπή, ο φόβος και η υποταγή. Η ψήφιση του νόμου για την περιστολή των διαδηλώσεων, η κατάργηση του 8ώρου και της απεργίας, η απελευθέρωση των απολύσεων, η απόλυτη απαξίωση του αγαθού της δημόσιας υγείας, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση των αποκλεισμών και της καταστολής, η περαιτέρω όξυνση της εγκληματικής βίας των κατασταλτικών μηχανισμών, οι συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών/τριών σε διαδηλώσεις, η επίθεση στους αγώνες των υγειονομικών, οι οποίοι υπερασπίζονται τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας, αποτελούν κομμάτια της επιβολής του σύγχρονου ολοκληρωτισμού σε ολόκληρη την κοινωνία.
Η ιστορία των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων που διεκδίκησαν και πάλεψαν για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση μας δείχνει πως οι προλετάριοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους θεσμούς, τα κοινοβούλια, τις γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους διαμεσολαβητές της ταξικής πάλης. Ό,τι έχουν να κερδίσουν θα είναι αποτέλεσμα των πλατιών, οργανωμένων στη βάση, μαχητικών και ριζοσπαστικών αγώνων τους. Μόνο η συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού, η κοινωνική απαλλοτρίωση του πλούτου που εμείς οι ίδιοι παράγουμε και απομυζά μια κάστα εξουσιαστών και η οργάνωση του αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση για έναν κόσμο κοινοκτημοσύνης, ειρήνης, αλληλεγγύης και ελευθερίας μπορούν να δικαιώσουν τους πόθους και τις πραγματικές ανάγκες των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
ΤΡΟΦΗ, ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΣΤΕΓΑΣΗ

Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία: Κυριακή 1η Μάη, Προπύλαια, 11.00

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
saktx.espivblogs.net

 

1h mah 2022 SAKTX internet

 

------------------------------------------

1η ΜΑΗ 1886-1η ΜΑΗ 2022
ΜΑΥΡΟΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

Η άγρια επίθεση που βιώνει σήμερα η κοινωνική βάση σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσα σε συνθήκες βαθιάς και συνολικής συστημικής κρίσης και απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος, κλιμακώνεται και αναδεικνύονται τόσο οι αθεράπευτες αντιφάσεις του κρατικού-καπιταλιστικού μοντέλου οργάνωσης, όσο και η απόλυτη αδυναμία να παραχθεί από τα πάνω οποιοδήποτε συνεκτικό κοινωνικό όραμα, προοπτική και ελπίδα. Οι ρίζες αυτής της διαρκώς εντεινόμενης επιθετικότητας βρίσκονται στην ίδια τη φύση του καταπιεστικού και εκμεταλλευτικού συστήματος.

Την τελευταία περίοδο αυτό έχει αναδειχθεί με τον πλέον προφανή τρόπο. Από τη μία έχουμε το ξέσπασμα και την εξάπλωση της θανατηφόρας ασθένειας του covid-19 σε παγκόσμιο επίπεδο, με τραγική συνέπεια τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων ως αποτέλεσμα του κρατικού καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας. Από την άλλη, η έναρξη μιας νέας εμπόλεμης διαμάχης -αυτή τη φορά στην Ουκρανία μετά την εισβολή του ρωσικού κράτους- συνεπάγεται με τον θάνατο και τον ξεριζωμό αμέτρητων γυναικών, ανδρών και παιδιών, ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού μεταξύ των αστικών επιτελείων για την καλύτερη τοποθέτησή τους στη γεωπολιτική σκακιέρα για την καταλήστευση και τον διαμοιρασμό των πολύτιμων και περιορισμένων φυσικών πόρων και το άπλωμα της «σφαίρας επιρροής» τους. Η εδραίωση μιας πολιτικής του θανάτου, είτε αφορά την αδιαφορία κράτους και κεφαλαίου για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, είτε έχει να κάνει με την εκ νέου δυναμική τοποθέτηση του πολέμου ως διαπραγματευτικό χαρτί και ζοφερή πραγματικότητα στα χέρια των παγκόσμιων πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, δείχνει με τον πλέον προφανή τρόπο τις προτεραιότητες ενός συστήματος για το οποίο οι ζωές των φτωχών και καταπιεσμένων δεν έχουν καμιά απολύτως αξία.

Από την πλήρη διάλυση και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας, την όξυνση της ταξικής εκμετάλλευσης, την υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και τη λεηλασία της κοινωνικής βάσης μέσα από την επίταση των αποκλεισμών, της φτώχειας, της ανεργίας, της ακρίβειας μέχρι την ψήφιση του νέου αντεργατικού νόμου, τις δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, την περαιτέρω λεηλασία του φυσικού κόσμου, το ρατσιστικό καθεστώς εξαίρεσης για πρόσφυγες και μετανάστες, την κρατική τρομοκρατία, ο παρηκμασμένος κόσμος του κράτους και του καπιταλισμού δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο πέρα από βαρβαρότητα, πολέμους, εκμετάλλευση και καταπίεση.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ-ΤΑΞΙΚΗ-ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

136 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατών του Σικάγο, το πρόταγμα της σύνδεσης των μερικών και αιτηματικών αγώνων, όπως αυτός για το οχτάωρο, με τον συνολικό αγώνα για μια χειραφετημένη κοινωνία, για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας και τον ελευθεριακό κοινωνικό μετασχηματισμό βάσει των αρχών της κοινοκτημοσύνης, της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης παραμένει πάντα επίκαιρο. Μέσα από την οργάνωση στη βάση, τη συμμετοχή στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής μας, βάζουμε μπροστά τα ελευθεριακά ιδανικά, αυτά της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού, πιάνοντας το νήμα από τους αγώνες του χθες για τον κόσμο του αύριο.

Για όλους εμάς τους εργαζόμενους, άνεργους, νεολαίους, ντόπιους και μετανάστες η μόνη πραγματική προοπτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια -ως ίσοι σε μία κοινωνία ίσων- είναι να αγωνιστούμε με πίστη στο δίκαιο της ελευθερίας απέναντι στα δεσμά της οργανωμένης εξουσίας κράτους και καπιταλισμού.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΑΘΗΝΑ : Κυριακή 1η Μάη- απεργιακή συγκέντρωση Προπύλαια στις 11.00 και διαδήλωση με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
ΘΕΣ/ΝΙΚΗ : Κυριακή 1η Μάη- απεργιακή πορεία, Καμάρα στις 11.00

Αναρχική πολιτική οργάνωση – ομοσπονδία συλλογικοτήτων

 

apo 1may2022

Πρόσφατα άρθρα