Οι γυναικοκτονίες της Κυριακής Γρίβα, από τον πρώην “σύντροφό¨ της έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων και της 87χρονης γυναίκας που κατέληξε έπειτα από τις μαχαιριές του 80χρονου συζύγου της στην περιοχή της Χαριλάου έρχονται να προστεθούν σε μια μεγάλη λίστα με δολοφονίες γυναικών, συνεχών περιστατικών έμφυλης βίας. Έρχονται να προστεθούν σε μια συνεχιζόμενη συνθήκη εντεινόμενης βαρβαρότητας, όπου γυναίκες χάνουν τη ζωή τους από το χέρι του κακοποιητή τους, γιατί οι δράστες πρώτα γαλουχούνται και ύστερα οπλίζονται και καλύπτονται από ένα ολόκληρο σύστημα, αυτό του κράτους, του καπιταλισμού και της πατριαρχίας. Ένα σύστημα που σε κάθε πτυχή του αναπαράγει καθημερινά την καταπίεση κατά των γυναικών και ξεπλένει τα εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρους τους.
Η έμφυλη βία είναι συστημική βία και ως τέτοια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Από την προπαγάνδα που οξύνεται από το σύστημα στοχεύοντας στον έλεγχο του γυναικείου σώματος, ενάντια στο δικαίωμα των γυναικών στην έκτρωση, την επίταση της ταξικής εκμετάλλευσης, την εκμετάλλευση των γυναικών ως αναπαραγωγική μηχανή, τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις απειλές, τους βιασμούς και τις δολοφονίες προσφυγισσών στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης- Φρούριο, τη θεσμική συγκάλυψη βιαστών, παιδοβιαστών, κυκλωμάτων trafficking και γυναικοκτόνων, τις σεξιστικές και φασιστικές επιθέσεις σε λοακτι+ άτομα, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις και τους βιασμούς στα αστυνομικά τμήματα και μπλόκα μέχρι την βία των σωμάτων ασφαλείας απέναντι στις αγωνιζόμενες. Παράλληλα βλέπουμε πως ενώ η μητέρα της 12χρονης από τον Κολωνό κρίθηκε αθώα πρωτόδικα, διώκεται ξανά έπειτα από έφεση της εισαγγελίας, δείχνοντάς μας τον κυνισμό της εξουσίας και την περιφρόνησή της για μια απόφαση που ελήφθη με την πλειοψηφία των ενόρκων. Μια έφεση που συνιστά ομηρία για την μητέρα, την 12χρονη και τα αδέλφια της, δικαιώνει τον κρατικό αστυνομικό-δικαστικό μηχανισμό απέναντι στην κοινωνική κατακραυγή που ξεσήκωσε η εισαγγελική πρόταση αλλά και η απαλλαγή του κυκλώματος ενώ στοχεύει στο να πνίξει κάθε αίσθηση ότι η αλληλεγγύη νίκησε και ότι οι αγώνες μας έχουν τη δύναμη να ανατρέπουν κρατικούς σχεδιασμούς.
Η κρατική καταστολή που δεχτήκαμε την Τετάρτη 10/4 στη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας για την γυναικοκτονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το Α.Τ των Αγίων Αναργύρων δεν μας εκπλήσσει, μας εξοργίζει. Έρχεται να προστεθεί σε μια μεγάλη λίστα επιθέσεων της αστυνομίας, σεξιστικής και έμφυλης βίας των σωμάτων ασφαλείας απέναντι στις αγωνιζόμενες και αγωνιζόμενους, όπως συνέβη στη διαδήλωση της 25ης Νοέμβρη 2022 στην Αθήνα, στη διαδήλωση στην Ηλιούπολη σε αλληλεγγύη με την Ε. απέναντι στον μπάτσο Μπουγιούκο που την κρατούσε έγκλειστη και την εξέδιδε, στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στη 12χρονη από τον Κολωνό και τη μητέρα της απέναντι στα κυκλώματα trafficking που δρουν υπό την πλήρη κάλυψη των κρατικών θεσμών και της αστυνομίας, που πραγματοποιήθηκαν στη γειτονιά αλλά και έξω από τις φυλακές που βρισκόταν προφυλακισμένη η μητέρα, στη διαδήλωση για τον βιασμό 19χρονης από μπάτσους της ΔΙΑΣ στο ΑΤ Ομόνοιας. Η έμφυλη βια των σωμάτων ασφαλείας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής καταστολής για την καθυπόταξη όσων αγωνίζονται. Από τις σεξιστικές επιθέσεις στις πορείες, με τους μπάτσους να χτυπούν διαδηλώτριες με τέτοιο τρόπο, που στοχεύει στο ότι είναι γυναίκες, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις μέσα στα τμήματα και στα αστυνομικά μπλόκα, τους σωματικούς ελέγχους και το ξεγύμνωμα, τις σεξιστικές επιθέσεις σε λοατκι+ άτομα, την επιχείρηση τρομοκρατίας με απειλές κακοποιήσεων στις γειτονιές, όπως στα Εξάρχεια με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αρπαγή και απειλή βιασμού από τα ΜΑΤ προς διαδηλώτρια μέσα στο εργοτάξιο του μετρό στην πλατεία.
Απέναντι στο υποκριτικό ενδιαφέρον των θεσμών για την εξάλειψη της έμφυλης βίας και των διακρίσεων, στέκονται οι χιλιάδες γυναίκες που σπάνε τη σιωπή, που αρνούνται το ρόλο του θύµατος, που στέκονται αλληλέγγυες η µία δίπλα στην άλλη, που χτίζουν µέσα από την ατοµική και συλλογική τους εξέγερση την προοπτική ενός κόσµου πραγµατικής ισότητας και ελευθερίας. Ως αναρχικές και ως γυναίκες, οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε μέχρι το γκρέμισμα του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Για να οικοδομήσουμε στα συντρίμμια του, τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού.
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Ομάδα Ενάντια στην Πατριαρχία | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων