Ενάντια στην Κρατική, Kαπιταλιστική, Πατριαρχική Βαρβαρότητα, την Καταστολή και τον Κοινωνικό Εκφασισμό
Δεν ξεχνάμε- Δε συγχωρούμε τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/ Zackie-oh!

Στις 21 Σεπτέμβρη 2018, ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονείται μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Εγκλωβισμένος μέσα σε ένα κοσμηματοπωλείο όπου έχει καταφύγει κυνηγημένος, ενώ λίγο νωρίτερα φώναζε στο δρόμο «βοήθεια», λιντσάρεται από το αφεντικό-ιδιοκτήτη του μαγαζιού κι έναν φασίστα που διατηρεί κτηματομεσιτικό γραφείο στην περιοχή. Οι δυο τους τον κλωτσούν με μανία στο κεφάλι, την ώρα που εκείνος προσπαθεί ανήμπορος να απεγκλωβιστεί, ενώ γύρω τους βρίσκεται πλήθος κόσμου. Η αστυνομία καταφθάνει για να ολοκληρώσει το έγκλημα – τον χτυπά αιμόφυρτο και πεσμένο στο έδαφος, τον συλλαμβάνει, του φορά χειροπέδες και τον σέρνει στο δρόμο. Στο νοσοκομείο οδηγείται δεμένος και νεκρός.

Στο πρόσωπο του Ζακ βλέπουν έναν φτωχό, έναν αποκλεισμένο, έναν παρία, έναν χρήστη, έναν ενδεχόμενο κλέφτη – μια ζωή που το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα προγράφει επανειλημμένα ως «απειλή» για την τάξη και την ασφάλεια, μια ζωή που την κοστολογεί ως αμελητέα, που μεθοδικά νομιμοποιεί την εξόντωσή της. Οι δολοφόνοι του Ζακ δε διστάζουν να τον δικάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο «παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους», κινούμενοι στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες -ένας κλεπταποδόχος-ενεχειροδανειστής που τρέφεται από την απελπισία των άλλων, ένας δηλωμένος φασίστας και οι ένστολοι δολοφόνοι και βασανιστές της ΕΛΑΣ.

Γιατί η βία που άσκησαν έχει την κάλυψη του επίσημου νόμου, τη στήριξη της θεσμισμένης βαρβαρότητας του καθεστώτος: τη δαιμονοποίηση της φτώχειας, το κυνήγι και την τιμωρία του αδύναμου στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας και η κοινωνική αναπαραγωγή της. Και αυτή η οργανωμένη από τα πάνω βία της Εξουσίας είναι που τους επιτρέπει να σκοτώνουν αποθρασυμένοι, διότι κινούνται στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες.

Είναι το ίδιο το κρατικό-καπιταλιστικό-πατριαρχικό σύστημα που διαχρονικά υποδεικνύει ως στόχους τους αντιστεκόμενους και όσους χαρακτηρίζει πλεονάζοντες πληθυσμούς την εποχή της βαθιάς κρίσης του, καταστέλλοντας, καλλιεργώντας το φόβο και προωθώντας τον κοινωνικό εκφασισμό: ρατσιστικά πογκρόμ με την κάλυψη της αστυνομίας με αποκορύφωμα τις δολοφονίες του Σαχτζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα από τους Ναζί της Χρυσής Αυγής, στρατόπεδα συγκέντρωσης και πνιγμοί μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα, θάνατοι κρατουμένων στις φυλακές και τα αστυνομικά τμήματα, εργατών και εργατριών στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, διαπόμπευση και εγκλεισμός οροθετικών γυναικών, εκκενώσεις καταλήψεων, εξαπόλυση κατασταλτικής εκστρατείας ενάντια στους αναρχικούς και ευρύτερα όσους αγωνίζονται, συνεργασία με κάθε είδους μαφίες και ναρκομαφίες ταυτόχρονα με τις πολιτικές εξαθλίωσης και καταστολής των χρηστών. Είναι το ίδιο σύστημα, που ως οργανικό κομμάτι του προωθεί και οξύνει την πατριαρχική βία, τα ένστολα αποβράσματα του οποίου έχοντάς την ως επίσημη και διακηρυγμένη πολιτική, επιδίδονται σε σεξιστικές και ομοφοβικές επιθέσεις, απειλές και παρενοχλήσεις μέσα στα τμήματα, στο δρόμο, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις φυλακές και τα σύνορα, ξυλοκοπούν και βασανίζουν διαδηλώτριες, συγκαλύπτουν βιαστές, εμπλέκονται και δρουν μέσα σε κυκλώματα trafficking.

Η συμπλήρωση τριών χρόνων από τη δολοφονία του Ζακ έρχεται σε ένα περιβάλλον όπου το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα μέσα στην βαθιά του κρίση – κρίση οικονομική, κοινωνική, υγειονομική- εξαπολύει έναν νέο γύρο λεηλασίας της κοινωνικής βάσης. Η πολιτική διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας, ενώ ήδη μετράει χιλιάδες θανάτους υπό τη διακυβέρνησή της, επιχειρεί με κάθε ευκαιρία να αξιοποιήσει την πανδημία για να επιτεθεί με ακόμα μεγαλύτερη σφοδρότητα στους από τα κάτω, τους φτωχούς, τους αποκλεισμένους και σε όσους αντιστέκονται στην επιβολή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Από την περαιτέρω υποτίμηση της εργασίας, την έμπρακτη κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης και του 8ώρου, τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, μέχρι την αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Από την μονιμοποίηση του Καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης μέσα από την καταστολή και την καθυπόταξη των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων και ιδιαίτερα των αναρχικών- αντιεξουσιαστών, την αστυνομική κατοχή ολόκληρων περιοχών μέχρι την απαγόρευση διαδηλώσεων και τη γενικότερη αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου σε βάρος αγωνιστών. Από την πατριαρχική βία -τις κακοποιήσεις και τις δολοφονίες γυναικών- και τον κοινωνικό κανιβαλισμό που προωθούνται, πριμοδοτούνται, και στο τέλος ξεπλένονται από τους ίδιους τους κρατικούς μηχανισμούς και τις κυρίαρχες αξίες μέχρι τη διεύρυνση του πολέμου ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, την προσπάθεια δαιμονοποίησής τους, την εξαφάνιση τους από το δημόσιο πεδίο, τον εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι την λεηλασία του φυσικού κόσμου, με αποκορύφωμα την εγκληματική κρατική διαχείριση των πρόσφατων πυρκαγιών που κατέκαψαν δεκάδες περιοχές της χώρας.

Οι δολοφόνοι του Ζακ, η αστυνομία, το δικαστικό σύστημα, τα ΜΜΕ που έσπευσαν να συγκαλύψουν και να δικαιολογήσουν το φόνο, κατασκευάζοντας συναίνεση, παραπληροφορώντας, παρουσιάζοντάς τον ως επικίνδυνο, σκυλεύοντας τη ζωή του και την ταυτότητά του ως οροθετικού, μέλους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και ακτιβιστή, καθώς και όσοι επικροτούν την εξουσιαστική βαρβαρότητα, ταυτιζόμενοι με τα συμφέροντα των ισχυρών, αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα ο, τι πιο αντικοινωνικό έχει να επιδείξει η σήψη του κόσμου της Εξουσίας.

Στον αντίποδα, οι χιλιάδες που διαδηλώνουν ενάντια στη δολοφονία του Ζακ διεκδικώντας ορατότητα στο δημόσιο χώρο και βάζοντας φραγμό στην κανιβαλική ρητορική, όσοι και όσες με οποιοδήποτε τρόπο αρνούνται να συναινέσουν και να υποταχθούν στο κυρίαρχο πρόταγμα του κοινωνικού κανιβαλισμού, οι χιλιάδες κόσμου που βρίσκονται στους δρόμους να υπερασπιστούν όσα τους ανήκουν, όλοι αυτοί που βάζουν αναχώματα στην κρατική καταστολή και παλεύουν για την αντεπίθεση στο καθεστώς εκμετάλλευσης και υποταγής, αντιπροσωπεύουν ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχει να επιδείξει αυτή η κοινωνία: την αλληλεγγύη, την εξέγερση, την προοπτική της κοινωνικής επανάστασης, για έναν κόσμο που θα χωρά πολλούς κόσμους.

Ως αναρχικοί αγωνιζόμαστε για την όξυνση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, στεκόμαστε ενάντια στους πλαστούς διαχωρισμούς και το φόβο που διαρκώς αναπαράγει η εξουσία. Αγωνιζόμαστε για το ξεπέρασμα του επιβεβλημένου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας από το κράτος και το κεφάλαιο.

ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Διαδήλωση για τα 3 χρόνια από τη δολοφονία του Zακ Κωστόπουλου/ Zackie-oh!
Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2021

Αθήνα: Γλάδστωνος, 18.00
Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου, 18.30

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων