αναδημοσίευση από εδώ
Το ξέσπασμα και η εξάπλωση της πανδημίας του covid-19 σε παγκόσμιο επίπεδο λειτουργεί ως μία τομή στην ιστορία και ως επιταχυντής της συνολικής συστημικής κρίσης αναδεικνύοντας με τραγικό τρόπο την πλήρη αντικοινωνική και δολοφονική φύση του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος, ο προσανατολισμός του οποίου όχι μόνο δεν είναι να ικανοποιήσει τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά ειδικά σε περιόδους κρίσης, είναι ο περιορισμός και η αποστέρηση τους από την πληττόμενη κοινωνική και ταξική βάση, η παρασιτική του ύπαρξη πάνω της, διαπράττοντας ένα ακόμα έγκλημα εναντίον της.
Ενώ περισσότεροι από δέκα χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από την πανδημία σε όλη τη χώρα, επιχειρείται αυτή να αξιοποιηθεί ως εργαλείο αντικοινωνικής επιβολής της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης ώστε να υλοποιηθούν ταχύτερα και με σκληρότερους όρους οι συνολικές αναδιαρθρώσεις που λεηλατούν την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και έχουν στόχο την διασφάλιση και διεύρυνση των προνομίων των οικονομικών και πολιτικών ελίτ. Από την πλήρη διάλυση της δημόσιας υγείας, την υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, την ψήφιση του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου μέχρι τις δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, την περαιτέρω λεηλασία του φυσικού κόσμου, το ρατσιστικό καθεστώς εξαίρεσης για πρόσφυγες και μετανάστες, την κρατική τρομοκρατία ο παρηκμασμένος κόσμος του κράτους και του καπιταλισμού δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο πέρα από βαρβαρότητα, πολέμους εκμετάλλευση και καταπίεση.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη η κυβέρνηση, μετά το νομοσχέδιο για την περιστολή των διαδηλώσεων, τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο και τον νέο εκπαιδευτικό νόμο, ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση και νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό και τη συνδικαλιστική δράση το οποίο μάλιστα αποτελεί συνέχεια και εξειδίκευση του εργασιακού πολυνομοσχεδίου που είχε περάσει επί ΣΥΡΙΖΑ. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί μια προσπάθεια κατάργησης του εργατικού ωραρίου του 8ώρου κι επιχειρεί να θεσμοθετήσει την (ήδη) απλήρωτη υπερωρία την οποία συμψηφίζει με άδειες και ρεπό. Ταυτόχρονα επιχειρείται η στοχοποίηση και ο περιορισμός των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος. Κινήσεις που αποτελούν πάγια αιτήματα της άρχουσας τάξης εδώ και καιρό, με σκοπό να εντείνουν την εργασιακή εκμετάλλευση και να ξεριζώσουν κάθε μορφή αντίστασης που μπορεί να αναπτυχθεί στους χώρους δουλειάς.
135 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατών του Σικάγο, το πρόταγμα της σύνδεσης των μερικών και αιτηματικών αγώνων, όπως αυτός για το οχτάωρο, με τον συνολικό αγώνα για μια χειραφετημένη κοινωνία, για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας και τον ελευθεριακό κοινωνικό μετασχηματισμό με βάση τις αρχές της κοινοκτημοσύνης, της ισότητας, της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, παραμένει πάντα επίκαιρο.
Η ιστορία των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων που διεκδίκησαν και πάλεψαν για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση μας δείχνει πως οι προλετάριοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους θεσμούς, τα κοινοβούλια, τις εκλογές, τις γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους διαμεσολαβητές της ταξικής πάλης. Ό,τι έχουμε να κερδίσουμε εμείς, οι από τα κάτω του κόσμου, θα είναι αποτέλεσμα των πλατιών, οργανωμένων στη βάση, μαχητικών και ριζοσπαστικών αγώνων μας. Μόνο η συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού, η κοινωνική απαλλοτρίωση του πλούτου που εμείς οι ίδιοι παράγουμε και απομυζά μία κάστα εξουσιαστών και η παγκόσμια κοινωνική επανάσταση μπορούν να δικαιώσουν τους πόθους και τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Για όλους εμάς τους εργαζόμενους, άνεργους, νεολαίους, ντόπιους και μετανάστες είναι απαραίτητο το ξεπέρασμα κάθε απογοήτευσης και ηττοπάθειας, είναι απαραίτητη η συμμετοχή και η οργάνωσή μας σε κάθε κοινωνικό χώρο, σε κάθε χώρο εκμετάλλευσης. Η μόνη πραγματική προοπτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια ως ίσοι σε μία κοινωνία ίσων είναι να αγωνιστούμε με πίστη στο δίκαιο της ελευθερίας απέναντι στα δεσμά της οργανωμένης εξουσίας κράτους και καπιταλισμού, να οργανώσουμε τον αγώνα από τα κάτω για την ανατροπή τους με βάση τις αξίες του νέου κόσμου για τον οποίο αγωνιζόμαστε, έναν κόσμο της Ελευθερίας, της Ισότητας, της Αλληλεγγύης.
Ενάντια στους αντεργατικούς και αντισυνδικαλιστικούς νόμους
Ενάντια στην μισθωτή σκλαβιά, την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή
ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΑΘΗΝΑ: Τετάρτη 5 Μάη συγκέντρωση, πλατεία Κοραή, 6μμ
Πέμπτη 6 Μάη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία, πλατεία Κοραή, 11πμ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Πέμπτη 6 Μάη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία, Καμάρα, 10.30πμ
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ