Αλληλεγγύη στους Συλληφθέντες/είσες της Κατειλημμένης Νομικής
Στις 18 Απριλίου του 2024 η πρύτανις του Πανεπιστημίου Κολούμπια δίνει εντολή στην αστυνομία να εισβάλει στο campus της σχολής και να καταστείλει την κατάληψη του προαυλίου που είχε ξεκινήσει μια μέρα πριν σε αλληλεγγύη με την αγωνιζόμενη Παλαιστίνη και ενάντια στην συνεργασία του πανεπιστημίου τους με ιδρύματα του κράτους του Ισραήλ. Τις επόμενες μέρες, ως απάντηση στην καταστολή, ένα πρωτοφανές για τα αμερικανικά δεδομένα κύμα καταλήψεων στα πανεπιστήμια εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα, το οποίο μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ. Φοιτητές και φοιτήτριες, όχι μόνο σε κάποια από το πιο γνωστά πανεπιστήμια του κόσμου, αλλά και σε μικρότερες σχολές στις οποίες σπουδάζουν άνθρωποι από τα χαμηλότερα και μεσαία οικονομικά στρώματα, κατέλαβαν τις σχολές τους, τις οικειοποιήθηκαν, και επέλεξαν να τις υπερασπιστούν μαχητικά απέναντι σε πάνοπλες κατασταλτικές δυνάμεις, με χιλιάδες από αυτούς να συλλαμβάνονται.
Ο παγκόσμιος, όπως φάνηκε τελικά, αγώνας αυτός άνοιξε σε μια περίοδο που το ελληνικό φοιτητικό κίνημα έβγαινε από τον αγώνα ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που και οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις εντός του μιλούσαν για μια μεγάλη νίκη, η οποία θα έπρεπε μετά να μεταφερθεί και στις κάλπες των επερχόμενων τότε φοιτητικών εκλογών. Έτσι, την ώρα που καταλαμβάνονταν σχολές σε ολόκληρο τον κόσμο, θέτοντας ξεκάθαρα το αίτημα της παύσης κάθε συνεργασίας με τον γενοκτονικό στρατό του Ισραήλ και τα παρακλάδια του, η πολιτική ηγεμονία του εγχώριου φοιτητικού κινήματος στάθηκε κάθετα ενάντια στην πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων, πόσω μάλλον καταλήψεων, οργανώνοντας αντ’ αυτού συναυλίες και ολονυκτίες στα Προπύλαια, κρατώντας στενά οριοθετημένη οποιαδήποτε δυναμική θα μπορούσε να είχε προκύψει σε μια τέτοια διεθνή συνθήκη.
Σε αυτό το πλαίσιο, εμείς κρατάμε την κατάληψη της Νομικής σχολής στις 13 Μαΐου, που δε θα μπορούσε παρά να έχει προκύψει από αυτοοργανωμένες δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος, ως μια κίνηση έμπρακτης και αδιαμεσολάβητης αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης, καθώς και την καταστολή της, ως ακόμα μια πτυχή της βίας σύσσωμου του δυτικού άξονα απέναντι σε όποιον και όποια δεν επέλεξε τη σιωπή και την ιδιώτευση μπροστά στην πρώτη γενοκτονία του 21ου αιώνα. Γιατί η κατάληψη αυτή έδειξε ξανά πως παρά τις ανυπόστατες κατηγορίες περί του “αντισημιτισμού” όσων αγωνίζονται ενάντια σε μια εθνοκάθαρση, παρά τη συνεχιζόμενη προσπάθεια υποβάθμισης του μεγέθους της σφαγής που βλέπουμε σε απευθείας μετάδοση μπροστά στα μάτια μας, κανένας και καμία αγωνιζόμενος/-η για τη πραγματική απελευθέρωση δε μπορεί να ξεχνά την Παλαιστίνη και τον αγώνα του λαού της για αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Σε μια περίοδο που από τη μια το Ισραήλ παραβαίνει κατάφωρα τους όρους της εκεχειρίας στην οποία συμφώνησε, μπλοκάροντας στα σύνορα της Γάζας την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας τρίτων κρατών, ενώ εξαπολύει νέες επιθέσεις στη Δυτική Όχθη, και από την άλλη βλέπουμε τη νέα τραμπική διαχείριση του αμερικανικού κράτους να ξεκινάει εκ νέου μια κατασταλτική εκστρατεία που περιλαμβάνει τις συλλήψεις φοιτητών που συμμετείχαν στις καταλήψεις, καθως και τις απειλές περί διακοπής των σπουδών και απέλασής τους, δεν μπορούμε να τρέφουμε αυταπάτες. Γιατί όσο τα κράτη αποφασίζουν ποιοι πληθυσμοί αξίζουν να ζήσουν και ποιοι θα πρέπει να εξολοθρευτούν, όσο η μισαλλοδοξία χρησιμοποιείται ως όπλο για να καλλιεργηθεί η απάθειά μας μπροστά στην κρατική κτηνωδία, τόσο και οι γενοκτονίες, οι σφαγές, και οι εθνοκαθάρσεις θα συνεχίζονται και θα οξύνονται όλο και περισσότερο. Γιατί από τη Παλαιστίνη και τη Ροζάβα, μέχρι το Σουδάν και τη Συρία, δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη.
Δικαστήριο συλληφθέντων/-εισών της κατειλημμένης Νομικής την Πέμπτη 13/3 στις 9:00, κτήριο 2, Ευελπίδων
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΜΠΑΤΣΟΙ - ΔΙΚΑΣΤΕΣ - ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
10-100-ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας