ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΥΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 47 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΑΠΘ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 10 ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΕΚΠΑ
ΠΕΜΠΤΗ 6/04 ΣΤΙΣ 9:00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τον Φεβρουάριο του 2021, ενώ η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς lockdown λόγω της έξαρσης της πανδημίας του covid19, η κυβέρνηση ενώ χρησιμοποιεί εγκληματικές πρακτικές για την αντιμετώπιση της πανδημίας με αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς, βρίσκει τον χώρο να εκμεταλλευτεί την απαγόρευση κυκλοφορίας ψηφίζοντας νόμους καθαρά αντικοινωνικούς, δείχνοντας την επίθεσή του στην κοινωνική βάση. Παραδείγματα αποτελούν ο αντεργατικός νόμος του Χατζηδάκη, της απαγόρευσης των διαδηλώσεων αλλά και αυτός για την παιδεία, ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη (ν.4777/2021), ο οποίος προβλέπει την ελάχιστη βάση εισαγωγής αφήνοντας κάθε χρόνο χιλιάδες φοιτητές εκτός πανεπιστημίων, την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας (ΟΠΠΙ) με αποτέλεσμα την καταπάτηση του ασύλου, το όριο φοίτησης στα ν+2 έτη προβλέποντας έτσι διαγραφές φοιτητών, την χρήση πειθαρχικών καθώς και την τοποθέτηση μέσων παρακολούθησης (κάμερες) και ελέγχου (τουρνικέ) στους πανεπιστημιακούς χώρους.

Ο νόμος αυτός αποτελεί κομμάτι της συνολικής επίθεσης στην παιδεία, ώστε να επιτευχθεί η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, να κατασταλούν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές, να ενταχθεί το πανεπιστήμιο στις επιταγές κράτους και κεφαλαίου καθώς και να εισβάλει η αστυνομία στους πανεπιστημιακούς χώρους καταπατώντας το άσυλο.

Μέσα σε αυτό το γενικευμένο κλίμα οργής που ξέσπασε με την ψήφιση του νόμου, πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικές πορείες και συγκεντρώσεις, οι οποίες στηρίχθηκαν από χιλιάδες κόσμου, κόντρα στην αστυνομοκρατία και τα σκληρά μέτρα επιβολής lockdown.

Η κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ την Δευτέρα 22/02, από φοιτητικούς συλλόγους αποτέλεσε την απάντηση των αγωνιζόμενων φοιτητών/τριών ενάντια στις επιταγές του κράτους.

Με προσωπική ευθύνη του πρύτανη Παπαϊωάννου πάνοπλα αστυνομικά σώματα εισβάλλουν στον πανεπιστημιακό χώρο και εκκενώνουν την κατάληψη συλλαμβάνοντας 31 άτομα. Η ωμή βία των αστυνομικών δυνάμεων και το όργιο καταστολής που ακολούθησε περιγράφουν τις διατάξεις του νόμου Κεραμέως – Χρυσοχοϊδη.

Ο αγωνιζόμενος κόσμος στήριξε μαζικά τους συλληφθέντες και τις συλληφθείσες της αστυνομικής εισβολής, εκκινώντας από την πρυτανεία και κατακλύζοντας τον δρόμο έξω από τα δικαστήρια σε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις αλληλεγγύης των τελευταίων ετών.

Η οργανωμένη από τα κάτω συντονισμένη δράση των φοιτητών/τριών απέδειξε στην πράξη ότι οι καταλήψεις αποτελούν ένα όπλο στην πάλη ενάντια στην υποβάθμιση του δημόσιου Πανεπιστημίου που στηρίζονται από την πλειοψηφία του φοιτητικού σώματος. Ο κόσμος που στήριζε την Πρυτανεία διαρκώς αυξανόταν μαζί και οι φοιτητικοί σύλλογοι που λάμβαναν αποφάσεις να συμμετέχουν. Η συσπείρωση ετερόκλητων ανθρώπων στη βάση της αυτοοργάνωσης θέτει το πλαίσιο αμφισβήτησης της ξύλινης ροπής των παρατάξεων, των θεσμικών και συμβιβασμένων πολιτικών φορέων που επιθυμούν να κυριαρχήσουν εις βάρος του φοιτητικού κινήματος. Η ριζοσπαστικοποίηση μέσα από τις διαδικασίες αγώνα αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την αναζωογόνηση των φοιτητικών συλλόγων ως πραγματικών διαδικασιών που εκφράζουν τις ανησυχίες και τη συλλογική φωνή των φοιτητών.

Η κατειλημμένη πρυτανεία ενέπνευσε τους φοιτητές και αναζωογόνησε τους συλλόγους φοιτητών και διδασκόντων, συνιστώντας εφαλτήριο κινητοποίησης και αγώνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Σε όλη τη χώρα ξέσπασαν καταλήψεις και εστίες φοιτητικής αντίστασης, όπως οι καταλήψεις των Πρυτανειών σε Γιάννενα, Κομοτηνή, Λάρισα, το γυάλινο κτήριο της Παντείου και το κατειλημμένο κέντρο αγώνα του Ναυπλίου.

Η ανακατάληψη της πρυτανείας έδειξε στην πράξη πως οι ιδέες δεν εκκενώνονται, πως οι φοιτητές/τριες δεν τρομοκρατούνται και αμφισβητούν με κάθε τρόπο την εφαρμογή του νόμου. Η ανακατάληψη του κτηρίου με την αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων σήμανε την αρχή της πρώτης μεγαλειώδης αμφισβήτησης του νόμου που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί.

Το πρωί της Πέμπτης 11/3 το Κράτος επέλεξε να πραγματοποιήσει την εκκένωση της πρυτανείας και προχώρησε σε επιλεκτικές συλλήψεις 16 φοιτητών/τριών. Την προηγούμενη μέρα η συντονιστική συνέλευση της κατειλημμένης πρυτανείας είχε αποφασίσει την παύση της κατάληψης με την προγραμματισμένη πανεκπαιδευτική πορεία. Ήταν, όμως, συνειδητή και στοχευμένη η εκκένωση της Πρυτανείας και πραγματοποιήθηκε μόνο και μόνο, γιατί το Κράτος προτίμησε για άλλη μια φορά να σηκώσει το βάρος μιας βίαιης εκκένωσης παρά τον πλήρη εξευτελισμό του από τους καταληψίες.

Στην ίδια συνθήκη, φέτος και για 18 μέρες τελούσε υπό κατάληψη η πρυτανεία του ΕΚΠΑ, η οποία εκκενώθηκε με 10 συλλήψεις. Η κατάληψη της πρυτανείας του ΕΚΠΑ αποτέλεσε κομμάτι του αγώνα σπουδαστών/τριών, καλλιτεχνών ενάντια στο Π.Δ. 85 την υποβάθμιση των σπουδών και των επαγγελματικών δικαιωμάτων τους. Αποτέλεσε κομμάτι του αγώνα φοιτητών/τριων ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Στάθηκε στο πλευρό των καταλήψεων σε θεατρικές σκηνές και σχολές. Ένωσε την φωνή της με την αγωνιζόμενη κοινωνία ενάντια στην καπιταλιστική και κρατική δολοφονία των Τεμπών.

Και οι δύο αυτές καταλήψεις έδειξαν ότι μέσα από την αυτοοργάνωση των φοιτητών και την οργανωμένη, ριζοσπαστική δράση μπορούμε έμπρακτα να θέσουμε τις αντιστάσεις στο προσκήνιο, ενώ ταυτόχρονα μέσα από τα κέντρα αγώνα και τις αγωνιστικές διαδικασίες να εκφράσουμε τις καταφάσεις μας κατά το δυνατόν ολοκληρωμένα. Τώρα, πιο πολύ από ποτέ είναι επιτακτική η ανάγκη της οργάνωσης και του αγώνα σε σχολεία, σχολές και γειτονιές. Σε ελευθεριακα σχήματα και οργανωμένες δομές που μέσα από καταλήψεις, γενικές συνελεύσεις πορείες και συγκρούσεις θα δομήσουν την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΕΣ ΤΩΝ ΕΚΚΕΝΩΣΕΩΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΑΠΘ ΚΑΙ ΕΚΠΑ
ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ, Ο Ν.4777 ΚΑΙ ΤΟ ΠΔ85
ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡ.16 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ
ΟΥΤΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
10 100 1000ΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις 47 συλληφθεντες/εισες της κατάληψης της πρυτανειας του ΑΠΘ και στους/ις 10 συλληφθέντες/είσες της κατάληψης της πρυτανειας του ΕΚΠΑ
Πέμπτη 6 Απρίλη στις 9πμ
Δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης

Φλεβάρης 2021: καθεστώς lockdown εν μέσω πανδημίας, ακραίας αστυνομοκρατιας, επικίνδυνης αντικοινωνικης κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, ψήφιση πολλαπλών αντικοινωνικών νόμων.
Εν μέσω, λοιπόν μιας τέτοιας συγκυρίας ανακοινώνεται το νομοσχέδιο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη (4777), το οποίο και ψηφίζεται.

Η χρήση του νόμου ήταν γνωστη: δόγμα νόμος και τάξη, ένταση της καταστολής μέσα στα πανεπιστήμια, (πατωντας στο ήδη κατηργημενο άσυλο), πανεπιστημιακή αστυνομία, διαγραφές, πειθαρχικά συμβούλια, κάμερες, τουρνικέ και ελάχιστη βάση εισαγωγής (ΕΒΕ) για τους/ις μαθητές/ριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Πρόκειται για νόμο που αποτελεί κομμάτι της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και συνέχεια των ψηφισμενων νόμων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Για νόμο που προσπαθεί να χειραγωγήσει, να πειθαρχήσει, να καταστείλει και να τρομοκρατήσει τους/ις φοιτητες/ριες που αγωνίζονται. Για νόμο που προσπάθησε να αλλάξει το μεταπολιτευτικό παράδειγμα και να νομιμοποιήσει την εισβολή της αστυνομίας στους χώρους του ασύλου, το φακελωμα και την διαγραφή αγωνιστών/ριών φοιτητών/ριών, καθώς και να επιδιώξει την πλήρη ευθυγράμμιση των σύγχρονων πανεπιστημίων με τις επιταγές του κράτους και του κεφαλαίου.

Όλα αυτά δεν έμειναν αναπάντητα.

Έπειτα από πανελλαδικές συγκεντρώσεις και πορείες, που έσπασαν τον φόβο της αστυνομοκρατιας και συγκρούστηκαν μαζικά με τις δυνάμεις καταστολής, τόσο πριν όσο και κατά την διάρκεια της ψήφισης του νόμου, ακολούθησε η κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ από φοιτητικούς συλλόγους.

Στις 22/2/21 πραγματοποιείται η κατάληψη, η οποία δέχεται σφοδρή καταστολή και βίαιη εκκένωση.

Με προσωπική ευθύνη του πρύτανη Παπαϊωάννου πάνοπλα αστυνομικά σώματα εισβάλλουν στον πανεπιστημιακό χώρο, εισβάλλουν στην Κατάληψη και την εκκενώνουν συλλαμβάνοντας 31 άτομα, ξυλοκοπώντας και βασανίζοντας πολλούς εξ αυτών. Η ωμή βία των αστυνομικών δυνάμεων και το όργιο καταστολής που ακολούθησε περιγράφουν τις διατάξεις του νόμου Κεραμέως – Χρυσοχοϊδη.
Παρ' όλα αυτά, ο κόσμος δε τρομοκρατήθηκε, παρέμεινε εκεί, και ανακατέλαβε το κτίριο της πρυτανείας για 18 συνολικά ημέρες.

Η ανακατάληψη του κτιρίου και η αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων σήμανε την πρώτη έμπρακτη αμφισβήτηση του νόμου 4777, που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί λίγες μέρες μετά την ψήφισή του.

Ακολούθησε τεράστιο κλίμα αλληλεγγύης στην πόλη της Θεσσαλονίκης, με την πιο μαζική συγκέντρωση των τελευταίων χρόνων στα δικαστήρια της πόλης. Το φοιτητικό κίνημα αναζοπυρωθηκε και πήρε μαζί του και την υπόλοιπη κοινωνία : καταλήψεις σχολών, πορείες χιλιάδων ανθρώπων ενάντια στην εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις στις γειτονιές, πορείες σε αλληλεγγύη με τον Δ. Κουφοντινα που τότε έκανε απεργία πείνας.

Μα δεν ήταν μόνο αυτό.

Η αυτοοργάνωση της φοιτητικής βάσης απέδειξε, ότι είναι ικανή να αμφισβητήσει έμπρακτα το κρατικό σχέδιο γκετοποίησης του πανεπιστημιακού χώρου, την προσπάθεια απονοηματόδοτησης του Ασύλου των αγώνων ακόμη και εν μέσω καραντίνας. Οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων ριζοσπαστικοποιηθηκαν μέσα από τις διαδικασίες αγώνα της κατειλημμένης πρυτανείας. Η κατάληψη λειτουργούσε ως κέντρο αγώνα και όχι ως στείρα παρακώλυση των διοικητικών λειτουργιών του κτιρίου.

Ήταν μια εστία αντίστασης που συσπείρωσε χιλιάδες ανθρώπους μέσα στην πιο ζοφερή περίοδο συνολικής κρατικής επίθεσης στην κοινωνία.

Τότε λοιπόν, ανοίξαμε τις σχολές με καταλήψεις, επανοικειοποιηθηκαμε το άσυλο χωρικά κοινωνικα και πολιτικά, αντισταθήκαμε έμπρακτα στην πρώτη προσπάθεια εφαρμογής του ν.4777, συνδεθηκαμε με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας και κατοχυρώσαμε την κατάληψη ως κέντρο αγώνα, την αυτοοργάνωση ως μέσο πάλης και τον διαρκή αγώνα ως μοναδική λύση.

Το κράτος όμως, αποφάσισε για άλλη μια φορά να σηκώσει το χέρι του και να προσπαθήσει να πει την τελευταία λέξη, παρά να αποδεχτεί τον πλήρη εξευτελισμό του από τους καταληψίες. Το πρωινό της ανακοινωμενης λήξης της κατάληψης, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν ξανά, κυνηγώντας και καταστέλλοντας τους καταληψίες σε ολόκληρο το campus και προχωρώντας σε 16 βιαιες συλλήψεις.

Η οργή ξεχείλισε, πάνω από 10χιλιαδες άνθρωποι κατέβηκαν στον δρόμο και συγκρούστηκαν μαζικά με τις δυνάμεις καταστολής. Ο αγώνας συνεχίστηκε και η εφαρμογή του νόμου εμποδίστηκε ξανά και ξανά.

Στο σήμερα, όλα τα παραπάνω ζητήματα μένουν ανοιχτά. Οι μπάτσοι υπάρχουν για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους πέριξ του ΑΠΘ, η πρυτανεία έγινε "φρούριο" με σιδερένιες πόρτες και τουρνικέ, ακόμη σκληρότεροι νόμοι ψηφίζονται (νόμος πλαίσιο, πδ85, απόσπαση παιδαγωγικής επάρκειας) αλλά και άνοιξε ο διάλογος για την κατάργηση του άρθρου 16, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων.

Στην ίδια συνθήκη, φέτος και για 18 μέρες τελούσε υπό κατάληψη η πρυτανεία του ΕΚΠΑ, η οποία εκκενώθηκε με 10 συλλήψεις. Πιάνοντας το νήμα των αγώνων των καλλιτεχνών σπουδαστών/ριών ενάντια στο ΠΔ85 τις καταλήψεις σε κεντρικά θέατρα και σχολές της Αθήνας, των φοιτητών/ριών ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών τους και των αντιστάσεων στην κρατική πολιτική που οδήγησε στην δολοφονία των Τεμπών, η κατάληψη της πρυτανείας του ΕΚΠΑ αποτέλεσε και αυτή ένα ζωντανό κέντρο αγώνα, παρά την τεράστια αστυνομοκρατια και το κλίμα φόβου.

Στις 6 Απρίλη, δικάζονται οι 47 συλληφθέντες/είσες της κατάληψης της πρυτανείας του ΑΠΘ στην Θεσσαλονίκη, καθώς και οι 10 συλληφθέντες/είσες της κατάληψης της πρυτανείας του ΕΚΠΑ στην Αθήνα.

Αλληλεγγύη στους/ις συλληφθέντες/είσες
Κάτω ο νόμος 4777, ο νόμος πλαίσιο, το ΠΔ 85
Καμία σκέψη για κατάργηση του άρθρου 16
Οργάνωση στην βάση από τους φοιτητές εστίες αγώνα να γίνουν οι σχολες
Αντίσταση αυτοοργάνωση αλληλεγγύη

Αυτοοργανωμένο σχήμα αρχιτεκτονικής