ταυτόχρονα στη μία το μεσημέρι πέντε διαφορετικές συγκεντρώσεις παρά τη ζοφερή κρατική τρομοκρατία που απλώνεται σε ολόκληρη την πόλη, με την παρουσία αναρίθμητων κατασταλτικών δυνάμεων.
Η πρώτη παρέμβαση έγινε μπροστά στη Ροτόντα, με ανάρτηση πανό στο οποίο αναφέρονταν «Κάθε θάνατος στις μέρες είναι κρατική δολοφονία – Δεν ξεχνάμε Δεν συγχωρούμε» και συνθήματα. Η δεύτερη παρέμβαση έγινε στην πλατεία Ναυαρίνου με ανάρτηση πανό («Η εξέγερση παραμένει ζωντανή) – τρικάκια και συνθήματα. Η τρίτη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο Κουλέ-Καφέ της Άνω Πόλης, όπου αναρτήθηκε πανό («Οι αγώνες δεν μπαίνουν σε καραντίνα – Ενάντια στην κρατική καταστολή, Ούτε βήμα πίσω») πετάχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα. Μια τέταρτη παρέμβαση έλαβε χώρα την ίδια ώρα στους Κήπους του Πασά στα Κάστρα με ανάρτηση πανό τρικάκια και συνθήματα. Στο πανό αναγράφονταν «Ενάντια στην κρατική καταστολή η εξέγερση του Δεκέμβρη παραμένει ζωντανή»). Τέλος η πέμπτη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στη Β. Όλγας στο πάρκο του Αρχαιολογικού Μουσείου, το πανό που κρατούσαν οι σύντροφοι έγραφε: «6η Δεκέμβρη 2008 – 6η Δεκέμβρη 2020 Ό,τι πολεμήσαμε είναι ακόμα εδώ, Η εξέγερση παραμένει ζωντανή».
Ο συντονισμός, η οργάνωση και το πείσμα δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών κατόρθωσαν να σπάσουν, έστω και ολιγόωρα, την καθολική απαγόρευση που επέβαλε για άλλη μια φορά το Υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη» και επιχείρησε να εφαρμόσει ο μισθοφορικός στρατός κατοχής των αφεντικών, κρατώντας αναμμένη τη φλόγα της εξέγερσης του Δεκέμβρη, κρατώντας ατόφια στη συλλογική μνήμη τη φιγούρα του δολοφονημένου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Τις προηγούμενες μέρες, αποφεύγοντας μπλόκα μπάτσων, πετάχτηκαν χιλιάδες τρικάκια σε όλη την πόλη, ενώ κατά τη διάρκεια των παρεμβάσεων ανήμερα της 6ης Δεκέμβρη οι μηχανοκίνητες δυνάμεις της Αστυνομίας επιδείξαν, ανά περίπτωση, ιδιαίτερο ζήλο στο να κατορθώσουν να εγκλωβίσουν τους συγκεντρωμένους, χωρίς όμως να το καταφέρουν. Έχει γίνει καταφανές στον οποιονδήποτε διαθέτει έστω και ελάχιστα στοιχεία κριτικής σκέψης ότι το κράτος και η εξουσία χρησιμοποιούν την πανδημία για να σαρώσουν τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις την ώρα που εκατοντάδες συνάνθρωποί μας πεθαίνουν αβοήθητοι εξαιτίας των εγκληματικών πολιτικών τους. Για όσους όμως δεν αρκούν τα λόγια, η εικόνα με τον «φρουρό της Δημοκρατίας» που σκορπά τα λουλούδια από το μνημείο του δολοφονημένου Αλέξανδρου πραγματικά ταρακουνά την κοιμισμένη συνείδηση όσων τη διαθέτουν. Σκοπός τους δεν είναι η πρόνοια αλλά το μίσος και η εκδίκηση, όμως το λουλούδι της εξέγερσης φυτρώνει στο έδαφος της αδικίας και ανθίζει στο όραμα για έναν δίκαιο κόσμο χωρίς καταπιεστές και καταπιεσμένους. Είναι πάντα μαζί μας, μέσα μας, μεγαλώνει ακόμη κι αυτήν τη στιγμή που μιλάμε.
Η 6η Δεκέμβρη είναι ο εφιάλτης της Εξουσίας – Η εξέγερση παραμένει ζωντανή
