Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη , απεργού πείνας από 23/05/2022

Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές και ήδη από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας, απέρριψαν την αίτησή του. Πιο συγκεκριμένα, στις 17/02/2022 εξέδωσαν την απόφανσή τους, σύμφωνα με την οποία ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Πρόκειται, φυσικά, για ένα χοντροκομμένο κι αυθαίρετο πρόσχημα το οποίο χρησιμοποιείται προκειμένου να καλυφθεί η ωμή κρατική-δικαστική μεθόδευση που συντελείται εις βάρος του. Μία μεθόδευση που έχει ως συνέπεια την προληπτική και επ' αόριστον παράταση της κράτησής του. Στην πραγματικότητα, το κράτος κι η αστική δικαιοσύνη αξιώνουν εν προκειμένω ν' αποφασίζουν κατά το δοκούν ποιος κρατούμενος θα αποφυλακιστεί και ποιος όχι, ακόμα και αν έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο φυλάκισής του, με βάση οχι κάποια νομικά κριτήρια αλλά με κριτήρια πολιτικών φρονημάτων. Ασφαλώς, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένας πολιτικός κρατούμενος, κι όχι κάποιος μπάτσος, όχι κάποιος βιαστής ή φασίστας, ούτε κάποιος εκπρόσωπος της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Έτσι, χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους νομικά παραθυράκια, η δικαστική μαφία καταφέρνει να παρατείνει την κράτηση ενός πολιτικού κρατουμένου για αόριστο χρονικό διάστημα. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση κάτι πρωτόγνωρο ούτε εκπλήσσουν τον κόσμο που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Κι αυτό, ακριβώς διότι καταδεικνύουν για ακόμη μία φορά το φαύλο και εκδικητικό πρόσωπο του δικαστικού συστήματος, το οποίο σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και το κεφάλαιο επιχειρεί να καταστείλει και να εξουδετερώσει τους καταπιεσμένους και εξεγερμένους αυτού του κόσμου.

Ο Γ. Μιχαηλίδης στις 23/05/2022 αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας με στόχο την αποφυλάκισή του. Αποφάσισε λοιπόν να καταφύγει στο έσχατο μέσο διεκδίκησης που απομένει σε έναν έγκλειστο αγωνιστή απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Καθώς ο ίδιος σημειώνει: «αυτή την επιλογή, με το βαθύ κίνητρο της πολυπόθητης ελευθερίας, σκοπεύω να τη στηρίξω με την ίδια συνέπεια που στήριξα τις επιλογές μου έως τώρα και για την οποία με εκδικούνται. Βαθιά μου επιθυμία, είναι η απεργία πείνας αυτή, να γίνει ένα ακόμη έναυσμα για την αναζωπύρωση του συνολικού αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο και τα κράτη. […] Δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»

Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίον αγωνιστών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους που βρίσκεται σε εξέλιξη και στοχεύει κάθε έκφραση των από τα κάτω κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, από τις δεκάδες εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα, την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την συνολική κατασταλτική επιχείρηση για την αλλοίωση και αποστέρηση της αγωνιστικής τους φυσιογνωμίας, την επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου και την προσπάθεια οριστικής του κατάργησης με την επιβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μέχρι το χτύπημα πλήθους κινητοποιήσεων που θεσμικά νομιμοποιήθηκαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων. Όλες οι μεθοδεύσεις και επιθέσεις εναντίον των αγωνιστών/στριών, του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος και ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων έχουν ένα κοινό: τον φόβο της εξουσίας απέναντι στο ανάστημα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας που μπορούν και σηκώνουν ολοένα οι καταπιεσμένοι πληβείοι του αβίωτου κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη για την απελευθέρωσή του. Να ορθώσουμε οδοφράγματα κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρατική καταστολή, να υπερασπιστούμε τους πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές απέναντι στις κρατικό-δικαστικές μεθοδεύσεις.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

Ημέρα Πανελλαδικής Δράσης Πέμπτη 2 Ιούνη

Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης, 19:00 Τσιμισκή με Ναυαρίνου

Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης - Αναρχική Πολιτική Οργάνωση

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5/2022 Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
//Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης
στον Γ. Μιχαηλίδη
Πέμπτη 2/6 στις 19:00
Τσιμισκή με Ναυαρίνου

Για ακόμη μια φορά ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας η πάγια πλέον τακτική της αστικής δικαιοσύνης να τιμωρεί εκδικητικά και ενάντια σε κάθε νόμο που η ίδια έχει νομοθετήσει, οποιονδήποτε μαχόταν και μάχεται ενάντια στον σάπιο κόσμο της εξουσίας και του καπιταλισμού. Ο Γ. Λυκιαρδόπουλος αναφέρει χαρακτηριστικά:
‘’ Η καλύτερη άμυνα της δημοκρατίας είναι η αυτοκατάργησή της’’.

Έτσι οι δεσμοφύλακες του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη τον κρατούν αιχμάλωτο στις ελληνικές φυλακές, παρ’ όλο που τηρεί όλες τις προϋποθέσεις για την υφ’ όρον αποφυλάκισή του. Με ευτελείς προφάσεις στις 22/2/2022 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας αποφάσισε πως «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Έτσι η ‘’ανεξάρτητη δικαιοσύνη’’ για άλλη μια φορά δεν κρίνει με βάση τα νομικά της διατάγματα αλλά δικάζει και αιχμαλωτίζει αναρχικούς με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα. Οι μεθοδεύσεις του κράτους θέλουν επ’ αόριστόν φυλακισμένους τους αγωνιστές και ελεύθερους τους μπάτσους δολοφόνους, ελεύθερους τους φασίστες, τους κεφαλαιοκράτες, τους βιαστές, τα κυκλώματά τους και τις μαφίες. Επιχειρεί να μας τρομοκρατήσει, να μας φιμώσει, να μας φυλακίσει.

Ο Γ. Μιχαηλίδης στις 23/5/2022 επέλεξε να ξεκινήσει απεργία πείνας για να διεκδικήσει τα αυτονόητα – την ελευθερία του. Ενάντια στους δεσμοφύλακες του, επέλεξε το πιο προωθημένο μέσο πάλης ενός έγκλειστου αγωνιστή βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ζωή του, φτύνοντας στα μούτρα των βασανιστών του όλο το σθένος και την αξιοπρέπεια που διαθέτει. Ο ίδιος αναφέρει: «αυτή την επιλογή, με το βαθύ κίνητρο της πολυπόθητης ελευθερίας, σκοπεύω να τη στηρίξω με την ίδια συνέπεια που στήριξα τις επιλογές μου έως τώρα και για την οποία με εκδικούνται. Βαθιά μου επιθυμία, είναι η απεργία πείνας αυτή, να γίνει ένα ακόμη έναυσμα για την αναζωπύρωση του συνολικού αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο και τα κράτη. […] Δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»

Όλη αυτή η επίθεση που αναφέρει ο σύντροφος, αποτελεί κομμάτι του συνολικότερου φόβου της εξουσίας για τους εξεγερμένους αυτής της γης. Η κάμψη όλων των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων αποτελεί βασικό κομμάτι του καθεστώτος του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Ως αναρχικοί/ες, φοιτητές/τριες το ζούμε στο πεδίο μας αδιάκοπα τα τελευταία χρόνια με όλα τα εκπαιδευτικά νομοσχέδια που επιχειρήθηκαν να περαστούν να έχουν ως κεντρικό άξονα τον πλήρη έλεγχό μας, την καταστολή των αγώνων μας, είτε με μπάτσους, είτε με πειθαρχικά, είτε με οποιοδήποτε κατασταλτικό μέσο και τελικά την απονέκρωση κάθε κοινωνικής αντίστασης. Οι αγώνες μας είναι επίκαιροι και ριζοσπαστικοί και όσο πιο βίαια καταστέλλονται τόσο πιο επικίνδυνοι γίνονται.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ – ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ – ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Αναρχική Συνέλευση φοιτητών/τριων ‘’Quieta Movere’’