ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΟΥ 2020 - ΔΕΥΤΕΡΑ 27/01, 09:00 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

Λίγα λόγια για την πολιτική συγκυρία των ημερών του Νοέμβρη του 2020. Εν μέσω περιόδου της πανδημίας του covid-19 και ενώ η κυβέρνηση δεν είχε πάρει ούτε ένα μέτρο ενίσχυσης της δημόσιας υγείας και της στήριξης της κοινωνικής βάσης, η χώρα βρίσκεται για δεύτερη φορά σε lockdown με στόχο τον περιορισμό της πανδημίας. Η κυβέρνηση, η οποία με τις πολιτικές της αλλά και την παντελή έλλειψη πρωτοβουλιών για τη στήριξη και την ενίσχυση του ΕΣΥ και των κατώτερων στρωμάτων που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία και την συνεπαγόμενη οικονομική κρίση, επιβάλλει απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων για τις μέρες που προηγούνται καθώς και για την ίδια τη 17η Νοέμβρη, με σκοπό να εμποδίσει την πραγματοποίηση εκδηλώσεων και διαδηλώσεων τη μέρα αυτή. Να εμποδίσει δηλαδή τους αγωνιζόμενους/ες και τους φοιτητές/τριες να πλαισιώσουν τα πανεπιστήμια και να αντιταχθούν στα βάρβαρα και ολοκληρωτικά μέτρα που με πρόσχημα τη δημόσια υγεία έχουν ήδη αρχίσει να περνούν από την αρχή της πανδημίας του covid-19. Νομοσχέδια για την περιστολή και την καταστολή διαδηλώσεων, αντιπεριβαλλοντικά και αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια, που έβρισκαν πάντα προσχώματα στις κοινωνικές και ταξικές αντιδράσεις κατορθώθηκε να ψηφιστούν μέσα στους πρώτους μήνες της πανδημίας ενώ ταυτόχρονα απαγοτευόταν οποιαδήποτε φωνή αντίστασης με πρόσχημα τη δημόσια υγεία (την ίδια για την ενίσχυση της οποίας δεν κούνησε - και ούτε το έχει κάνει μέχρι τώρα φυσικά - ούτε το δάχτυλό της). Ήδη από τις προηγούμενες μέρες είχε φανεί η άγρια κατασταλτική πρόθεση της κυβέρνησης και των ένστολων φρουρών που την υπηρετούν, αφού εκκενώνει το κατειλημμένο Πολυτεχνείο, στο ΕΜΠ στην Αθήνα προχωρώντας σε δεκάδες συλλήψεις. Τη 17η Νοέμβρη σε όλη την Ελλάδα, από τη Θεσσαλονίκη και τα Γιάννενα ως την Αθήνα και τα Χανιά, πλήθος αγωνιστών και αγωνιστριών βγαίνει στο δρόμο, κόντρα στις κρατικές επιταγές. Ένα πλήθος που με τη στάση του όλο το προηγούμενο διάστημα ανάγκασε ακόμα και τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του ΚΚΕ, να προσπαθήσουν να αφήσουν έστω για μία μέρα το ρόλο του εγγυητή της κοινωνικής ομαλότητας που παίζανε εδώ και κάμποσα χρόνια και να επιχειρήσουν, ενώ βέβαια είχαν θωρακίσει τη θέση τους στο αστικό προσκήνιο, να βρεθούν και αυτοί στο δρόμο.

Το αναρχικό κίνημα έδωσε σκληρή μάχη, σε αντίξοες συνθήκες για την υπεράσπιση των θέσεων του και κατέδειξε την κρατική πολιτική. Στη Θεσσαλονίκη, φοιτητικά σχήματα, αναρχικές ομάδες και άλλοι αγωνιζόμενοι συγκεντρώθηκαν από το πρωί έξω από το κατειλημμένο κτήριο των εστιών με σκοπό να προσεγγίσουν το χώρο του Πολυτεχνείου κι αποκλείστηκαν από πάνοπλες αστυνομικές δυνάμεις, σ' ένα πρωινό που το κέντρο της πόλης ήταν αστυνομοκρατούμενο από άκρη σ' άκρη. Το κράτος δημιούργησε από παντού φραγμούς και απαγόρευσε την πρόσβαση στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ. Παρόλη την ασφυκτική συνθήκη και παράλληλα με τη συγκέντρωση στις εστίες, πραγματοποιήθηκε αντανακλαστική συγκέντρωση αναρχικών συλλογικοτήτων και οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στη συμβολή των οδών Τσιμισκή και Αγίας Σοφίας. Το κράτος λοιπόν ηττήθηκε. Περισσότεροι από 300 συγκεντρωμένοι, τηρώντας (όπως φαίνεται και από όλα τα ντοκουμέντα των ημερών) αποστάσεις κατάφεραν να σπάσουν τις κρατικές επιταγές. Η αστυνομία, πριν καν περάσει ένα 5λεπτο κύκλωσε ολοκληρωτικά το σώμα και λίγο αργότερα επιτέθηκε στους συγκεντρωμένους προσάγοντας, συλλαμβάνοντας και επιβάλλοντας πρόστιμα σε πολλούς από αυτούς.

Ο «απολογισμός» της μέρας ήταν 6 συλληφθέντες διαδηλωτές, 3 εκ των οποίων μέλη της συλλογικότητάς μας, οι οποίοι κατηγορούνται για απείθεια στη σύλληψη, αντίσταση κατά τις αρχής και διασπορά επικίνδυνης ίωσης στην κοινότητα (covid-19), ενώ άλλος συλληφθέντας κατηγορήθηκε ως οργανωτής και του επιβλήθηκε πρόστιμο 3000 ευρώ (σε όλους τους υπόλοιπους μπήκε 300άρι). Το ίδιο το σαθρό κατηγορητήριο δείχνει τη γελοιότητα του κρατικού μηχανισμού στο σύνολό της. Το ίδιο το κράτος που δεν προσέλαβε ούτε έναν μόνιμο εργαζόμενο στα νοσοκομεία τον καιρό της πανδημίας, που ανοιγόκλεινε τα σύνορα για τους τουρίστες χωρίς κανένα μέτρο, που πέταγε - και ακόμα το κάνει - τους πληθυσμούς εξαίρεσης (πρόσφυγες, μετανάστες, φυλακισμένους) στο έλεος του ιού, κατηγορεί τους αγωνιστές για διασπορά του covid και κοινωνική ανευθυνότητα. Τους ανθρώπους που αντιλαμβανόμενοι τον υγειονομικό κίνδυνο, όωπς φαίνεται και από όλο το φωτογραφικό υλικό, κράτησαν με προσοχή αποστάσεις. Δε γελιόμαστε όμως, το κράτος δεν κατηγορεί τους συντρόφους γιατί διέσπειραν τον covid αλλά γιατί δεν υπάκουσαν τις εντολές του και βγήκαν να διαδηλώσουν για τους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της μεταπολιτευσης, για τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών περίθαλψης, σίτισης και στέγασης, για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας. Να διαδηλώσουν για ζωή κι ελευθερία. Άλλωστε ακόμα κι αν πέρασαν 5 σχεδόν από τότε, η κυβέρνηση συνεχίζει μέχρι και σήμερα τις εγκληματικές πολιτικές της.

Ταυτόχρονα, βρισκόμαστε σε μία συγκυρία όπου η επίθεση προς την κοινωνική βάση γίνεται όλο και πιο έντονη. Ειδικότερα, η κρατική και καπιταλιστική δολοφονία που έλαβε χώρα στα Τέμπη. Έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την αντίληψη του ίδιου του συστήματος για τις ζωές της κοινωνίας, ως μέσα παραγωγής κέρδους και μόνο. Ακόμη, μιλάμε για ένα σύστημα που μετατρέπει ή μάλλον αναβαθμίζει την αστυνομία σε κοινωνικό παίκτη, αφού πλέον η στρατικοποίησή της αλλά και η πολιτική κάλυψη που της προσφέρεται, της επιτρέπει να δολοφονεί 16χρονα παιδιά, προφανώς εφόσον πρόκειται για Ρομά, ή γενικότερα φτωχούς, πληβείους που κλέβουν βενζίνη αξίας 20 ευρώ, για την επιβίωσή τους. Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν, και ως την κορύφωση ακριβώς της θανατοπολιτικής του κράτους και του κεφαλαίου είδαμε να συμβαίνει η μαζικότερη δολοφονία των τελευταίων ετών στα Τέμπη.

Για να το κάνουμε και πιο συγκεκριμένο, μιλάμε για το σύστημα το οποίο κατά την περίοδο της πανδημίας δεν έδωσε καμία βαρύτητα στην ενίσχυση της δημόσιας υγείας αλλά αντίθετα εστίασε στην ένταση της καταστολής, τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και την αναβάθμιση της αστυνομίας, χρησιμοποίησε ως ευκαιρία την αρχική έλλειψη κοινωνικής κινητικότητας για να περάσει αντιδραστικά νομοσχέδια που χρόνια επεδίωκε (περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, νόμος 4777, νόμος Χατζηδάκη για την κατάργηση του οκταώρου) ενώ πάλι οι μεγαλειώδεις φοιτητικές καταλήψεις ήταν αυτές που έστησαν τα πρώτα αναχώματα στην επέλαση της κυριαρχίας εκείνη την περίοδο. Μιλάμε για το σύστημα που το ίδιο προξενεί φυσικές καταστροφές, μέσα από την αδηφάγο ανάγκη του για οικονομική ανάπτυξη με την ολοένα και αυξανόμενη αφαίμαξη των φυσικών πόρων, ενώ ταυτόχρονα καμία κρατική ή ιδιωτική δομή, δεν μπορεί (εκ φύσεως) να περισώσει την ανθρώπινη ζωή σε αυτές.

Απέναντι στη συνθήκη της γενικευμένης επίθεσης, λεηλασίας και καταστροφής, απαιτείται μια πλατιά κοινωνική κινητοποίηση, το ξεπέρασμα της ανάθεσης, της διαμεσολάβησης και της αδράνειας, το δυνάμωμα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, η συγκρότηση αυτοοργανωμένων, αντιθεσμικών μετώπων αντίστασης και η δημιουργία κάθε δυνατού αναχώματος σε κάθε σημείο που εκδηλώνεται η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Απέναντι στο δυστοπικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι ελίτ της εξουσίας και του πλούτου, υπάρχει η επιλογή της συλλογικής αντίστασης και του αγώνα. Να τους θυμίσουμε τι μπορεί να συμβεί όταν η κοινωνία των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων ανθρώπων παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και αντιστέκεται μαζικά και μαχητικά στους σχεδιασμούς τους. Αν μένει κάτι ακόμα να σωθεί από τη φρίκη και τη βαρβαρότητα που μας καταδικάζει το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα, αυτό βρίσκεται στα δικά μας χέρια. Η μόνη λύση για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, για έναν κόσμο που η ζωή μας δεν θα παζαρεύεται και δεν θα εξαρτάται από τους υπολογισμούς των κυρίαρχων, για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φτώχεια, λεηλασία της φύσης, ξεριζωμό, αρρώστιες και θάνατο είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ, ΤΕΜΠΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ - ΥΓΕΙΑ, ΤΡΟΦΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ, ΠΑΙΔΕΙΑ

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό- Μαύρο & Κόκκινο μέλος της Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων