«Η αστυνομία είναι στην πανδημία το ΕΣΥ1….», ή αλλιώς το κράτος υπάρχει μόνο για να καταστέλλει

(από δήλωση του υπουργού «προστασίας του πολίτη» Μ. Χρυσοχοΐδη στις 6/11/20)

Έχουμε συνηθίσει την κυβέρνηση και το σύνολο του κρατικού μηχανισμού να παρουσιάζουν το άσπρο-μαύρο και να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα όσο εξώφθαλμη κι αν είναι. Με το σύνολο των media στο πλευρό τους, έχουν τη δυνατότητα αυτή άλλωστε. Σε μια σπάνια όμως δήλωση ειλικρίνειας, γνωστός υπουργός της κυβέρνησης δήλωσε, εμμέσως πλην σαφώς, αυτό που όλη η κοινωνία είχε καταλάβει ήδη: Οι παροχές του κράτους σε συνθήκες πανδημίας δεν είναι οι γιατροί, το νοσηλευτικό προσωπικό, οι κλίνες ΜΕΘ, η επαναλειτουργία νοσοκομείων… είναι η ενίσχυση της αστυνομίας, της καταστολής, της βίας, του ελέγχου, του φόβου… Έτσι θα αντιμετωπιστεί ο ιός …

Ένα χρόνο σχεδόν μετά την έναρξη της πανδημίας, είναι απολύτως ξεκάθαρες οι επιλογές του κρατικού μηχανισμού και το τι εξυπηρετεί με αυτές. Ενώ το δημόσιο σύστημα υγείας δοκιμάζει εδώ και καιρό τα όριά του, καμιά ευθύνη δεν έχει αποδοθεί για τους μέχρι τώρα χειρισμούς της κυβέρνησης και τις τεράστιες συνέπειες που είχαν αυτές στην εξέλιξη της κατάστασης (δεν ξεχνάμε τους εκατοντάδες ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στη Β. ελλάδα λόγω της υποστελέχωσης και έλλειψης υποδομών των νοσοκομείων). Το σκληρού τύπου λοκντάουν που επιβάλλεται ως «πανάκεια» τον τελευταίο καιρό, πλέον και στον δήμο κορδελιού - ευόσμου, είναι το αποκορύφωμα του παραλογισμού της κρατικής διαχείρισης. Όχι μόνο γιατί μεγάλες επιχειρήσεις και εργοστάσια (βλέπε ΕΛΠΕ) που βρίσκονται μέσα στα όρια ή παρακείμενα του δήμου συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά, χωρίς απαραίτητες αποστάσεις, μέσα αυτοπροστασίας και μαζικά τεστ. Όχι γιατί οι εργαζόμενοι/ες συνεχίζουν να μετακινούνται κανονικά σε όλη την πόλη, στοιβαγμένοι /ες μέσα στα ΜΜΜ. Ούτε γιατί ο Εύοσμος είναι μέσα στον αστικό ιστό, με αποτέλεσμα στην μια πλευρά του δρόμου να έχει λοκντάουν, ενώ στην άλλη όχι. Η κορυφή του παραλογισμού έγκειται στο γεγονός ότι μετά τις 6 το απόγευμα ο ιός «κολλάει» πιο πολύ. Και για αυτό μας επιβάλλεται να μαντρωθούμε στα σπίτια μας, υπαγορεύοντάς μας ως μοτίβο ζωής το σπίτι-δουλειά-σπίτι. Έτσι λοιπόν, μέσα σε ένα βράδυ και χωρίς επαρκή στοιχειοθέτηση οι «σοφοί» μπορούν να αποφασίσουν και να διατάξουν οποιαδήποτε παράλογη απαγόρευση και για όσο χρονικό διάστημα κριθεί αυτό απαραίτητο. Και σαν να μην είχαμε όλα αυτά, ξεκίνησαν και οι «ψεκασμένες» δηλώσεις από ένα κομμάτι του ακροδεξιού χώρου περί σύνδεσης λοκντάουν και της υποτιθέμενης εγκατάστασης προσφύγων στην περιοχή, προσπαθώντας να καπηλευτούν την αγανάκτηση των κατοίκων με σκοπό να ξεράσουν και πάλι το ρατσιστικό τους δηλητήριο. Την ίδια στιγμή που χιλιάδες μεταναστών συνεχίζουν να είναι εγκλωβισμένοι/ες στα camps, μέσα στο κρύο, με τις συνθήκες διαβίωσης να έχουν χειροτερέψει κατά πολύ εξαιτίας της υγειονομικής διαχείρισης.

Εκεί που δεν υπάρχουν λεφτά για την υγεία, την παιδεία, τις μεταφορές και την πρόνοια, υπάρχουν αρκετά για την αγορά πανάκριβου στρατιωτικού εξοπλισμού, για προσλήψεις μπάτσων και στρατιωτικών και για χρηματοδότηση των ΜΜΕ. Και μιας που προσπαθούν να ποινικοποιήσουν τις διαδηλώσεις και τις πάσης φύσεως αντιδράσεις, είναι η ευκαιρία να ενισχύσουν την τηλεργασία με το επισφαλές εργασιακό καθεστώς, να περάσουν νομοσχέδια που καταργούν κεκτημένα κοινωνικών αγώνων δεκαετιών, όπως και το πρόσφατο νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια, το οποίο επιβάλλει μεταξύ άλλων, την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας και την καθολική, πλέον, υποταγή του πανεπιστήμιου στα συμφέροντα ιδιωτικών επιχειρήσεων. Η έκτακτη κατάσταση που το κράτος επικαλείται, με πρόσχημα τον κορονοϊό, τελικά χρησιμοποιείται ως όχημα για την αναδιαμόρφωση των νόμων σε μια κατεύθυνση κατάργησης εργατικών κατακτήσεων, ατομικών και συλλογικών ελευθεριών και ακόμα πιο έντονης εκμετάλλευσης ανθρώπου και φύσης.

Το μόνο που έχουμε είναι ο ένας την άλλη…

Μέσα λοιπόν σε αυτή την ασφυκτική κατάσταση, όπου βλέπουμε ένα-ένα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας να μπαίνουν στον «πάγο» μέχρι νεοτέρας, όπου οι κοινωνικές μας σχέσεις βάλλονται υπό το πρίσμα της «κοινωνικής αποστασιοποίησης» και η επιβίωση γίνεται πολλές φορές ακόμα πιο δύσκολη εξίσωση, ο μόνος τρόπος να αναπνεύσουμε (και να την παλέψουμε) είναι να υπερασπιστούμε την αυτοβουλία μας, να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε συλλογικά για τις ανάγκες μας πέρα από και ενάντια σε κάθε παράλογη απαγόρευση. Πάντα έχοντας πυξίδα την κοινωνική αλληλεγγύη και την προστασία των ευπαθών ομάδων. Βοηθάμε ο ένας την άλλη, επικοινωνούμε τους προβληματισμούς και την οργή μας, προσπαθούμε να σπάσουμε το φόβο πρώτα μέσα στα κεφάλια μας. Γιατί μπορεί ο συγκεκριμένος ιός να αποβεί σε μερικές περιπτώσεις επικίνδυνος, αλλά σε κάθε περίπτωση μια ζωή έτσι όπως την προγραμματίζουν οι εξουσιαστικές πολιτικές τους θα είναι αβίωτη.

Ακόμα κι αν περάσει η πανδημία του ιού, καραδοκεί μια εξίσου επικίνδυνη, αυτή του ολοκληρωτισμού. Και με αυτήν θα πρέπει να αναμετρηθούμε σε κάθε συνθήκη, χωρίς φυσικά να περιμένουμε καμία άδεια γι' αυτό.

Βγαίνουμε στους δρόμους για να διεκδικήσουμε μαζί με άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, ζωή και όχι επιβίωση!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ, ΣΑΒΒΑΤΟ 6/3 ΩΡΑ 11:00, ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΥΟΣΜΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΘΑ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

Αναδημοσίευση από: Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών