Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης για τους διωκόμενους για την ανοικοδόμηση της Libertatia στην Καμάρα Σάββατο 2/4 στις 12:00 και στην κατάληψη Libertatia Τρίτη 5/4 στις 18:00.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Στις 8 Απρίλη θα πραγματοποιηθεί η δεύτερη δίκη για την υπόθεση του εμπρησμού της κατάληψης Libertatia. Συγκεκριμένα θα δικαστούν τέσσερις συλληφθέντες από την πρώτη εισβολή της αστυνομίας στην κατάληψη Libertatia στις 8 Νοεμβρίου 2019. Οι συλληφθέντες κατηγορούνται για την πλημμεληματικού τύπου κατηγορία της «καταστροφής κτιρίου πολιτιστικής κληρονομιάς», καθώς προφανώς σύμφωνα με τη λογική του κράτους και των αρμόδιων αρχών καταστροφή αποτελεί η αναστήλωση κι όχι η πράξη του εμπρησμού. Επίσης, τρεις από τους τέσσερις συλληφθέντες κατηγορούνται για το αδίκημα της απείθειας για την άρνηση δακτυλοσκόπησης και φωτογραφικού φακελώματος. Να θυμίσουμε ότι η πρώτη δίκη για την υπόθεση της Libertatia -από την πορεία αλληλεγγύης στις 22/1/18- πραγματοποιήθηκε στις 1 και 2 Σεπτέμβρη 2021 στο μικτό ορκωτό δικαστήριο Σερρών με κακουργηματικές κατηγορίες, κατά την οποία οι συλληφθέντες αθωώθηκαν. Στη συνέχεια, μετά την πρώτη εισβολή της αστυνομίας στον χώρο της κατάληψης ακολούθησαν άλλες δύο, μία στις 17 Ιουλίου όπου κλάπηκε μεγάλο μέρος εργαλείων και υλικών απαραίτητων για την ανοικοδόμηση και μία στις 23 Αυγούστου όπου συνελήφθησαν 12 σύντροφοι και συντρόφισσες με ακόμα περισσότερες κατηγορίες.

Τα τελευταία χρόνια, με τη σκλήρυνση της καταστολής απέναντι στις δομές αγώνα και κάθε πεδίο αντίστασης γενικότερα, είδαμε μια σειρά καταλήψεων και αυτοοργανωμένων χώρων να μπαίνουν στο στόχαστρο των κρατικών μηχανισμών. Από το καλοκαίρι του 2019 η ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας το νήμα από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προχώρησε σε μια σειρά κατασταλτικών επιθέσεων, εισβάλλοντας σε κατειλημμένες δομές κι εκκενώνοντάς τες βίαια, σε μια απόπειρα επίδειξης δύναμης κι επιβολής μιας υποτιθέμενης νομιμότητας. Εξάλλου, είναι γνωστή η κρατική ρητορική που παρουσιάζει τις καταλήψεις ως εστίες ανομίας και μόλυνσης και τους αγωνιστές που στεγάζονται σε αυτές ως άεργα παράσιτα, με ξεκάθαρο στόχο την αποπολιτικοποίηση σε πρώτο βαθμό, αλλά και την ποινικοποίηση μετέπειτα της πράξης της κατάληψης. Στην πραγματικότητα όμως, αυτό που τους ενοχλεί είναι πως οι δομές αγώνα αποτελούν τους χώρους που συσπειρώνονται οι αγωνιστές, σφυρηλατούνται οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, και εδαφικοποιούνται τα ελευθεριακά προτάγματα.

Ο αγώνας της ανοικοδόμησης της Libertatia δείχνει επίσης με ξεκάθαρο τρόπο τη σύμπλευση και τη συνεργασία κράτους και παρακράτους. Για τον εμπρησμό της κατάληψης πραγματοποιήθηκε μόνο ένα δικαστήριο-φιάσκο, το οποίο το κράτος επιχείρησε να αποσιωπήσει, με έναν κατηγορούμενο χωρίς στοιχεία εναντίον του, ενώ μέσα σ' όλο αυτό το διάστημα έχουν υπάρξει συνολικά 21 συλλήψεις σχετικές με την υπεράσπιση της κατάληψης. Το γεγονός ότι οι μόνες διώξεις για την υπόθεση της Libertatia είναι μόνο εναντίον όσων την έχουν υπερασπιστεί δείχνει και τις διαχρονικές επιλεκτικές συγγένειες μεταξύ κράτους και φασιστών.

Από την κατειλημμένη εδώ και 14 χρόνια Libertatia δηλώνουμε για άλλη μια φορά ότι θα συνεχίσουμε τον δίκαιο αγώνα για την ανοικοδόμησή της, ο οποίος θεωρούμε ότι μετά από 4 χρόνια έχει καταφέρει σημαντικά επιτεύγματα κι έχει αφήσει μια ισχυρή παρακαταθήκη υπεράσπισης (πολιτικής, ηθικής και υλικής) των δομών αγώνα απέναντι στις φασιστικές, κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις. Οι επιθέσεις κράτους, κεφαλαίου και φασιστών δεν πρόκειται να μας πτοήσουν· το μόνο που κάνουν είναι να ατσαλώνουν τη θέληση για συνέχιση του συνολικού μας αγώνα για μια κοινωνία ελεύθερη και ίση, αυτή της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΜΑΣ

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA

Κατάληψη Libertatia, Μάρτης 2022

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA

Ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia από ομάδες φασιστών την ημέρα του εθνικιστικού συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία στις 21 Γενάρη του 2017, συνοψίζει εύγλωττα την εγκληματική φύση και δράση του φασισμού. Η ανοχή και στήριξη του κράτους στους φασίστες –δεδομένη από τα θεμέλια του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος– συνθέτει και ολόκληρο το χρονικό της ανοικοδόμησης. Από τις πλάτες της αστυνομίας στις ομάδες των φασιστών, την επίθεση στην πορεία την επόμενη μέρα και τη σύλληψη 5 αγωνιστών, τις δύο εισβολές στην κατάληψη και τη σύλληψη των συντρόφων που πραγματοποιούσαν τις εργασίες, την κλοπή των εργαλείων από τις αστυνομικές δυνάμεις παράλληλα με την κρατική και δικαστική αδιαφορία για τον ίδιο τον εμπρησμό ως το γενικό κατασταλτικό δόγμα της επίθεσης στους κατειλημμένους και αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα, κράτος και παρακράτος κινούνται σε αγαστή συνεργασία αλληλοκαλύπτοντας τα κενά τους. Μπροστά στα σχέδια τους, η συνειδητή απόφαση της ανοικοδόμησής εκφράζει την στάση του ανυπότακτου και διαρκούς αγώνα ενάντια σε κράτος, παρακράτος και αστυνομία.

Στις 8 του Απρίλη δικάζονται σε πρώτο βαθμό οι 4 συλληφθέντες της πρώτης αστυνομικής εισβολής στην κατάληψη Libertatia κατά τη διάρκεια εργασιών ανοικοδόμησής της στις 8/11/19, με τις κατηγορίες της «καταστροφής μνημείου πολιτιστικής κληρονομιάς». Γίνεται, λοιπόν, απολύτως ξεκάθαρη η λογική του κράτους, των δικαστικών μηχανισμών και των λοιπών εμπλεκόμενων θεσμών, όπως η εφορεία αρχαιοτήτων και νεοτέρων μνημείων κατ’ εντολή της οποίας πραγματοποιούνται οι εισβολές και οι διώξεις. Είναι μια λογική άκρως παράδοξη που δεν υπηρετεί τίποτα άλλο παρά το σχέδιο της προληπτικής αντιεξέγερσης και της επίθεσης σε όποιον/α αγωνίζεται. Γιατί πώς είναι αλλιώς δυνατόν να καταδείξεις τις εργασίες ανοικοδόμησης ως καταστροφή αλλά όχι τον ίδιο τον εμπρησμό; Τελικά, όμως αυτή η λογική είναι και μάταιη, καθώς ακυρώνεται από το πείσμα και την ανυποχώρητη στάση των συντρόφων/ισσών όλα αυτά τα χρόνια που συνεχίζονται οι εργασίες παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες, τα εμπόδια, τις δεκάδες διώξεις (συνολικά 16 για τις εργασίες ανοικοδόμησης και 5 από την πορεία στις 22/1) και τις δύο αστυνομικές εισβολές στο κτήριο.

Μετά από δύο χρόνια υγειονομικής κρίσης εξαιτίας της πανδημίας του covid-19, σε μια περίοδο ακραίας καπιταλιστικής ύφεσης που εκτινάσσει στα ύψη το κόστος ζωής ωθώντας όλο και περισσότερους στην φτώχεια και την ανέχεια που έρχεται και ως άμεσο απότοκο της αναβαθμισμένης πολεμικής προετοιμασίας των κρατών μπροστά στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας και των ολέθριων συνεπειών που παράγει το κράτος συνεχίζει αδιάκοπα την κατασταλτική του εκστρατεία. Συνεχίζει να δημιουργεί ολοένα και πιο εξαντλητικές συνθήκες εργασίας για τους εργαζομένους, ολοένα και πιο εξαθλιωτικές συνθήκες εκμετάλλευσης για τους καταπιεσμένους και τους πληβείους σπρώχνοντας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στην αφάνεια και τη σταδιακή τους εξόντωση.

Υπάρχει ένα κοινό, στις αστυνομικές επιθέσεις στις διαδηλώσεις, στις αντιαναρχικές σκευωρίες και τις διώξεις αγωνιστών, στο νέο εξοπλισμό των σωμάτων ασφαλείας, στον σχεδιασμό για την πανεπιστημιακή αστυνομία, στις εκκενώσεις των καταλήψεων και δεν είναι άλλο παρά ο φόβος τους για το ξέσπασμα των κοινωνικών αντιδράσεων. Οι εργώδεις προετοιμασίες τους γίνονται ακριβώς για να αποφύγουν ή να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτό το οποίο τους συντάραξε το 2008 κι έπειτα ξανά το 2010-2012. Οι καταλήψεις αποτελούν κομμάτι του αγώνα, το έδαφος όπου προετοιμάζονται τα σχέδια της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης και για αυτό πρέπει να χτυπηθούν, στο πλαίσιο της «προληπτικής αντιεξέγερσης» για να μην βρουν κοινωνικές προσβάσεις να μην έρθουν σε ώσμωση με την διογκούμενη οργή των πληβειακών μαζών.

Όπως όμως απέτυχαν και οι προηγούμενες κατασταλτικές ενέργειες τους θα αποτύχουν και αυτές οι τωρινές. Η έντονη και διαρκής παρουσία των αναρχικών αγωνιστών σε όλα τα μέτωπα πάλης, η σύνδεσή τους με τους κοινωνικούς αγώνες, η συμμετοχή της νεολαίας, των φοιτητών και των μαθητών, των νέων εργαζόμενων, των ανθρώπων με αξιοπρέπεια σε αναρίθμητα εγχειρήματα του αναρχικού και αντικρατικού αγώνα έχουν διαμορφώσει ένα αγωνιστικό υποκείμενο το οποίο διεκδικεί χωρίς να παρακαλά κανέναν, επιτίθεται χωρίς να μεμψιμοιρεί. Και ως σχέση δεν καταστέλλεται. Το αναρχικό κίνημα γεννήθηκε μέσα από σχέσεις αμοιβαίας κοινωνικής αλληλοβοήθειας, αναπτύχθηκε και ενέπνευσε με το όπλο της -δίχως προϋποθέσεις και όρους- αλληλεγγύης και αυτό παραμένει το ιδανικό και ο προσανατολισμός του για την κοινωνία που οραματίζεται.

Από το κατειλημμένο έδαφος της Mundo Nuevo δηλώνουμε:

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ/ΕΙΣΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης για τους διωκόμενους για την ανοικοδόμηση της Libertatia στην Καμάρα Σάββατο 2/4 στις 12:00 και στην κατάληψη Libertatia Τρίτη 5/4 στις 18:00

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους διωκόμενους για την ανοικοδόμηση της Libertatia, Παρασκευή 8/4, 09:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης

Κατάληψη Mundo Nuevo