ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΒΙ ΣΑΝΤ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
Την Παρασκευή 1η Νοέμβρη στον πρόσφατα ανακαινισμένο σιδηροδρομικό σταθμό Νόβι Σαντ της Σερβίας πέφτει μέρος της οροφής σκοτώνοντας συνολικά 15 άτομα. Το έργο της ανακαίνισης είχε αναληφθεί από δύο κινεζικές εταιρείες σε συνεργασία με το σερβικό κράτος, ενώ αποτελούσε μέρος ενός συνολικότερου προγράμματος “εκσυγχρονισμού” του σιδηροδρομικού δικτύου.
Τρεις μήνες πλέον μετά την κρατική-καπιταλιστική δολοφονία στο Νοβι Σαντ και εν μέσω ενός γενικού αναβρασμού με μαζικές διαδηλώσεις, απεργίες καθώς και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, 62 από τα 80 πανεπιστημιακά τμήματα της Σερβίας τελούν υπό κατάληψη, με κύριο αίτημα την απόδοση ευθυνών για το έγκλημα ενώ παράλληλα σε αυτό το πλαίσιο ανοίγονται ευρύτερα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Οι αγωνιζόμενοι/ες φοιτητές και φοιτήτριες οικειοποιούνται τους χώρους τους και τους μετατρέπουν σε εστίες αυτοοργάνωσης και αγώνα, λειτουργώντας με οριζόντιες διαδικασίες μακριά από θεσμικούς φορείς εκπροσώπησης και πεφωτισμένες κομματικές ηγεσίες. Η δράση των φοιτητών/τριών έχει λάβει μια ευρύτερη υποστήριξη, ξεφεύγοντας από τα συντεχνιακά όρια της ακαδημαϊκής κοινότητας, δημιουργώντας ένα κοινωνικό - ταξικό κίνημα που συνθέτει όλα τα επιμέρους αιτήματα στο βασικό επίδικο της εποχής μας. Τον αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας μέσω των νεοφιλελεύθερων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Η ίδια η πραγματικότητα είναι αυτή που αναδεικνύει πως τα Κράτη και το Κεφάλαιο από το Νόβι Σαντ μέχρι τα Τέμπη λεηλατούν, υποβαθμίζουν, δολοφονούν, και πως ο αγώνας για ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία είναι αγώνας ενάντια στη βαρβαρότητα του υπάρχοντος συστήματος κυριαρχίας, το οποίο δε διστάζει να θέσει τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων καθημερινά σε κίνδυνο αν αυτό μπορεί να σημαίνει μια ευκαιρία για την επίτευξη μεγαλύτερου κέρδους και μικρότερου κόστους. Γι'αυτό και ως Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας κρατάμε τις 18 μέρες της Κατάληψης της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ ως ένα παράδειγμα αδιαμεσολάβητου αυτοοργανωμένου αγώνα ο οποίος έθεσε ανάχωμα τόσο στην κατασταλτική πολιτική του κράτους υπερασπιζόμενος το πανεπιστημικό άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα, όσο και στην προσπάθεια αποκλιμάκωσης και οριοθέτησης της κοινωνικής οργής εκείνων των ημερών, ερχόμενος σε άμεση σύγκρουση με το ίδιο το Κράτος ενώ παράλληλα αποκάλυπτε την τακτική όλων των αριστερών δυνάμεων που προετοίμαζαν την συντεταγμένη τους υποχώρηση ονειρευόμενοι βουλετικές καρέκλες και αξιώματα. Ενός αγώνα που επέλεξε να ενώσει διαφορετικά υποκείμενα υπό έναν κοινό στόχο βασισμένος στην ταξική και πολιτισμική εγγύτητα σπουδαστών/-τριών και φοιτητών/-τριών και στην κοινή ανάγνωση του ΠΔ85 υπό το πρίσμα της επελαύνουσας εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης -σε ένα πλαίσιο μιας έντονης κοινωνικής απονομιμοποιησης του υπάρχοντος συστήματος εξουσίας, με σκοπό τη δημιουργία ενός κέντρου αγώνα που να συσπειρώσει ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να συλλογικοποιηθούν εκτός κομματικών παρατάξεων και ιεραρχιών και αντιλαμβάνονται ότι μονάχα μέσω μίας ανυποχώρητης και ανιδιοτελούς στάσης οι αγώνες μας μπορούν να οδηγήσουν σε μικρές και μεγάλες νίκες.
“Είναι οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία, οι νεκροί πρόσφυγες και μετανάστριες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα την Ευρώπης, οι δολοφονημένοι Ρομά Νίκος Σαμπάνης και Κώστας Φραγκούλης που ζητάνε δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη, όχι από το σάπιο δικαστικό σύστημα που αφήνει ελεύθερους (παιδο)βιαστές, συγκαλύπτει κυκλώματα trafficking, και νομιμοποιεί την έξωση 700.000 ανθρώπων από την πρώτη κατοικία τους, αλλά από τον κόσμο του αγώνα που θα ανατρέψει αυτό το σύστημα και την πολιτική του.”
-Ανακοινωση της Κατειλημμένης Πρυτανείας του ΕΚΠΑ, 13/3/2023
Δύο χρόνια μετά τίποτα δεν έχει αλλάξει. Οι κρατικές δολοφονίες συνεχίζονται, το δημόσιο νοσοκομείο βρίσκεται υπό διάλυση και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχει μετατραπεί σε προνόμιο, οι παιδοβιαστές και η μαφία έχουν την εξουσία στα χέρια τους, ο φασισμός και η μισαλλοδοξία καλλιεργείται ολοένα και περισσότερα όσο οι πολεμικές οικονομίες της Δύσης και της Ανατολής προετοιμάζονται για άλλη μία καπιταλιστική επανεκκίνηση με το αίμα των λαών. Δύο χρόνια μετά το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη που στοίχισε την ζωή δεκάδων ανθρώπων οι κυβερνώντες αρνούνται να δεχθούν τον ορθό λόγο που αποδεικνύει την μεταφορά παράνομων χημικών ουσιών στην εμπορική αμαξοστοιχία. Όσο η Αθήνα και άλλες πόλεις σείονταν από την έκρηξη κοινωνικής οργής, τοπικοί άρχοντες και κρατικοί υπάλληλοι σκύλευαν τους νεκρούς μας σκάβοντας και μπαζώνοντας το πεδίο της σύγκρουσης, νομίζοντας ότι το έγκλημα θα συγκαλυφθεί. Μπροστά στην επιβολή του θανάτου και της σιωπής εμείς οι από τα κάτω είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να επιβάλλουμε την αλήθεια ενάντια στις κρατικές μεθοδεύσεις.
Μπροστά σε μια πραγματικότητα που η βαρβαρότητα Κράτους και Κεφαλαίου εκδηλώνεται καθημερινά, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες της Σερβίας -στο πλευρό ενός ευρύτερου κινήματος, αποδεικνύουν πως η πραγματική δικαιοσύνη μπορεί να γεννηθεί μόνο μέσα από τη συλλογική πάλη. Μήνες μετά το διεθνές κύμα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, το οποίο βρήκε χώρο έκφρασης στα κατειλημμένα πανεπιστήμια ολοκλήρου του πλανήτη, το σερβικό φοιτητικό κίνημα, ενάντια στις κατασταλτικές απειλές και την τρομοκρατία αποδεικνύει ξανά την πραγματική δύναμη των αδιαμεσολάβητων αγώνων από τα κάτω. Απέναντι στις κρατικές-καπιταλιστικές κτηνωδίες στο Νόβι Σαντ, στη Βαλένθια, στην Καλιφόρνια, στα Τέμπη, στην Πύλο, στο Μάτι, στα διαλυμένα νοσοκομεία, στα εργασιακά κάτεργα, στα σύνορα της Ευρώπης-Φρούριο, να σταθούμε οργανωμένα όλοι και όλες μαζί. Για την υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 26/01 12:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας