ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 3/11, 13:00, ΚΑΜΑΡΑ

**Στηρίζουμε το μπλοκ του Φ.Σ. Ηλ-Μηχ που έλαβε αγωνιστική απόφαση μέσω ανοιχτού πλαισίου στη γενική του συνέλευση.

Στις 14 του Σεπτέμβρη η ΟΠΠΙ έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο ΑΠΘ. Από τότε, υπό την πίεση των φοιτητικών κινητοποιήσεων, δεν έχει επιτελέσει σε καμία περίπτωση τον σκοπό που απαιτούσε δήθεν ο κρατικός μηχανισμός. Αντ’ αυτού, είναι απαραίτητη πλέον η παρουσία διμοιρίας ΜΑΤ σε δύο σημεία σε εισόδους του ΑΠΘ, μια εκ των οποίων προστατεύει την ΟΠΠΙ. Προφανώς, όπως έχουμε ξαναπεί, η ΟΠΠΙ δεν είναι αυτοσκοπός για τον κρατικό μηχανισμό αλλά σίγουρα αυτοσκοπό αποτελεί η μόνιμη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων εντός του campus. Έτσι πλέον, κάθε φοιτητική κινητοποίηση παρακολουθείται υπό την απειλή της άμεσης καταστολής των ένστολων δολοφόνων.

Το μεταπολιτευτικό παράδειγμα των πανεπιστημίων αλλάζει συλλήβδην. Το άσυλο έχει καταργηθεί με την βούλα της αριστερής διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ κι έχουν γίνει δεκάδες παρεμβάσεις εντός σχολών. Χιλιάδες νέοι/ες μένουν εκτός σχολών εξαιτίας της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, εκατοντάδες ιδρύματα μένουν με άδειες θέσεις και οδηγούνται σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις, ενώ έχει ψηφιστεί το όριο φοίτησης, οι διαγραφές και οι πειθαρχικές διώξεις σε βάρος φοιτητ(ρι)ών.

Τα πανεπιστήμια, λοιπόν, βαθαίνουν τις σχέσεις τους με την κρατική-καπιταλιστική κυριαρχία.

Ενισχύεται η οικονομική εξάρτηση από εταιρείες στις οποίες προσφέρουν έρευνα με απλήρωτη κι ανασφάλιστη εργασία προς τα αφεντικά. Πραγματοποιούντε προγράμματα για την αστυνομία κατασκευάζοντας νομικά «πατήματα» και συστήματα ελέγχου ενίσχυσης της καταστολής, καθώς επίσης και της στρατιωτικής βιομηχανίας η οποία αποτελεί βασικό χρηματοδότη κατασκευάζοντας εξοπλιστικά προγράμματα.

Από τις πρώτες εισβολές των μπάτσων στο πανεπιστημιακό άσυλο, με κύρια αφορμή την κατασκευή της περιβόητης «βιβλιοθήκης» εκεί όπου υπήρχε το στέκι του Βιολογικού, το σχέδιο είναι ξεκάθαρο. Στόχος είναι η καταστολή των αντιστάσεων και των αγώνων εντός των πανεπιστημίων. Αφού οι μαχητικοί φοιτητικοί αγώνες ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση – με αιχμή την εναντίωση στη δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας και στην κατάργηση του Ασύλου- κατάφεραν την αναδίπλωση του κράτους αναφορικά με τα αρχικά του σχέδια, εκείνο επιτίθεται ξανά, με την γνωστή στρατηγική:

Ποντάροντας εξ ολοκλήρου στην κρατική ρητορική περί "ατομικής ευθύνης", που προωθούσε διακαώς όλο το διάστημα της πανδημίας, κατάφερε να ωθήσει την κοινωνία στην πλήρη εξατομίκευση και τον ανταγωνισμό. Η μόνιμη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων σε οποιοδήποτε σημείο των πόλεων έγινε κανονικότητα, αποδεικνύοντας περίτρανα, όπως λέγαμε και εν μέσω lockdown, ότι η καταστολή ήρθε για να μείνει, ότι το κράτος σπέρνει μόνο θάνατο και τρομοκρατία.

Ακόμη ο ολοένα και μεγαλύτερος εξαναγκασμός των νέων προς εύρεση εργασίας, λόγω της ακρίβειας, εγκαθιστά μόνιμα το πρότυπο του εργαζόμενου - φοιτητή, ο οποίος δε θα έχει χρόνο να ασχολείται με τίποτα παραπάνω πέρα από την δύσκολη καθημερινότητά του.

Το παιχνίδι είναι στημένο εξαρχής. Κράτος και αφεντικά προωθούν την αντίληψη της υποταγής και της παραίτησης, μάς ωθούν στην ανεργία και την εξαθλίωση και ήσυχα - ήσυχα από την πίσω πόρτα, κατακρεουργούν τη δημόσια παιδεία και υγεία και καταπατούν κάθε κεκτημένο αγώνα. Όλα αυτά αποτελούν πτυχές του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και η μάχη ενάντιά του, τόσο στα πανεπιστήμια, όσο και όλη την κοινωνία είναι μάχη όλων μας.

Διανύουμε ιστορική περίοδο, καθώς σε περίπου δύο εβδομάδες θα πραγματοποιηθεί το τριήμερο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, με τις αστυνομικές δυνάμεις να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής και χωρίς τίποτα να είναι προδιαγεγραμμένο. Αυτή η εξέγερση απέναντι στη χούντα, η έθεσε τις βάσεις για την κατάκτηση του ασύλου, του ασύλου αγώνων και ελευθεριών, που αποτελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί κέντρο αγώνων και ώσμωσης ολόκληρης της αγωνιζόμενης κοινωνικής βάσης. Από τους απεργούς εργάτες της ΜΕΛ το ’75, το χημείο του '85, τα φοιτητικά κινήματα του 95, του 06-07, την εξέγερση του 08, μέχρι το φοιτητικό κίνημα του 21.

Είναι απαραίτητο, όλοι και όλες να βρεθούμε μαζικά και με σθένος σε όλες τις κινηματικές διαδικασίες της επόμενης περιόδου, ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την ακρίβεια και συνολικά ενάντια στο βάθεμα της κρατικής και καπιταλιστικής κυριαρχίας. Να υπερασπιστούμε το άσυλο και το δημόσιο έξω και πέρα από το κράτος, αυτοοργανωμένα, συλλογικά, μαχητικά, με συγκρούσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις, να κάνουμε τους φοιτητικούς αγώνες επικίνδυνους ξανά.

Να μην αρκεστουμε στα ελάχιστα που μας προσφέρουν, να βάλουμε εμείς τις βάσεις της ζωής που θέλουμε, ενάντια στον ατομικό δρόμο, στην παραίτηση, στη θεωρία των δύο άκρων.
Να μη μείνουμε άπραγοι/ες μπροστά στο μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές.
Είναι ευθύνη όλων μας να πάρουμε θέση, να διαλέξουμε στρατόπεδο και να αγωνιστούμε συνολικά ενάντια στους δυνάστες μας.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere