ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

Στις 18 Σεπτέμβρη 2013 παρακρατικό τάγμα εφόδου της Χ.Α. πραγματοποιεί δολοφονική επίθεση στο Κερατσίνι από την οποία πέφτει νεκρός ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, μαχαιρωμένος στην καρδιά από τον χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα αποτέλεσε ένα ακόμη αιματοβαμμένο επεισόδιο σε μία λίστα από δολοφονικές ενέργειες, της παρακρατικής συμμορίας της Χ.Α. σε βάρος αναρχικών και αριστερών αγωνιστών, συνδικαλιστών, προσφύγων, μεταναστών και κατειλημμένων και αυτοδιαχειριζόμενων χώρων αγώνα. Μπροστά στην προοπτική έκφρασης της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής που ακολούθησε τη δολοφονία του Π. Φύσσα, το κράτος παραπέμπει σε δίκη τη Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση, επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως ο μοναδικός φορέας δικαιοσύνης και εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας. Μέσα από τη δίκη-φιάσκο ο θεσμικός “αντιφασισμός” επιχείρησε να απονοηματοδοτήσει τον αντιφασιστικό αγώνα, να εδραιώσει τη θεωρία των δύο άκρων και να ξεπλύνει τόσο τη δράση των νεοναζιστικών συμμοριών όσο και του ίδιου του κράτους, βασικού ενορχηστρωτή των φασιστικών-παρακρατικών επιθέσεων. Τον Οκτώβρη του 2020, η Χ.Α. καταδικάζεται ως εγκληματική οργάνωση, τα περισσότερα ηγετικά στελέχη καταδικάζονται για διεύθυνση και μόλις 11 μέλη των ταγμάτων εφόδου για ένταξη και οδηγούνται πρόσκαιρα στη φυλακή παίρνοντας το ελάχιστο των ποινών. Στις 15 Ιουνίου 2022 ξεκίνησε το εφετείο της δίκης της Χ.Α. το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί – με κάποιους φασίστες όμως να έχουν βγει ήδη από τη φυλακή εξαιτίας των χαμηλών ποινών.

Η φιέστα ωστόσο ξεπλύματος του κράτους και στοχοποίησης του αντιφασιστικού οργανωμένου αγώνα δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Κράτος και κεφάλαιο γνωρίζουν ποιοί πραγματικά έχωσαν τους φασίστες, τα πιστά ανδρείκελά τους, στις τρύπες τους. Από τα οδοφράγματα διεθνιστικής αλληλεγγύης και τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις όλων των προηγούμενων χρόνων, μέχρι τους εργασιακούς χώρους, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τις γειτονιές, απέναντι στο φασισμό στέκονται οι συλλογικές κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, που πεισματικά συνεχίζουν να παλεύουν ενάντια στο ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία, την καταστολή και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και βάζουν αναχώματα στις ορέξεις της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Έτσι, στις σημερινές συνθήκες συστημικής κρίσης και στο πλαίσιο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, το κυρίαρχο σύστημα εκμετάλλευσης, καλεί ξανά την κατεξοχήν αντεπαναστατική του εφεδρεία (φασιστικές συμμορίες, νεο-ναζιστικά μορφώματα, ακροδεξιά κόμματα κτλ) να λειτουργήσει ως τροχοπέδη απέναντι σε όσους και όσες αντιστέκονται ακόμα, να αναχαιτίσει τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και να τρομοκρατήσει όσους και όσες εξακολουθούν να συμμετέχουν σε αυτούς.

Γι αυτό και ο φασισμός δεν εξαφανίστηκε δια παντός με την πρωτόδικη καταδίκη της Χ.Α. Φωλιάζει στις ρωγμές που προκαλεί το κυρίαρχο σύστημα εκμετάλλευσης στο κοινωνικό σύνολο μέσα από τη διάχυση του μίσους σε κάθε του μορφή, ώστε την κατάλληλη στιγμή, όταν θα τον χρειαστούν κράτος και κεφάλαιο, να εμφανιστεί και να λειτουργήσει παραπληρωματικά αυτών. Από τις επιθέσεις φασιστικών συμμοριών σε αντιφασίστες και δομές αγώνα και τα πογκρόμ σε μετανάστες• από τις κρατικές δολοφονίες μέσα σε αστυνομικά τμήματα όσων το κράτος θεωρεί περισσευούμενους πληθυσμούς• από την ευρύτερη αντιμεταναστευτική πολιτική που προωθείται σε ολόκληρη της Δύση μέσα από την άρνηση παροχής ασύλου, τις απαγωγές και τις απελάσεις προσφύγων και μεταναστών μέχρι τις φυλακίσεις τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και τη δολοφονία τους κατά χιλιάδες στα αιματοβαμμένα νερά της Μεσογείου• από τη συγκάλυψη βιαστών και κυκλωμάτων trafficking• από την ποινικοποίηση του αντιφασιστικού και αντικρατικού αγώνα, την καταστολή των διαδηλώσεων και των απεργιών, τις εκκενώσεις καταλήψεων, τις διώξεις αγωνιστών, μέχρι και την εξόφθαλμη, από μεριάς δυτικών κρατών, υποστήριξή τους στο Ισραήλ, την απόλυτη μηχανή θανάτου και το πρότυπο του σύγχρονου επεκτατισμού και στρατιωτικοποίησης, επιδιώκοντας να σωπάσουν τις αλληλέγγυες φωνές που καταδεικνύουν την γενοκτονία που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή στην Παλαιστίνη, κράτος, κεφάλαιο και φασίστες βαδίζουν χέρι-χέρι με σκοπό την τρομοκράτηση των από τα κάτω και το τσάκισμα κάθε εστίας αντίστασης και αλληλεγγύης.

Απέναντι στα συνεχή κρατικά εγκλήματα σε βάρος των πληβείων και της φύσης, τον πόλεμο και την βαρβαρότητα που επιχειρείται να εδραιωθεί ως η νέα κανονικότητα σε κάθε γωνία του κόσμου, τις διαρκείς κατασταλτικές επιθέσεις εναντίον του αναρχικού αγώνα, των καταλήψεων και των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων μέχρι την επανεμφάνιση των φασιστικών, νεοναζιστικών, δολοφονικών συμμοριών και την κυρίαρχη προπαγάνδα, που προωθεί τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία, γεννώντας κανιβαλιστικά εγκλήματα, η μόνη ρεαλιστική προοπτική των από τα κάτω, είναι η οργάνωση και ο αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση. Χωρίς αυταπάτες πως το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης μπορεί να εξωραϊστεί, χωρίς αυταπάτες πως οποιαδήποτε κυβέρνηση ή κρατικός θεσμός μπορεί να αποτελέσει φραγμό στο τέρας του φασισμού, προτάσσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια μεταξύ των καταπιεσμένων. Προτάσσουμε την οργάνωση στη βάση, την ανθρωπιά, την αναρχική ηθική, τις διαχρονικές αξίες της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού, για έναν κόσμο ισότητας, δικαιοσύνης κι ελευθερίας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Αντιφασιστικές – Αντικρατικές – Αντικατασταλτικές Διαδηλώσεις Πέμπτη 18 Σεπτέμβρη

Αθήνα: Κερατσίνι (Παύλου Φύσσα 60), 17.30 | Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 18.00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων