ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Μέσα σε συνθήκες βαθιάς συνολικής συστημικής κρίσης, το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα επιταχύνει τις αναδιαρθρώσεις που βάζουν στο στόχαστρο κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, απαξιώνοντας βασικές κοινωνικές ανάγκες, την εργασία, την υγεία, την παιδεία. Ειδικά, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στα πρότυπα των αξιών της κυριαρχίας, της καθυπόταξης, του κοινωνικού ελέγχου, του αποκλεισμού των φτωχότερων στρωμάτων και την ευθυγράμμιση με τις επιταγές της αγοράς αποτελεί διακαή πόθο της εξουσίας. Η σημερινή πολιτική διαχείριση, πατώντας πάνω στο έδαφος που άνοιξε η προηγούμενη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κατήργησε το πανεπιστημιακό άσυλο, προώθησε και ψήφισε μια σειρά νόμων που μόνο στόχο έχουν την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της δημόσιας παιδείας, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, την ένταση των ταξικών αποκλεισμών, την καταστολή, την πειθάρχηση και την υποταγή μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών στις επιταγές του συστήματος.
Κομμάτι της ευρύτερης αντιεξεγερτικής πολιτικής που έχει εξαπολύσει η κυριαρχία σε όσους και όσες αντιστέκονται απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι και η τοποθέτηση πανεπιστημιακής αστυνομίας μέσα και έξω από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Πρόκειται για κατατασταλτικές κρατικές μεθοδεύσεις που έχουν στόχο τον κοινωνικό χαρακτηρα του πανεπιστημιακού ασύλου το οποίο είναι άρρηκτα συνυφασμένο με τους αγώνες ενάντια στην εξουσία, τους αγώνες για την ελευθερία και την κοινωνική χειραφέτηση. Αυτό μαρτυρά η μακρά γραμμή των αγώνων που έδρασαν στους χώρους του, από την περίοδο της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης, μέχρι την Εξέγερση του 2008. Μέχρι και σήμερα που οι αγωνιζόμενοι φοιτητές μάχονται και αντιμετωπίζουν τις αύρες, τα χημικά και τις επιθέσεις των ένστολων δολοφονικών ταγμάτων εφόδου της δημοκρατίας στους δρόμους και μέσα στα πανεπιστήμια το άσυλο συνεχίζει να αποτελεί ζωντανό σημείο αναφοράς για τους εξεγερμένους, τους αγωνιστές/στριες, τους αναρχικούς, το σύνολο του κινήματος, πεδίο συνάντησης και ανάπτυξης πλήθους πολιτικών διεργασιών, πεδίο έκφρασης της κοινωνικής αμφισβήτησης και ανυπακοής. Στην εφαρμογή του, ο νόμος 4777 μετατρέπει τον πανεπιστημιακό χώρο σε ένα περιβάλλον επιτήρησης και ελέγχου καθώς προβλέπεται η τοποθέτηση συστημάτων καταγραφής εικόνας και ήχου, αισθητήρων και ανιχνευτών κίνησης, συναγερμών, μηχανημάτων ανίχνευσης αντικειμένων και ουσιών. Η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά το μέσο με το οποίο το «Πανεπιστήμιο 2030» –όπως έχει ονομαστεί– θα μπορέσει να γίνει πραγματικότητα, εφόσον καμφθούν και εκμηδενιστούν οι αξιόμαχες αντιστάσεις εντός της φοιτητικής κοινότητας. Οι ταξικοί φραγμοί που μπαίνουν μέσω της ελάχιστης βάσης εισαγωγής για τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και το ν + ν/2 που ορίζει χρονικό όριο στον κύκλο σπουδών, αποτελούν σημείο τομής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που επιδιώκεται εδώ και δεκαετίες. Μία αναδιαρθρωτική πολιτική που αποσκοπεί στην δημιουργία ενός πανεπιστημίου πολιτικά απονεκρωμένου, αποκομμένου από την υπόλοιπη κοινωνία όπου θα εξυπηρετεί καθαρά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τροφοδοτώντας φθηνά ειδικευόμενα χέρια στην αγορά εργασίας και διεξάγοντας έρευνες για την στρατιωτική βιομηχανία και τους μεγάλους τεχνολογικούς κολοσσούς.
Επιπλέον μια από τις βασικές επιδιώξεις της εξουσίας είναι να θέσει στο στόχαστρο τη νεολαία και κάθε κοινωνικό πεδίο όπου εκφράζεται η αμφισβήτησή της στο υπάρχον, τα σχολεία και τις σχολές, και να διαγράψουν από τη συλλογική μνήμη τα αποτυπώματα ολόκληρων δεκαετιών σκληρών κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Θέλουν να σβήσουν τα χνάρια των μαθητικών καταλήψεων και πανεκπαιδευτικών κινητοποιήσεων του 1990-91, του 1998-99 και των φοιτητικών του 2006-07, την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, γιατί λειτουργούν ως παραδείγματα αντίστασης, γιατί δείχνουν δρόμους στους καταπιεσμένους στο σήμερα. Ενώ πιο πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν οι καταλήψεις, οι συγκρούσεις και οι μαζικές διαδηλώσεις των φοιτητών/τριών στην Θεσσαλονίκη ενάντια στην νέα εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την συγχώνευση των σχολών και την πανεπιστημιακή αστυνομία που ήρθαν αντιμέτωπες με συλλήψεις , ξυλοδαρμούς και άγρια καταστολή.
Η ιδεολογική και κατασταλτική επίθεση ενάντια στο άσυλο, τις καταλήψεις, τις διαδηλώσεις στοχεύει συνολικά την κοινωνία, στο τσάκισμα των πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών αγώνων που αναπτύσσονται σήμερα από τα κάτω και συλλογικά, αλλά και επιχειρεί να αλλοιώσει την παρακαταθήκη των αγώνων που δόθηκαν. Και αυτό γιατί η ιστορική μνήμη των αγώνων για ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη, τρομάζει την εξουσία καθώς της υπενθυμίζει πως δεν είναι άτρωτη, γιατί η συλλογική μνήμη των αγώνων του παρελθόντος μπολιάζει τους νέους που δίνονται και πρόκειται να δοθούν, γιατί το νήμα των μαχών για την κοινωνική απελευθέρωση δεν έχει κοπεί αλλά μέσα στα χρόνια και παρά τις συνεχείς προσπάθειες των κυρίαρχων να καταστείλουν όσους αγωνίζονται, συνεχίζει να ξεδιπλώνεται και να ενώνει τους αγωνιστές διαφορετικών εποχών, συνεχίζει να δημιουργεί τις προοπτικές για την συντριβή του χρεοκοπημένου συστήματος κράτους και αφεντικών.
Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
ΥΓΕΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΤΡΟΦΗ-ΣΤΕΓΑΣΗ
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ – ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση