ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

 

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΤΑΞΙΚΗ, ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

 

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ, ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΤΗΝ ΟΞΥΝΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ, ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΩΝ, ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ.

 

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΤΡΟΦΗ, ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΣΤΕΓΑΣΗ

 

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

 

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ- ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΑΠΡΙΛΗ

Αθήνα: Συγκέντρωση, Προπύλαια, 11.00 & Διαδήλωση με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

Θεσσαλονίκη: Διαδήλωση, Καμάρα, 10.30

 

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

---

 

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 6/4 ΚΑΜΑΡΑ 11:00
στηρίζουμε το μπλοκ του σφ ηλ-μηχ

Καθημερινά βιώνουμε τι σημαίνει καπιταλιστική κρίση. Από το 2008 και μετά –τουλάχιστον- ακούγαμε και συνηθίσαμε να ζούμε στην οικονομική κρίση, μειώσεις μισθών, απολύσεις κι ανεργία, μαύρη κι επισφαλής εργασία, φουσκωμένοι λογαριασμοί, κομμένα «ρεύματα», απλήρωτα νοίκια, αποκλεισμοί από κοινωνικές παροχές όπως παιδεία και υγεία, ακρίβεια σε βασική είδη. Η φτώχεια, η ανισότητα, η λεηλασία κι η εξαθλίωση είναι ο βασικός τρόπος για να περιγράψουμε την κρατική-καπιταλιστική πραγματικότητα. Ήδη από τις προ-κόβιντ εποχές είχαν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την οικονομική κρίση που έρχεται σ ’΄έναν κόσμο που καταρρέει.

Δύο χρόνια μετά, με την πανδημία του κόβιντ να ‘χει στοιχήσει τη ζωή σε τουλάχιστον 27.500 ανθρώπους μόνο στον ελλαδικό χώρο, αρχίζουμε και βιώνουμε ακόμα πιο έντονα την κρίση τα αποτελέσματα της υγειονομικής κρίσης. H κρίση στην εφοδιαστική αλυσίδα, λόγο του κόβιντ, η αισχροκέρδεια των βιομήχανων, των κλινικαρχών και των αλυσίδων εμπορίου, έχουν δημιουργήσει ενεργειακή φτώχεια. Τα κράτη κατηγορούν την κοινωνική βάση για υπερκατανάλωση ενέργειας που μολύνει το περιβάλλον, μετακυλώντας το κόστος της μετάβασης σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας σε εμάς. Την ίδια στιγμή οι ενεργοβόρες βιομηχανίες, εφοπλιστικές κι αεροπορικές εταιρείες ξεζουμίζουν τους φυσικούς πόρους του πλανήτη για να πλουτίζουν οι πλουσιότεροι αυτού του κόσμου. Ακόμα πιο έντονα τα κράτη σπαταλούν πόρους κι ενέργεια για να ενισχύσουν την πολεμική βιομηχανία και τις ένοπλες δυνάμεις για να αναβαθμίσουν τον γεωπολιτικό τους ρόλο σε βάρος των λαών αυτού του κόσμου.

Όσο λοιπόν η οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή, περιβαλλοντική –κι οποιαδήποτε άλλη- κρίση αποτελούν απλά ένα συμπλήρωμα της κρατικής-καπιταλιστικής πραγματικότητας το βασικό ερώτημα για τα αφεντικά και την εξουσία είναι πως θα μετακυλήσουν την κρίση στις πλάτες της κοινωνικής βάσης. Πώς αλλιώς θα συνεχίσει το κράτος να αναπαράγεται και να επιβάλλεται, αν δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της κυρίαρχης οικονομικής ελίτ που το συντηρεί και το επιβάλλει; Πώς αλλιώς θα συνεχίσουν τα αφεντικά να πλουτίζουν, να συντηρούν τα προνόμια τους και το καπιταλιστικό σύστημα να αναπαράγεται και να κερδοφορεί σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής, σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας;

Από τις αρχές του φθινοπώρου του 2021 βρίσκεται σε εξέλιξη ένα κύμα ανατιμήσεων σε καταναλωτικά και βιομηχανικά είδη, ένα νέο κύμα ακρίβειας που επηρεάζει βασικά αγαθά, όπως ρεύμα, φυσικό αέριο, καύσιμα, τρόφιμα. Με αυτόν τον τρόπο συντελείτε έμμεση μείωση μισθών και αναδιανομή του πλούτου προς τα αφεντικά, αφού ο βασικός μισθός δεν φτάνει καν να καλύψει αυτές τις ανάγκες. Την ίδια στιγμή η κοινωνική βάση συμπιέζεται και αποκλείεται από όλο και περισσότερα πεδία επιβαρύνοντας την καθημερινότητα της, ενώ τα αφεντικά καρπώνονται τον πλούτο ιδιωτικοποιώντας και ενισχύοντας την κερδοφορία τους.

Το παράδειγμα της πανδημίας ανέδειξε με τον χαρακτηριστικότερο τρόπο τις προθέσεις των αφεντικών. Από την αρχή της υγειονομικής κρίσης το κράτος αδιαφόρησε για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, αντί να ενισχύει το ΕΣΥ, να προσλάβει προσωπικό, να πάρει μέτρα για την πρόληψη της μετάδοσης του ιού επέλεξε να αναπαράγει το αφήγημα της «ατομικής ευθύνης», να απολύσει, να σπρώξει χιλιάδες ασθενείς στον ιδιωτικό τομέα, να συγχωνεύσει κλινικές και νοσοκομεία και να βοηθήσει το ιδιωτικό κεφάλαιο να κερδοφορεί σε κοινοπραξίες κι εργολαβίες.

Αντίστοιχη διαχείριση γίνεται και στο κομμάτι της εκπαίδευσης. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση επιταχύνθηκε στα χρόνια της πανδημίας, κλείνοντας τον μεταπολιτευτικό κύκλο, καταργείται το άσυλο, περνάνε νόμοι για όριο φοίτησης και διαγραφές φοιτητ(ρι)ών, η αστυνομία αποκτά ειδικό «σώμα» για τα πανεπιστήμια, τα σχολεία κι οι σχολές συγχωνεύονται, λειτουργούν με κριτήρια ανταγωνισμού και στόχους εταιρείας, οι εξετάσεις είναι διαρκείς κι αυξανόμενες, «ανεβάζοντας» το κόστος φοίτησης κι αποκλείοντας δεκάδες χιλιάδες από την τριτοβάθμια. Την ίδια στιγμή προωθείται η επαγγελματική εκπαίδευση, η οποία αντανακλά με τους πιο χυδαίους όρους την καπιταλιστική πραγματικότητα, της μαύρης κι επισφαλής εργασίας που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της.

Η επιβολή διδάκτρων σε παροχές που μέχρι πριν θεωρούνταν δωρεάν, είναι απλά η επιτομή μιας αέναης διεργασίας κέρδους κι αποκλεισμών. Ήδη ορισμένες σχολές ξεκινούν προπτυχιακούς κύκλους σπουδών με αντίτιμο, ενώ τα μεταπτυχιακά και τα ενισχυτικά εκπαιδευτικά προγράμματα, απαραίτητα για την αγορά εργασίας, είναι σχεδόν κανονικοποιημένα με αντίτιμο. Παρ’ όμοια η άλλοτε μέριμνα για τους/ις φοιτητ(ρι)ές είναι απλά πεδίο κερδοφορίας για εργολάβους. Τα νοίκια ακριβαίνουν σε όλες τις πόλεις και η αξιοπρεπής στέγαση απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Την ίδια στιγμή οι φοιτητικές εστίες βαράνε διάλυση και οι θέσεις είναι ελάχιστες. Οι εστιακοί/ες φοιτητ(ρι)ές αντιμετωπίζουν καθημερινά προβλήματα όπως η έλλειψη ζεστού νερού, θέρμανσης, ίντερνετ και σίτισης. Με τις σχολές απομακρυσμένες, τις εστίες μακριά από τα ιδρύματα και τα αυξημένα ενοίκια ακόμα και η μετακίνηση των φοιτητ(ρι)ών αποτελεί ένα επιπρόσθετο βάρος για το κόστος φοίτησης.

Η ίδια κατεύθυνση, δηλαδή της κερδοφορίας των αφεντικών και του αποκλεισμού με ταξικά κριτήρια, υπάρχει κι όσον αφορά την σίτιση. Ήδη από το 2013 γίνονται κοινοπραξίες ή εξ ολοκλήρου αναλήψεις από εργολαβίες, φυσικά δε μιλάμε για «φιλάνθρωπες» εταιρείες αλλά για αφεντικά που επιθυμούν να κερδοφορούν. Αποτέλεσμα είναι η μείωση της ποιότητας και της ποσότητας του φαγητού, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις ο προϋπολογισμός παραμένει σταθερός. Επιπλέον ιδιαίτερα στα χρόνια της πανδημίας είδαμε προσπάθειες περιορισμού της σίτισης με κάρτες εισόδου, ελέγχους πιστοποιητικών και πάσο. Αποτελεί διαχρονική επιδίωξη των εργολάβων και των διοικήσεων η μείωση των εξυπηρετούμενων από την λέσχη παρά την ολοένα και μεγαλύτερη φτωχοποίηση. Επιπλέον μειώσεις γίνονται και στο προσωπικό με αποτέλεσμα τεράστιες ουρές, ελλιπή εξυπηρέτηση κι αποκλεισμό για όσους/ες δεν έχουν τον χρόνο να περιμένουν.

Η εργασία είναι σχεδόν υποχρεωτική, οι μόνες επιλογές είναι η μαύρη εργασία κι η επισφάλεια, οι μόνες προοπτικές. Με τις προαναφερθείσες συνθήκες τόσο στις ανατιμήσεις βασικών αγαθών αλλά και στην αύξηση του κόστους φοίτησης – κυρίως με την μείωση της μέριμνας- καθίσταται η εργασία υποχρεωτική και για τους/τις φοιτητ(ρι)ές.

Ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη επίθεση στην τάξη μας να εντείνουμε την ταξική σύγκρουση με το κράτος και τα αφεντικά. Με όπλα μας την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη οργανωνόμαστε σε κάθε κοινωνικό πεδίο για να οργανώσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση. Με μαζικές γενικές συνελεύσεις, ανοιχτά πλαίσια, οργάνωση στην βάση, καταλήψεις, συγκρούσεις και διαδηλώσεις να υπερασπιστούμε το δημόσιο έξω και πέρα από το κράτος ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και την εντεινόμενη φτωχοποίηση της κοινωνικής βάσης.

Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ ΤΑΞΙΚΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΑΓΩΝΕΣ ΤΑΞΙΚΟΙ
ΠΑΙΔΕΙΑ ΥΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΛΑΟ
ΟΥΤΕ ΜΕ ΡΩΣΙΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΝΑΤΟ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/ριών Quieta Movere

---

 

Μετά την απόφαση της γενικής συνέλευσης της 31/3 ο φοιτητικός σύλλογος προχωρά σε:
-Κινητοποίηση για την πολεμική έρευνα στο ΑΠΘ στην Κοσμητεια του Πολυτεχνείου
- Απεργιακή Κινητοποίηση στις 6/4 11:00 καμαρα ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη και την ακρίβεια
-Παρέμβαση στην λέσχη
-Πορεία ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση 7/4 13:00
-Παρέμβαση στη ΔΕΗ
-Συγκρότηση συντονιστικής Επιτροπής αύριο 1/4 Στις 16:00 στο καμαρακι του συλλόγου για την υλοποίηση της απόφασης

ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Πόλεμος στην Ουκρανία

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανίας την 24 Φεβρουαρίου αποτελεί κλιμάκωση ενός διακρατικού πολέμου που διεξάγεται χρόνια στην περιοχή. Σε μία περίοδο όπου όλοι πασχίζουν να κάνουν μια δημοσιογραφική περιγραφή του πολέμου και του θανάτου ,αναζητώντας επιχειρήματα για το ποιο κράτος έχει δίκιο και ποιο άδικο,για εμάς η κατάσταση είναι ξεκάθαρη. Αντιλαμβανόμαστε πως σε έναν οποιοδήποτε πόλεμο μεταξύ κρατών ο οποίος γίνεται είτε για ενεργειακές πηγές ,είτε για γεωστρατηγική κυριαρχία και γενικότερα για την απεμπλοκή των κρατών από τις καπιταλιστικές κρίσεις στο εσωτερικό τους εμείς δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα. Εμείς οι άνθρωποι της εργατικής τάξης και οι φοιτητές που δουλεύουμε για την επιβίωση μας σε μια χώρα με όλο και αυξανόμενη ακρίβεια σε βασικά αγαθά και ενέργεια η οποία ενάντια σε ότι προβάλλεται από το ελληνικό κράτος υπάρχει χρόνια και δεν ευθύνεται εξ' ολοκλήρου στον πόλεμο όπως προσπαθούν να μας πείσουν για την αποποίηση των ευθυνών,οι άνεργοι που όλο και περισσότερο χάνουμε τις δουλειές μας,οι μετανάστριες που αποκλείονται συνεχώς από το ελληνικό κράτος και βρίσκονται δολοφονημένοι στα σύνορα και στο Αιγαίο. Όσο κράτη και αφεντικά πολεμάνε για κυριαρχία τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα επωμίζονται τις συνέπειες. Δολοφονίες ,κατεστραμμένες περιοχές ,όξυνση της ταξικής εκμετάλλευσης και περαιτέρω καταστολή στο εσωτερικό των χωρών για να μην συναντήσουν εμπόδιο στην επιβολή σκληρότερων μέτρων. Παράλληλα οι διακρατικοί ανταγωνισμοί αφήνουν ένα εύφορο έδαφος για την δημιουργία εθνικών αφηγημάτων που με την σειρά τους θα θρέψουν τους νέους πολέμους.

Ανάμεσα στην "ενημέρωση " τους για την κατάσταση στα media ,ανεξαρτήτως από ποια πλευρά προέρχονται βλέπουμε την μεταναστευτική ροή στις γύρω χώρες. Η αλληλεγγύη μας σε αυτούς που πλήττονται πραγματικά από τον πόλεμο είναι αναγκαία και αυτονόητη . Όμως οφείλουμε να αναδείξουμε πως τα κράτη που διατυμπανίζουν μια πλασματική αλληλεγγύη ανθρωπιστικής υφής στους μετανάστες της Ουκρανίας το μόνο που επιθυμούν είναι η προσωρινή προβολή τους ως θύματα-πρότυπα ευρωπαίου πολίτη,αφού είναι λευκοί και δεν διαρρηγνύουν την εθνική ομοιογένεια , που αναζητούν άσυλο. Ένα αφήγημα που επιχειρεί να δημιουργήσει μια βιτρίνα ανθρωπισμού υπέρ των δυτικών κρατών, ξεχνώντας τις τεράστιες μεταναστευτικές ροές που έχουν δημιουργήσει οι πολεμικές τους επιχειρήσεις ανά τον πλανήτη. Αντίστοιχα από την άλλη πλευρά προτάσσονται παρόμοια επιχειρήματα σε έναν διαρκή πόλεμο επικοινωνίας και fake news. Μεγαλώνοντας σε μια χώρα που βλέπουμε συνέχεια τις μετανάστριες να δέχονται καθημερινά pushbacks-καταστροφές λέμβων και αφήνοντας τους να πεθαίνουν στην θάλασσα,να εργαλειοποιούνται μεταξύ των ανταγωνισμών Ελλάδας - Τουρκίας ,να βιάζονται και να δολοφονούνται στον Έβρο γνωρίζουμε πολύ καλά πως πραγματικά διαχειρίζονται τα κράτη την οποιαδήποτε μεταναστευτική ροή . Ακόμη ,στην Ελλάδα μέσα στον Απρίλη επιχειρούν να λήξουν τα προγράμματα στέγασης διώχνοντας πολλές οικογένειες και να παρατείνουν τον εγκλεισμό τους μέσα σε camps - φυλακές όπου με τις νέες νομοθεσίες κάθε μετανάστης χωρίς χαρτιά( η πλειοψηφία) είναι κυριολεκτικά εγκλωβισμένος δίχως δυνατότητα μετακίνησης.

Μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση οφείλουμε να δηλώσουμε πως δεν διαλέγουμε την πλευρά κανενός κράτους και διακρατικής συμμαχίας. Ούτε της Ρωσίας ούτε του Νάτο. Έχουμε ευθύνη να αναδείξουμε την άμεση επιθετική εμπλοκή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο με την αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στην προσπάθεια του να ενισχύσει την επιρροή του ίδιου και του ελληνικού κεφαλαίου στην γύρω περιοχή όπως χρόνια συμβαίνει σε πολεμικές αποστολές στην Συρία ,το Μάλι της Αφρικής ,το Αφγανιστάν και τον Έβρο. Με στόχο το άμεσο μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής του ελληνικού κράτους ως φοιτήτριες του Σ.Φ Ηλ/Μηχ δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε μακρυά. Στις ίδιες μας τις σχολές διεξάγεται έρευνα για drones που θα επιχειρούν στο αιγαίο για τον έλεγχο μεταναστριών και την αξιοποίηση τους σε "εσωτερικές κρίσεις" έναν χαοτικό ορισμό που εμπεριέχει από πυρκαγιές μέχρι πορείες και απεργίες .Παρόμοια προγράμματα ελέγχου/επιτήρησης ,καταστολής και δημιουργίας όπλων για πολεμικές συρράξεις διεξάγονται στο ΕΜΠ, το Δημοκρίτειο,το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και άλλα . Παράλληλα το ελληνικό πανεπιστήμιο με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΑΠΘ ως δομικό κομμάτι του ελληνικού κράτους το οποίο είναι ενεργό μέλος του ΝΑΤΟ κλείνει συμφωνίες με αυτό και τον Ελληνικό Στρατό για την διεξαγωγή κοινών σεμιναρίων και ερευνητικών προγραμμάτων. Πρώτο βήμα για το μπλοκάρισμα των πολεμικών μηχανών των κρατών και την συγκρότηση ενός μαχόμενου αντιπολεμικού διεθνιστικού κινήματος είναι να ανοίξει ενεργά η συζήτηση μέσα στους συλλόγους για το μπλοκάρισμα της πολεμικής έρευνας και των αυξανόμενων πολεμικών εξοπλισμών στην χώρα και το πανεπιστήμιο μας.

Ακρίβεια

Τους τελευταίους μήνες ερχόμαστε αντιμέτωπες-οι με ένα κύμα ακρίβειας. Οι υπερφουσκωμένοι λογαριασμοί ρεύματος- θέρμανσης που αδυνατούμε να πληρώσουμε, τα νοίκια που έχουν φτάσει στον θεό, οι ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά και όχι μόνο, δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την επιβίωση μας. Την ίδια στιγμή που ακούγαμε δηλώσεις από κυβερνητικούς εκπροσώπους που μόνο ως εμπαιγμός μπορούν να ερμηνευτούν, οι όροι που ζούμε και σπουδάζουμε γίνονται ολοένα και χειρότεροι.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά το κράτος και το πανεπιστήμιο έχουν υποβαθμίσει τη λειτουργία δομών όπως η λέσχη. Κακή ποιότητα και μικρή ποσότητα φαγητού, υποστελέχωση, ουρές και αποκλεισμοί είναι η καθημερινότητα στη λέσχη του ΑΠΘ. Η εργολαβία και το πανεπιστήμιο ακολουθούν μια πολιτική υποταγής της φοιτητικής μέριμνας στο κέρδος, αποκλείοντας φοιτητές-τριες και υποβαθμίζοντας την ποιότητα. Την ίδια στιγμή, το μέσο νοίκι για φοιτητική στέγη είναι στα 400 ευρώ ενώ εισδοχές στις εστίες έχουν γίνει μόνο μια φορά από τότε που ξεκίνησε η πανδημία.

Το ζήτημα της ακρίβειας δεν οφείλεται σε κάποιου είδους «αντικειμενικές συνθήκες», δε λιγόστεψε το αέριο, το φαϊ και τα άλλα αγαθά. Συγκεκριμένα ο έλεγχος των τιμών γίνεται από μια χούφτα ανθρώπους που ελέγχουν την παραγωγή και διανομή ενέργειας.Γι αυτό το λόγο, αντιμετωπίζουμε την ακρίβεια ως μια πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, την οποία θα ανατρέψουμε με αγώνες από τα κάτω. Ξεκινώντας από τη φοιτητική μέριμνα και τους όρους ζωής μας ως φοιτητές-τριες και ενώνοντας τους αγώνες μας με τον υπόλοιπο λαό, για να μην υπάρχει κανένα σπίτι χωρίς θέρμανση-ρεύμα-νερό, για να μην μένει κανένας άνθρωπος χωρίς σούπερ μάρκετ και βασικά αγαθά.

Εκπαιδευτική αναδιάρθρωση

Ο νόμος 4777 που ψηφίστηκε πέρσι βρίσκεται στη φάση της προσπάθειας εφαρμογής του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Εσωτερική Βάση Εισαγωγής στα σχολεία που εφαρμόστηκε αποκλείοντας δεκάδες χιλιάδες μαθητές-τριες από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, στέλνοντάς τους στην τεχνική εκπαίδευση και στα ιδιωτικά κολλέγια, εντείνοντας του ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση. Η πανεπιστημιακή αστυνομία, από την άλλη, πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή με την τελευταία εξαγγελία να ανακοινώνει την είσοδό της το Σεπτέμβρη. Παρ' όλα αυτά, η πρυτανεία ήδη έχει δώσει αρκετές φορές τη συγκατάθεσή της για την είσοδο της αστυνομία στο ΑΠΘ, με κορυφαία στιγμή την εκκένωση του στεκιού του Βιολογικού παραμονή Πρωτοχρονιάς. Οι προσπάθειές τους για την καταστολή πολιτικών χώρων εντός του ασύλου και για την είσοδο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια θα πέσουν στο κενό και το φοιτητικό κίνημα θα φροντίσει γι αυτό. Τα πειθαρχικά και οι διαγραφές δεν έχουν εφαρμοστεί ακόμα, όπως και όλα τα υπόλοιπα μέτρα καταστολής, αποκλεισμών ή πειθάρχησης που αφορούν τα πανεπιστήμια. Συνολικά, μέσα από τους αγώνες μας μέσα στις σχολές και με καύσιμο το μεγαλειώδες περσινό φοιτητικό κίνημα, διαφαίνονται οι δυνατότητες για τη συνολική ανατροπή του νόμου.

Από την άλλη, στην τελευταία σύνοδο πρυτάνεων η Κεραμέως εξήγγειλε πιο συγκεκριμένα τον νέο νόμο-πλαίσιο που θα καταθέσει. Ουσιαστικά, θα περιέχει όλα όσα θα ερχόταν να περιφρουρήσει η πανεπιστημιακή αστυνομία. Καταρχάς, από την αρχή της χρονιάς όλα τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα έχασαν μικρότερο ή μεγαλύτερο τμήμα της χρηματοδότησής τους επειδή δεν πήραν άριστα στην αξιολόγηση. Πλέον, με το νέο νόμο θα διορίζονται συμβούλια ιδρύματος και ΓΓ ΑΕΙ, με στόχο την αποδοτικότερη υποταγή του πανεπιστημίου στα κριτήρια της αξιολόγησης, της αγοράς εργασίας και την επιχειρηματικοποίησης. Παράλληλα, γίνεται ένα μεγάλο χτύπημα στα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχίων και την εργασιακή μας προοπτική. Συγκεκριμένα, θα εγκαθιδρυθούν τα δίπλα πτυχία και η ρευστοποίηση των προγραμμάτων σπουδών με μαθήματα επιλογής από άλλες σχολές, κίνηση που εντείνει τη δημιουργία αποφοίτων πολλών ταχυτήτων. Επίσης, μέσω του ΔΟΑΤΑΠ θα αποσυνδεθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα από τα πτυχία, δίνοντας αβάντα στα ιδιωτικά κολλέγια αλλά και τα σεμινάρια επί πληρωμή. Τέλος, θα γίνουν νέες συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολών στο βωμό των logistics και θα επαναφερθούν τα ΤΕΙ, εντείνοντας τον κατακερματισμό των αντικειμένων και των αποφοίτων.

Δίνουμε τελεσίγραφο: ο νέος νόμος δε θα κατατεθεί! Στη σχολή μας, η χρηματοδότηση είναι μηδαμινή και προέρχεται κυρίως από τον ΕΛΚΕ και τα ματωμένα ΕΣΠΑ της έρευνας για εταιρίες και το στρατό. Δεν ανεχόμαστε την περαιτέρω μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, πόσο μάλλον τη στιγμή που εξαιτίας της υποχρηματοδότησης η καθημερινότητά μας μέσα στη σχολή γίνεται όλο και δυσκολότερη επειδή φορτώνονται τα βάρη στις πλάτες μας. Εντωμεταξύ, το τμήμα μας παίρνει άριστα στην αξιολόγηση τη στιγμή που επικρατεί η κατάσταση που περιγράψαμε. Επίσης, η εργασιακή μας προοπτική ήδη πλήττεται και δεν παίρνει άλλα χτυπήματα. Από μαθήματα της σχολής που έχουν γίνει μεταπτυχιακά με δίδακτρα μέχρι τα υποχρεωτικά σεμινάρια επί πληρωμή στο ΤΕΕ, αναδεικνύεται η ανάγκη να υπάρχουν όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο μας και αυτό να είναι η μόνη προϋπόθεση για δουλειά. Τέλος, οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις ιδρυμάτων θα φέρουν νέα πολυδιάσπαση στον κλάδο μας, τη στιγμή που υπάρχουν ήδη σχολές μηχανικών 5-6 διαφορετικών ταχυτήτων (5ετείς, 4ετείς, ΙΕΚ, ΕΠΑΛ και άλλα). Οπότε εναντιωνόμαστε στον νέο νόμο-πλαίσιο γιατί εκφράζει την πολιτική που ακολουθούν κυβερνήσεις-ΕΕ-ΟΟΣΑ εδώ και τουλάχιστον 3 δεκαετίες: πλήττει την εργασιακή μας προοπτική, επιχειρηματικοποιεί το πανεπιστήμιο και δίνει αβάντα στην ιδιωτική και τεχνική εκπαίδευση.

Απεργία 6 Απρίλη

Μετά από χρόνια συνδικαλιστικού λοκντάουν από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, καλείται απεργία του ιδιωτικού τομέα στις 6 Απρίλη. Η απεργία αυτή πρέπει να πάρει χαρακτηριστικά αντιπολεμικά, ενάντια στην ακρίβεια και στο νόμο Χατζηδάκη. Συγκεκριμένα, ο νόμος Χατζηδάκη κατάργησε το 8ωρο και τα εργασιακά δικαιώματα, χτυπώντας παράλληλα τα σωματεία με το φακέλωμα των συνδικαλιστών και τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Απέναντι σε μια τέτοια επίθεση, έχουν εκφραστεί τάσεις αμφισβήτησης από εργατικούς αγώνες όπως της Efood, της Cosco, των Εκπαιδευτικών και άλλοι. Παρ' όλα αυτά το υπάρχον κίνημα στην πλειοψηφία του δεν είναι εξοπλισμένο να αντιμετωπίσει τον νόμο Χατζηδάκη και μένει σε μια στάση αναμονής και παρατήρησης. Είναι πιο αναγκαίο από ποτέ το ανεξάρτητο εργατικό-φοιτητικό κίνημα να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, προσπερνώντας τους αγώνες χαμηλής έντασης και να αμφισβητήσει το νόμο στην πράξη, με Ανεξάρτητο Ταξικό Κέντρο Αγώνα κόντρα στον αστικοποιημένο συνδικαλισμός ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Παλεύουμε για:
• Αλληλεγγύη σε όλα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από τους πολέμους του κεφαλαίου σε κάθε χώρα. Αλληλεγγύη σε μετανάστ(ρι)ες .
• Δεν διαλέγουμε καπιταλιστικό στρατόπεδο. Ούτε με Ρωσία ούτε με το Νάτο. Δεν πολεμάμε για κανένα αφεντικό και κράτος.
• Να μπλοκάρουμε τις πολεμικές μηχανές τους και την επιθετική εμπλοκή της Ελλάδας και του ΝΑΤΟ στους διακρατικούς πολέμους. Ενάντια στους πολεμικούς εξοπλισμούς.
• Καμία έρευνα για Ελληνικό Στρατό και Αστυνομία. Καμία συμφωνία Ελλάδας-ΝΑΤΟ-Πανεπιστημίων.
• Ανατροπή του νόμου Κ-Χ και της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Ούτε σκέψη για πανεπιστημιακή αστυνομία. Όχι σε πειθαρχικά και διαγραφές, κανένας αποκλεισμός από τις εξεταστικές. Να καταργηθεί η ΕΒΕ στα σχολεία.
• Ούτε σκέψη για κατάθεση νέου νόμου-πλαισίου. Καμία αποστοίχηση επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία, έξω οι μάναντζερ από τις σχολές. Καμία αξιολόγηση. Κρατική χρηματοδότηση στο ύψος των αναγκών μας.
• Όχι στη διάλυση των φοιτητικών συλλόγων. Ούτε σκέψη για ενιαία ψηφοδέλτια και ηλεκτρονικές ψηφοφορίες.
• Όχι στην ακρίβεια. Κανένας άνθρωπος χωρίς φαϊ, ρεύμα, θέρμανση.
• Να τρώμε όλοι-ες στη λέσχη του ΑΠΘ. Κανένας έλεγχος, άνοιγμα της πάνω λέσχης και όλων των διανομών, προσλήψεις εργαζομένων με αξιοπρεπείς συνθήκες για όλους-ες, ποιοτικό φαϊ και επαρκείς μερίδες.
• Μέτρα προστασίας για όλους-ες. Δωρεάν ράπιντ και μάσκες για όλους-ες, κέντρα ράπιντ στο πανεπιστήμιο. Προσλήψεις και ενίσχυση στο ΕΣΥ.
• Όχι στο συνωστισμό. Περισσότερες αίθουσες για να κάνουμε μάθημα

.

---

 

 

Συγκέντρωση στην απεργιακή κινητοποίηση 6 Απριλίου στις 10:30, Καμάρα

ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ & ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ

Αυτό που ονομάζεται «κρίση» σοβεί στον κόσμο τουλάχιστον μετά το 2008 και εξακολουθεί παίρνοντας ανεξέλεγκτες και απρόβλεπτες διαστάσεις. Με απλά λόγια όταν ακούμε για κρίση σημαίνει ότι τα αφεντικά, οι κατέχοντες τεράστια μερίδα του κοινωνικού πλούτου δεν είναι ικανοποιημένοι από το ποσοστό και τον ρυθμό αύξησης των κερδών τους -όταν μια καπιταλιστικού οικονομία καταρρέει λόγω των εγγενών αντιφάσεών της- ετοιμάζοντας έναν νέο κύκλο επίθεσης, στους μισθούς, τα δικαιώματα και τη ζωή μας, στις ζωές δηλαδή των φτωχών, των εργαζόμενων, των ανέργων.

Αν από το 2008 η κρίση εμφανίστηκε στην Ελλάδα εξαιτίας της θέσης της ως αδύναμου κρίκου της Ε.Ε., σήμερα αυτή βαθαίνει και εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Η εμφάνιση της πανδημίας του Covid-19 επιτάχυνε την διαδικασία ανάπτυξης της κρίσης, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο το χάσμα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, με τις κυρίαρχες εξ αυτών να βρίσκουν άλλη μια ευκαιρία για περαιτέρω αύξηση των κερδών τους και τους ανθρώπους των κατώτερων, πληβειακών τάξεων να πεθαίνουν κατά εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο και οι ζωές τους να υποτιμούνται εκ νέου. Στην χώρα μας περίπου 27.500 άνθρωποι έπεσαν θύματα της συνδυασμένης οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, η οποία χαρακτηρίστηκε από την πανθομολογούμενη απροθυμία του κράτους και της κυβέρνησης να λάβει οποιοδήποτε ουσιαστικό μέτρο υπεράσπισης της κοινωνικής βάσης, πλην του σημαντικού -μα όχι αρκετού από μόνο του- μαζικού εμβολιασμού.

Οι παρατεταμένες κρίσεις του καπιταλιστικού συστήματος, οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί για τη νομή των φυσικών ενεργειακών πόρων, τη διαχείριση και την επιβολή σε διάφορες αγορές, σε συνδυασμό με την παντοτινή λαιμαργία των κατά τόπους αφεντικών για όλο και μεγαλύτερα κέρδη, οδηγούσαν πάντα στις πολεμικές συγκρούσεις. Όσο οι κοινωνίες βρίσκονται δέσμιες του λεγόμενου «εθνικού συμφέροντος», του ιδιωτικού κέρδους και της καπιταλιστικής συσσώρευσης ο πόλεμος θα αποτελεί τον μονόδρομο των αυτοκρατοριών σε σύγκρουση. Έτσι η παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση κορυφώνεται γι’ ακόμη μια φορά με τον τωρινό πόλεμο στην Ουκρανία.

Η τεχνητή ενεργειακή κρίση που προηγήθηκε και συνδέθηκε άμεσα με ότι ονομάστηκε στροφή στον «πράσινο καπιταλισμό» και την «καθαρή ενέργεια» απηχούσε ουσιαστικά στην εφαρμογή μιας νέας ενεργειακής στρατηγικής των αφεντικών στη Δύση, με σκοπό την επαναχάραξη των γεωστρατηγικών συσχετισμών, στοχεύοντας μακροπρόθεσμα στην απόκτηση μεγαλύτερων κερδών και την εξασφάλιση αυτάρκειας ενεργειακών πόρων. Το αποτέλεσμα είναι και πάλι το ίδιο για την κοινωνική βάση: υποτίμηση των ζωών μας μέσα από την ραγδαία αύξηση της τιμής ενέργειας εν μέσω χειμώνα. Οι λογαριασμοί στα νοικοκυριά και το κόστος παραγωγής αυξήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα -όσο ποτέ άλλοτε- φτάνοντας έως και το εξωφρενικό 300% για την ίδια ποσότητα κατανάλωσης σε κιλοβατώρες. Το ρεύμα και το αέριο -όπως επίσης και το πετρέλαιο- εκτοξεύτηκαν, συμπαρασύροντας ασφαλώς και όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μαζί τους. Ακόμα και την η τιμή του ψωμιού έφτασε σε ασύλληπτα μέχρι πρότινος ύψη… Με αυτό το τρόπο υποτιμάται και υποβαθμίζεται με γρήγορες διαδικασίες η οικονομική και κατ’ επέκταση η καταναλωτική δυνατότητα των φτωχών, εξαθλιώνοντας ακόμη περισσότερο τις ζωές τους. Εν τω μεταξύ, οι μισθοί είτε παραμένουν στα ίδια επίπεδα, είτε αυξάνονται κατά γελοίο βαθμό (αυξήσεις της τάξεως των 13€), πράγμα που σημαίνει στην ουσία πως μειώνονται, αφού δεν ανταποκρίνονται ούτε ως κλάσματα στην αύξηση του κόστους ζωής. Η προηγούμενη ενεργειακή κρίση, ανατέλλει τώρα στον εφιαλτικό ορίζοντα της πολεμικής σύγκρουσης στην Ουκρανία. Βασικά προϊόντα όπως το ψωμί, το ηλιέλαιο κ.ά. αυξάνονται ακόμη περισσότερο, ενώ οι τιμές των καυσίμων και εν γένει των υδρογονανθράκων ορυκτών διαμορφώνουν μια πραγματικότητα στην οποία τα κατώτερα στρώματα αδυνατούν να εξασφαλίσουν ακόμη και τα βασικά, με όρους επιβίωσης. Η επονομαζόμενη ‘’πραγματική οικονομία’’ φλερτάρει εκ νέου με μια ολοκληρωτική κατάρρευση.

Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση, πιστή στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ντόπιων ολιγαρχών, αποποιείται όποιας ευθύνης, μεταφέροντας το φταίξιμο στη διεθνή συγκυρία, τον πόλεμο κ.λ.π. Ωστόσο, αυτή η δήθεν αληθοφανής δικαιολόγηση αποκρύβει, πέρα ως πέρα, την ενσυνείδητη επιλογή της να μην λάβει κανένα απολύτως ουσιαστικό μέτρο ανακούφισης των εργαζομένων και πραγματικής στήριξής της κοινωνίας μέσα σε αυτήν τη δυσμενή συνθήκη. Το μοντέλο διαχείρισης που εφαρμόστηκε εναντίον της πανδημίας επανέρχεται ανανεωμένο, οδηγώντας σε απόγνωση τους εργαζόμενους και τα ευρύτερα πληβειακά στρώματα.

Το μόνο πιο γελοίο από την ίδια την πολιτική που ασκούν οι ελίτ μοιάζει να είναι οι φωνές των υπαλλήλων τους στα ΜΜΕ, από τους δέκτες των οποίων διατείνονται ότι όλα βαίνουν καλώς σε ευθεία αντιπαράθεση με την πραγματικότητα που βιώνουν ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού. Έφτασαν αυτοί οι γελωτοποιοί του βασιλιά να λένε ξεδιάντροπα ότι τα καύσιμα και η ενέργεια είναι ούτως ή άλλως είδη πολυτελείας και αφορούν την ‘’παραγωγική’’ ελίτ που τα χρειάζεται και όχι τη βάση της κοινωνίας.

Αυτή είναι η πραγματικότητα αυτή που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και μέσα στην οποία οφείλουμε να δράσουμε. Είναι ο δυστοπικός μονόδρομος που έχει να μας υποσχεθεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η κρατική διαχείριση της πανδημίας, αλλά και γενικότερα η προσπάθεια αναδιάρθρωσης μέσω περαιτέρω καταπίεσης και εξαθλίωσης των πληβείων του καπιταλισμού, κάνει ακόμα πιο εμφανή τα αδιέξοδα του και την αδυναμία του ίδιου του συστήματος να επιτρέψει στους καταπιεσμένους να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Ενόσω οι πολεμικές εμπλοκές και συρράξεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη φέρνουν το τέρας του πολέμου όλο και πιο κοντά.

Απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό είναι για ακόμη μια φορά η στιγμή να προτάξουμε την αξιοπρέπεια, την αντίσταση, την αλληλεγγύη. Από τις πιο δύσκολες μέρες της πανδημίας έγινε σαφές πως μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό. Απέναντι στην ακρίβεια, την υποτίμηση των ζωών, τη φτωχοποίηση και την καταπίεση, απέναντι σε πολέμους και εθνικισμό, απέναντι σε κράτη και αφεντικά που καταδυναστεύουν τις ζωές μας να εντείνουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Να σταθούμε όλοι και όλες μαζί στο δρόμο και τους αγώνες της κοινωνικής αντίστασης και της ταξικής αλληλεγγύης.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Αναλαμβάνουμε μια πρωτοβουλία κινητοποίησης δυνάμεων του αναρχικού/ελευθεριακού κινήματος για την επικέντρωση της κίνησης μας στην κατεύθυνση της ενεργοποίησης της κοινωνίας αναφορικά με το ζήτημα της ακρίβειας και την άσκηση πολιτικής πίεσης ενάντια στην αύξηση του κόστους διαβίωσης των πληβείων, των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών, των φοιτητών και των μαθητών. Στοχεύουμε στην διάχυση της αναρχικής πολιτικής στα κατώτερα στρώματα του πληθυσμού, εκεί όπου είναι η φυσική της θέση, ώστε να συσπειρωθούν ευρύτερες δυνάμεις σε μια κατεύθυνση εργατικών διεκδικήσεων, μέσω της συνδικαλιστικής οργάνωσης σε σωματεία, την απόπειρα δημιουργίας νέων εργατικών συλλογικοτήτων και πρωτοβουλιών, την αύξηση της κοινωνικής αλληλεγγύης, την όξυνση της ταξικής αντιπαράθεσης με το κράτος και τα αφεντικά.

Πρώτος σταθμός αυτής της κίνησης αποτελεί η ΑΠΕΡΓΙΑ της 6ης Απρίλη.

Καλούμε σε συγκέντρωση στην Καμάρα στις 10:30 π.μ.

Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

 

 

---

Μιλάμε - Απεργούμε - Διεκδικούμε
Μισθό - Ασφάλιση - Ωράριο

Το παράρτημα Θεσσαλονίκης στηρίζει την απεργιακή συγκέντρωση της Τετάρτης 6/4 στην Καμάρα στις 11:00.
Το κείμενο του ΣΕΡΕΤΕ για την απεργία της 6ης Απρίλη εδώ

Αναδημοσίευση