Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους/στις πρόσφυγες/ισσες και στους/στις μετανάστες/στριες στο Αγρίνιο απευθύνει κάλεσμα για συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες που ζουν στα παλιά εργοστάσια της παραλιακής ζώνης της Πάτρας. Η δράση θα πραγματοποιηθεί στον χώρο της Κατάληψης Apertus (Καλυβίων 70) το Σάββατο 19/12, την Κυριακή 20/12 και τη Δευτέρα 21/12 από τις 18:00 – 21:00. Τα είδη που θα συγκεντρωθούν θα αποσταλούν στον Αυτοδιαχειριζόμενο Χώρο Επί τα Πρόσω για να διατεθούν στους πρόσφυγες.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας: "Μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης και πανδημίας, στην εποχή της καραντίνας όπου οι δυνάμεις καταστολής στρέφονται εναντίον σε όσους/ες εξεγείρονται και στις μονίμως στοχοποιημένες κοινωνικές ομάδες των προσφύγων/ισσών και μεταναστών/στριών θεωρούμε καθήκον μας να δράσουμε με πράξεις αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης στους/στις πρόσφυγες/ισσες στην Πάτρα, στέλνοντας τα είδη που θα συγκεντρωθούν στον Αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω, όπου συνεχίζεται η συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης.
Υπάρχει ανάγκη να συγκεντρωθούν τα εξής: • ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: Βρεφικό γάλα (από 6 μηνών κ πάνω), πάνες από Ν°4 έως Ν°6 • ΕΙΔΗ ΑΜΕΣΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ: Κουβέρτες, Πετσέτες, Εσώρουχα/Κάλτσες, Μπουφάν - Φόρμες (κυρίως ανδρικά) και αθλητικά παπούτσια ανδρικά • ΕΙΔΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ: Σαπούνια, Σαμπουάν, Οδοντόκρεμες-οδοντόπαστες".
Έδω και αρκετούς μήνες, εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες αυτοστεγάζονται στα παλιά εργοστάσια της παραλιακής ζώνης της Πάτρας. Στην προσπάθεια τους να περάσουν σε κάποιο πλοίο με προορισμό τη δυτική Ευρώπη, βιώνουν την καταστολή των μπάτσων και των σεκιουριτάδων που ελέγχουν την πρόσβαση στο νέο λιμάνι. Καθημερινά είναι τα παραδείγματα χτυπημάτων στο κεφάλι και των σπασιμάτων σε χέρια-πόδια.
Ζούμε εν μέσω μιας ανυπολόγιστης ανθρωπιστικής καταστροφής και πρωτόγνωρης κοινωνικής κρίσης, όπου με τραγικό τρόπο αναδεικνύονται οι γιγαντιαίες αντιφάσεις της πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης της κοινωνίας και εντέλει η εγκληματική και δολοφονική φύση του κρατικού – καπιταλιστικού συστήματος για την πλειοψηφία της κοινωνίας και ειδικά για τα πιο ευάλωτα και φτωχά κομμάτια της.
Μπροστά στην επέλαση της πανδημίας, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες βιώνουν ένα αδιανόητο καθεστώς εξαίρεσης, όντας απροστάτευτοι και σε απάνθρωπες συνθήκες εξαθλίωσης παντού, από τη Λέσβο και το κέντρο της Αθήνας όπου βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι ύστερα από τις εξώσεις από τα σπίτια που διέμεναν και από τις εκκενώσεις των προσφυγικών καταλήψεων, μέχρι τα παλιά εργοστάσια της Πάτρας και τη Μανωλάδα.