[Θεσσαλονίκη] Πέμπτη 10/06, 10:30 | Καμάρα | Κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση-διαδήλωση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.

Ανακοίνωση για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο

Έναν χρόνο τώρα, με το ξέσπασμα και την εξάπλωση της πανδημίας του covid-19, η διαχείρισή της σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αναδείξει με τον πλέον προφανή τρόπο την εγκληματική φύση του κράτους και του καπιταλιστικού συστήματος. Η νεοφιλελεύθερη διαχείριση έρχεται να υλοποιήσει με τους σκληρότερους όρους μια οικονομική και κοινωνική αναδιάρθρωση που συνθλίβει τα κατώτερα στρώματα, φτωχοποιεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού και έχει ως πρωταρχική έγνοια τη μεγιστοποίηση του κέρδους των ισχυρών και τη διαφύλαξη των προνομίων των οικονομικών και πολιτικών ελίτ.

Μέσα σε αυτό το γενικότερο πλαίσιο εντάσσεται και το ελληνικό κράτος και η διαχείριση της πανδημίας από την ακροδεξιά-νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν έχει υπάρξει καμιά μέριμνα για την ανθρώπινη ζωή και την περίθαλψη των χιλιάδων κρουσμάτων, με το σύστημα υγείας να έχει αφεθεί στις εντατικές προσπάθειες των εργαζόμενων και με τις ΜΕΘ να είναι ασφυκτικά γεμάτες. Παράλληλα, δεν έχει γίνει καμία επίταξη των ιδιωτικών κλινικών που διεκδικούν οι υγειονομικοί από την αρχή της πανδημίας, καθώς κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε σύγκρουση με το ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση του συστήματος υγείας. Την ίδια στιγμή η ανεργία γιγαντώνεται και το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων μολονότι κομμάτι της εργατικής τάξης είναι εγκαταλελειμμένοι στην τύχη τους, οι συνθήκες στους χώρους δουλειάς συνεχώς επιδεινώνονται και υποβαθμίζονται, ιδιαίτερα στα μεγάλα εργοστάσια, ενώ στα μέσα μαζικής μεταφοράς, με τα οποία μετακινούνται χιλιάδες εργαζόμενοι, τα μέτρα προστασίας και περιορισμού της πανδημίας είναι ελάχιστα έναν χρόνο μετά. Την ώρα που το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζόμενων βρίσκεται σε αναστολή σύμβασης και υποχρεωτική τηλεργασία. Παράλληλα, η λίστα των εργατικών ‶ατυχημάτων“ και θανάτων συνεχώς μεγαλώνει. Τον τελευταίο μήνα μόνο, συνέβησαν 2 εργοδοτικά εγκλήματα με αποτέλεσμα τον θάνατο 5 εργαζόμενων της ΔΕΗ (3 στην Εύβοια, 2 στην Κοζάνη).

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη η κυβέρνηση, μετά το νομοσχέδιο για την περιστολή των διαδηλώσεων, τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο και τον νέο εκπαιδευτικό νόμο, ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση και νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό και τη συνδικαλιστική δράση το οποίο μάλιστα αποτελεί συνέχεια και εξειδίκευση του εργασιακού πολυνομοσχεδίου που είχε περάσει επί ΣΥΡΙΖΑ. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί μια προσπάθεια κατάργησης του εργατικού ωραρίου του 8ώρου κι επιχειρεί να θεσμοθετήσει την (ήδη) απλήρωτη υπερωρία την οποία συμψηφίζει με άδειες και ρεπό. Ταυτόχρονα επιχειρείται η στοχοποίηση και ο περιορισμός των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος. Κινήσεις που αποτελούν πάγια αιτήματα της άρχουσας τάξης εδώ και καιρό, με σκοπό να εντείνουν την εργασιακή εκμετάλλευση και να ξεριζώσουν κάθε μορφή αντίστασης που μπορεί να αναπτυχθεί στους χώρους δουλειάς.

Πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται πως ο εργοδότης θα μπορεί “κατόπιν συνεννόησης” να απασχολεί δύο ώρες επιπλέον την ημέρα το προσωπικό και στη συνέχεια αυτές οι ώρες να συμψηφίζονται για το επόμενο αντίστοιχο διάστημα με μείωση ωραρίου ή με ρεπό ή με ημέρες άδειας. Προσπαθεί έτσι να καθιερώσει τις ατομικές συμβάσεις για τις ώρες εργασίας του κάθε εργαζόμενου. Παράλληλα αυξάνεται το ετήσιο πλαφόν των υπερωριών στις 150 ώρες ανά έτος. Μέχρι σήμερα το ανώτατο όριο είναι 48 ώρες ανά 6μηνο για εργαζομένους σε βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις και 120 ώρες ανά έτος στους υπόλοιπους κλάδους. Αυτό θα ισχύει και για την εργασία τις Κυριακές και φυσικά χωρίς μισθολογική προσαύξηση, που ίσχυε μέχρι πρότινος. Επομένως οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες θα δουλεύουν περισσότερες ώρες και θα έχουν μικρότερες αμοιβές. Το ελαστικό ωράριο σε συνδυασμό με την αύξηση του ορίου υπερωρίας θα μειώσει το κόστος εργασίας για τις επιχειρήσεις εις βάρος των εργαζομένων, δηλαδή θα μειωθεί το εισόδημά τους. Το νομοσχέδιο, την ίδια στιγμή που καταπατά το 8ωρο, επιχειρεί την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και ακυρώνει το δικαίωμα στην απεργία. Αυτό στην πράξη πραγματοποιείται με την ηλεκτρονική ψηφοφορία, την αύξηση στο 40% του προσωπικού ασφαλείας, το δικαίωμα του εργοδότη σε λοκ-άουτ και την απαγόρευση της κατάληψης ή της παρεμπόδισης της εισόδου του εργασιακού χώρου. Αναιρεί λοιπόν θεμελιώδεις συνδικαλιστικές ελευθερίες μέσω της στοχοποίησης των απεργιών και των εργατικών και συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων αλλά και εργαζόμενων που αντιστέκονται, με πρόσφατα παραδείγματα τις εκδικητικές απολύσεις των υγειονομικών που αγωνίζονται καθημερινά.

Είναι φανερό πως ο συγκεκριμένος νόμος έρχεται να καταπνίξει κάθε εργασιακό δικαίωμα και κατάκτηση καθώς και να στοχοποιήσει τον κόσμο του αγώνα και τις αντιστάσεις που οργανώνονται από τα κάτω, τις απεργίες των σωματείων βάσης, τις ταξικές πρωτοβουλίες, τις κινητοποιήσεις συλλογικοτήτων και συλλογικών οργανώσεων. Η μόνη πραγματική προοπτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια είναι η κοινωνική, πολιτική και ταξική οργάνωσή μας. Με σωματεία βάσης, εργατικά συμβούλια, ακηδεμόνευτα, αδιαμεσολάβητα, οριζόντια και αντι-ιεραρχικά σχήματα, από κοινού φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, να δώσουμε στους χώρους εργασίας, τα σχολεία, τις σχολές, στις γειτονιές και τους δρόμους τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Η λύση βρίσκεται πάντα στον δρόμο του αγώνα, για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση, απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

Ενάντια στην μισθωτή σκλαβιά, την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή

προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.

Ακηδεμόνευτοι, αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες μέχρι την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Πέμπτη 10/06, 10:30 | Καμάρα | Κάλεσμα στην απεργιακή διαδήλωση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

«Οι δρόμοι δεν ξεχνούν ποτέ των εργατών το πνεύμα πορείες, οδοφράγματα, των κολασμένων αίμα»

Οι προηγούμενοι μήνες χαρακτηρίζονται από μια αρκετά ιδιόμορφη εντεινόμενη καταστολή που εξαπλώνεται σε κάθε πεδίο. Από την απαγόρευση κυκλοφορίας, τους μπάτσους που τοποθετούνται ως τοποτηρητές τους μέχρι την εκμετάλλευση αυτής της συνθήκης για την ανασυγκρότηση του κράτους και του κεφαλαίου. Παρά τον ένα χρόνο πανδημίας, τους χιλιάδες νεκρούς και τις δολοφονικές ελλείψεις στο σύστημα υγείας, ο κρατικός σχεδιασμός συνεχίζει ακάθεκτος. Σειρά νομοσχεδίων που ψηφίζονται μέσα στη συνθήκη της πανδημίας υπαγορεύουν την επίθεση στην κοινωνική βάση. Ο «εκσυγχρονισμός» του πανεπιστημίου με όρους κέρδους για το ιδιωτικό κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις παραδίδει τη σκυτάλη στο «μεσαιωνικό» μετασχηματισμό της εργασίας. Γι’ αυτό, και λίγο μετά τη ψήφιση της νέας εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης έρχεται η ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου, το οποίο αντίστοιχα επιδιώκει την κατάργηση αγωνιστικών κεκτημένων των εργατών και την επίθεση στους συνδικαλιστικούς αγώνες τους.

Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο επεκτείνει την επίθεση που υπαγορευόταν από το νομοσχέδιο Βούτση επί Σύριζα, θεσμοθετώντας την κατάργηση του 8ώρου και την επιστροφή στην 10ωρη εργασία χωρίς πρόσθετη αμοιβή αλλά με αντίστοιχη μείωση του χρόνου εργασίας σε άλλη ημέρα ή ρεπό ή πρόσθετη άδεια μέσα στο ίδιο εξάμηνο. Προωθεί, δηλαδή, τις απλήρωτες υπερωρίες, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας όπως και τη στοχοποίηση του εργαζομένου που θα απεργήσει και θα αγωνιστεί για τα δεδουλευμένα του. Ο εργάτης/τρια πλέον δεν θα έχει το δικαίωμα να απεργήσει ούτε να συνδικαλίζεται στον χώρο εργασίας του. Κάθε τέτοιου είδους προσπάθεια όχι μόνο θα κρίνεται παράνομη αλλά για να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι σε σωματεία, θα πρέπει να έχει προηγηθεί ηλεκτρονική συνέλευση δημιουργώντας ένα είδους ηλεκτρονικό φακέλωμα, συμβάλλοντας στη στοχοποίηση όσων συμμετέχουν σε απεργίες ή συνδικαλιστικά όργανα. Ταυτόχρονα οι εργατικές διεκδικήσεις παύουν να υπάγονται στην Επιθεώρηση Εργασίας και μεταβιβάζονται στο αυτόνομο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου Ο.ΜΕ.Δ. (Οργανισμός ΜΕσολάβησης και Διαιτησίας). Το κράτος έτσι δίνει το πάτημα στα αφεντικά να εκμεταλλεύονται ακόμα περισσότερο τους «μισθωτούς σκλάβους» τους χωρίς αμοιβή και χωρίς καμία δυνατότητα διεκδίκησης. Επιδιώκει να δημιουργήσει ένα νέο μεσαιωνικό πρότυπο «ανάπτυξης» και «εργασιακής προοπτικής», όπου οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαια των ορέξεων του κράτους και του κεφαλαίου.

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο είναι η συνέχεια όλων αυτών των νομοσχεδίων που περνιούνται και στον χώρο της εκπαίδευσης. Ξεκινώντας από εκεί λοιπόν το κράτος προσπαθεί να δημιουργήσει ένα σχολείο κι ένα πανεπιστήμιο που να ευθυγραμμίζεται με τις σκληρές ανάγκες της αγοράς υποβαθμίζοντας το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας και επιβάλλοντας την πειθάρχηση οποιασδήποτε φωνής αντίστασης ενάντια σε αυτούς που μας καταπιέζουν. Σε αυτό το πλαίσιο, βλέπουμε να περνάνε διατάξεις για όριο φοίτησης σε σχολές, για διαγραφές φοιτητών ή και μείωση των εισακτέων κατά μεγάλο αριθμό πετώντας έξω μεγάλο αριθμό μαθητών χάνοντας το δικαίωμα τους για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στη συνθήκη που επιβάλλεται από τα δύο αυτά νομοσχέδια, οι μαθητές, οι νέοι/ες είναι σχεδόν αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν την ανεργία η την χαμηλόμισθη εργασία με περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα. Η επίθεση στους συλλογικούς αγώνες των καταπιεσμένων σε κάθε κοινωνικό πεδίο που συναντιούνται αποτελεί το μέσο για την προώθηση αυτής της βίαιης επίθεσης ενάντια στην κοινωνική βάση.

Η μόνη λύση απέναντι στην επίθεση κράτους και αφεντικών είναι ο δρόμος του αδιαμεσολάβητου αγώνα, των συλλογικών μαχητικών διεκδικήσεων, της απεργίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης. Να οργανώσουμε και να πυροδοτήσουμε τις κοινωνικές – ταξικές αντιστάσεις, ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό, τις συνθήκες σκλαβιάς και εξαθλίωσης. Ούτε βήμα πίσω από τα κεκτημένα αγώνων.

Πέμπτη 10/6 Καμάρα, 10:30 απεργιακή διαδήλωση ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο

Οργάνωση & Αγώνας σε χώρους εργασίας, σχολές, σχολεία, γειτονιές.

Μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και κάθε εξουσίας.

Οργάνωση στη Βάση, Ενότητα στη Δράση.

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών «Quieta Movere»