ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ 2Η ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΤΟ '21
ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 20/1 09.00
Αν κάτι χρειάζεται να κρατήσουμε από τα "χρόνια της καραντίνας", αυτό θα ήταν ότι κράτος και κεφάλαιο δεν προσέφεραν τίποτα παραπάνω από ένα γερό χτύπημα τρομοκρατίας ενάντια στην κοινωνική βάση, με μηδαμινή μέριμνα για την υγεία και παράλληλα με την εντατική προσπάθεια αποστέρησής μας κάθε ίχνους ελευθερίας. Σαφέστατα, το πανεπιστήμιο δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από την εξίσωση, με την μεταφορά των μαθημάτων ηλεκτρονικά -πράγμα το οποίο βλέπουμε να έχει αφήσει κατάλοιπα μέχρι και σήμερα- και την πλήρη απονέκρωση του κάμπους. Την ίδια στιγμή και μέσα σε αυτό το πλαίσιο "παγώματος" ενός βασικού πεδίου ζύμωσης και δραστηριοποίησης των αγωνιστών, βόλευε αρκετά το κράτος να περάσει κάθε λογής αντικοινωνικούς νόμους μεταξύ των οποίων και ο νόμος Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη 4777 που ήρθε να φέρει την ΕΒΕ, τις κάμερες και τους μπάτσους στις σχολές, το ν+2 όριο φοίτησης…
Έτσι, λοιπόν, κατά την διάρκεια του lockdown οι φοιτητ(ρι)ες καταφέραν να συσπειρωθούν απέναντι στην περαιτέρω υποβάθμιση των σπουδών και των ζωών μας και ξέσπασαν αντιδράσεις που μπόρεσαν να συνθέσουν το κίνημα του '21, με κομβικό σημείο αυτού στην Θεσσαλονίκη, την κατάληψη της πρυτανείας στις 22/2. Η πρώτη εκκένωση του κτιρίου δεν μπόρεσε να αποτελέσει εμπόδιο στην οργή του κόσμου, την διάθεση και επιμονή να οργανώσει αντιδράσεις στην βάση αντιεξουσιαστικών και αυτοοργανωμένων χαρακτηριστικών. Πολύ περισσότερο, κατάληψη της Πρυτανείας στηρίχθηκε από εκατοντάδες άτομα και αποτέλεσε ένα ορόσημο, μια ζωντανή απόδειξη ότι απέναντι σε κάθε αιμοσταγές πρόσταγμα του κράτους το φοιτητικό κίνημα θα βρίσκεται μπροστά, με ανοιχτά πλαίσια και μαζικότατες διαδικασίες, πορείες και συγκρούσεις. Η επιλογή του κράτους και των μηχανισμών του να προχωρήσουν σε 2η εκκένωση του κτιρίου με 16 συλλήψεις στις 11/03 -που άλλωστε είχε αποφασιστεί ως μέρα λήξης της κατάληψης- δεν ήταν καθόλου τυχαία ενώ δεν έλλειψαν και τα ανάλογα επικοινωνιακά τρικ, με βασικό κιόλας ρόλο του τότε πρύτανη- Παπαϊωάννου. Ωστόσο, η απάντηση που δόθηκε στους δρόμους εκείνες τις μέρες αλλά και έξω από τα δικαστήρια είναι ενδεχομένως αρκετά ενδεικτικές του τί μας έδωσε η Πρυτανεία.
Το κίνημα του '21 δεν μπορεί να παραμείνει κλειστό σε κάποιο "χρονοντούλαπο των κινημάτων", ούτε βέβαια και έχουμε κάποια αυταπάτη ότι τα κεκτημένα της πρυτανείας για το αυτοοργανωμένο κίνημα είναι πανάκεια. Παρ' όλα αυτά βρίσκεται ζωντανό στο μυαλό μας, για να μας θυμίζει ότι ο οργανωμένος αγώνας και τα αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά είναι και αυτά που μπορούν να αντιπαρατεθούν με το κράτος, να παγώσουν τον χρόνο και να δημιουργήσουν ισχυρές σχέσεις και αντιστάσεις απέναντι σε κάθε προσπάθεια υποτίμησης των σπουδών και των ζωών μας.
4 χρόνια μετά ακόμα να μας ξεριζώσετε, πάντα θα ανθίζουμε!
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ Σ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΚΑΤΩ Ο Ν.4777
Ελευθεριακό Σχήμα Φιλοσοφικής