ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ | Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Πορεία: Σάββατο 21 Οκτωβρίου Σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατήσια, 12,00

Το πρωί της Παρασκευής 25 Αυγούστου, αστυνομικές δυνάμεις περικυκλώνουν και προχωρούν στην εκκένωση δύο καταλήψεων στο κέντρο της Αθήνας, του επί 27 χρόνια κατειλημμένου αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Άνω Κάτω Πατησίων και του κοινωνικού κέντρο Ζιζάνια στην Βικτώρια. To Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται αστυνομική εισβολή από τα καθάρματα της ΕΛ.ΑΣ στην κατάληψη Ευαγγελισμός στο Ηράκλειο Κρήτης, η οποία τελικά εκκενώνεται και σφραγίζεται. Η αστυνομική επιχείρηση ολοκληρώθηκε με 10 συλλήψεις συντρόφων και συντροφισσών μέσα από το κτίριο με τις κατηγορίες της απείθειας, της οπλοκατοχής, της διατάραξης οικιακής ειρήνης και της ρευματοκλοπής και με τον σοβαρό τραυματισμό ενός συντρόφου, ο οποίος έπεσε από την ταράτσα του τριώροφου κτιρίου με την απόλυτη ευθύνη για τον τραυματισμό του (που θα μπορούσε να κοστίσει τη ζωή του) να βαραίνει τους δολοφονικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς, αλλά και την πρυτανική αρχή του πανεπιστημίου Κρήτης -ιδιοκτήτη του κτιρίου- που αρχικά μεθόδευσε και σε δεύτερο χρόνο νομιμοποίησε τη βίαιη εκκένωση της κατάληψης. Παράλληλα, την ίδια μέρα, ΟΠΚΕ, ΜΑΤ και ΟΠΠΙ μπουκάρουν για τρίτη φορά σε διάστημα ενός μήνα στον πανεπιστημιακό χώρο ασύλου της Πολυτεχνειούπολης, πραγματοποιώντας την τρίτη απόπειρα εκκένωσης του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου (ΑΣΠ). Σπάνε τις πόρτες, ξηλώνουν τους πίνακες του ρεύματος, αποσπούν πολιτικό υλικό, κάνουν εκτεταμένες φθορές και αποχωρούν. Άμεσα, καλείται συγκέντρωση αλληλεγγύης κατά τη διάρκεια της οποίας ο χώρος ανακαταλαμβάνεται και οι πόρτες επανατοποθετούνται..

Οι πρόσφατες εκκενώσεις έρχονται να προστεθούν σε μια μακρά λίστα κρατικών επιθέσεων, οι οποίες αποτυπώνουν τη συνέχεια της πάγιας και διακηρυγμένης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους απέναντι στους αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα, το αναρχικό κίνημα και τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις. Το χτύπημα των κατειλημμένων χώρων αντίστασης, αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης αποτελεί κομμάτι της ευρύτερης αντιεξεγερτικής πολιτικής του κράτους, η οποία το προηγούμενο διάστημα είχε εκδηλωθεί με την εκκένωση της κατάληψης Mundo Nuevo στη Θεσσαλονίκη, της κατάληψης Ντουγρού στη Λάρισα και την εισβολή στα Κατειλημμένα Προσφυγικά, ενώ τους τελευταίους λίγους μόλις μήνες, η στρατηγική της αντιεξέγερσης εκφράζεται με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση, μέσα από την εκκένωση και κατεδάφιση του Ε.Κ.Χ Βοτανικού Κήπου στην Πετρούπολη, την εκκένωση του Κέντρου Φιλοξενίας Κούρδων προσφύγων στο Λαύριο, την απόπειρα περίφραξης του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ, τη διακοπή ρεύματος στο ΕΚΧ Σχολείο και την κατάληψη στέγης προσφύγων/ μεταναστών Νοταρά 26.

Η καταστολή των καταλήψεων είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αντιεξεγερτικής εκστρατείας του κράτους απέναντι σε όσους/ες αντιστέκονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα: από την επίθεση στους κατειλημμένους χώρους αγώνα μέχρι το χτύπημα εργατικών και απεργιακών κινητοποιήσεων, τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς από τις δυνάμεις καταστολής που έχουν στρατοπεδεύσει σε πάρκα, πλατείες, λόφους και πανεπιστήμια, τα συνεχή και άγρια χτυπήματα των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, τις διώξεις εναντίον αναρχικών αγωνιστών και τις κρατικές δολοφονίες.

Μέσα από τις επιθέσεις στις καταλήψεις, το κράτος θέλει να ξεριζώσει τα σημεία αναφοράς του αναρχικού αγώνα και τη σημερινή επικαιρότητα των προταγμάτων της εξέγερσης, για να ανακόψει τους αυριανούς ξεσηκωμούς· τους ξεσηκωμούς που κυοφορούνται μέσα σε μια αβίωτη πραγματικότητα, όπου το χρεοκοπήμενο σύστημα δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα άλλο παρά αποκαΐδια, εκμετάλλευση, εξαθλίωση και θάνατο.

Απέναντι στο κλίμα τρομοκρατίας που προσπαθεί να επιβάλει το κράτος σε όσους και όσες αγωνίζονται, οι μαζίκές πορείες στο Ηράκλειο Κρήτης, η διατήρηση της αίθουσας 11 στους χημικούς μηχανικούς ως κατάληψη αλλά και η ανακατάληψη του κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια, απέδειξαν ότι οι αγώνες μας δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Η μαχητική αντίσταση στους δρόμους, η οργάνωση, η συλλογική δύναμη, η θέληση για ελευθερία δεν έχουν όρια.

Από το επί 35 χρόνια κατειλημμένο έδαφος της Λέλας Καραγιάννη 37, στεκόμαστε στο πλευρό όλων όσοι έχουν δεχτεί το χτύπημα της καταστολής και χαιρετίζουμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που υπερασπίζονται τους κατειλημμένους χώρους αγώνα πολύμορφα και μαχητικά απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία που έχει εξαπολύσει το καθεστώς. Μπροστά στην κρατική επιθετικότητα, δεν παραδινόμαστε, μαχόμαστε. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης στην προοπτική της Κοινωνικής Επανάστασης, για τη δημιουργία ενός κόσμου ισότητας και ελευθερίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΝΩ ΚΑΤΩ, ΖΙΖΑΝΙΑ, ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ (ΗΡΑΚΛΕΙΟ) ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΣΕΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΤΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΖΙΖΑΝΙΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ & ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

10 100 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Ανοιχτή Συνέλευση της Κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37