ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ
ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΟΡΓΗ
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΑΠΙΟ ΚΟΣΜΟ

Οι ζωές των από τα κάτω μετράνε μόνο όταν μιλάμε με όρους κέρδους. Όταν οι ζωές μας δεν αποφέρουν το απαραίτητο κέρδος, το κράτος διατίθεται να μας αφήσει να πεθάνουμε στις ράγες των τρένων, στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία ή στα εργασιακά κάτεργα. Σε αυτή την εποχή που έχουμε γίνει τόσο αναλώσιμοι, το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη ήρθε για να επιβεβαιώσει τα όσα λέμε. Το βράδυ της 28/02 δεκάδες συνάνθρωποί μας δολοφονήθηκαν στο βωμό του κέρδους. Μέχρι στιγμής μετράμε 57 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και έναν απροσδιόριστο αριθμό αγνοούμενων ανθρώπων που το κράτος χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό αποκρύπτει προκειμένου να μανιπιουλάρει την κοινή γνώμη. Η τραγωδία αυτή δεν είναι αποτέλεσμα «ανθρώπινου λάθους», όπως τα κυβερνητικά επιτελεία και η διαχειρίστρια εταιρία προσπαθούν να μας πείσουν. Είναι το αποτέλεσμα δεκαετιών αδιαφορίας για τα μέτρα ασφαλείας, καθώς και απαξίωσης του δημόσιου συστήματος σιδηροδρόμων με σκοπό την ιδιωτικοποίησή του.

Μπροστά σε αυτό το ξεκάθαρο έγκλημα που τελέστηκε από κράτος και ιδιώτες, ο κόσμος κατέβηκε στους δρόμους, ώστε να εκφράσει την οργή του. Εδώ και 7 μέρες, καθημερινά οι δρόμοι σε διάφορες πόλεις της χώρας κατακλύζονται από πλήθος κόσμου, ο οποίος αντιδρά και αντιστέκεται δυναμικά στην κρατική θανατοπολιτική, είτε βρίσκεται μπροστά από τα γραφεία της HELLENIC TRAINS, είτε μπροστά από τους σιδηροδρομικούς σταθμούς, είτε στο Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή, με αποκορύφωμα τη μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση της 8ης Μάρτη, όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν.

Το έγκλημα στα Τέμπη βρίσκει τη νέα γενιά ήδη στους δρόμους. Το ΠΔ85 (το οποίο το μόνο που κατάφερε ήταν να αναδείξει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τον βαθιά νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα των βλέψεων/μεταρρυθμίσεων του κρατικού - καπιταλιστικού συστήματος εξουσίας, τώρα και διαχρονικά τόσο για την τέχνη και τον πολιτισμό όσο και για την παιδεία) από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του ήρθε αντιμέτωπο, όχι μόνο με μια διάχυτη κοινωνική δυσαρέσκεια, αλλά και με ένα δυναμικό κύμα αντίστασης. Το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι του καλλιτεχνικού χώρου, δηλαδή οι σπουδαστές και οι σπουδάστριες των καλλιτεχνικών σχολών, βρισκόμενοι πλέον φανερά εκτεθειμένοι απέναντι στην υποβάθμιση των σπουδών τους, την περιφρόνηση του κλάδου τους και ευρύτερα την παιδαγωγική (αν)επάρκεια, την εργασιακή επισφάλεια και την εξαθλίωση των ζωών τους, απάντησαν άμεσα και συλλογικά στην κρατική επίθεση που δέχτηκαν, με το σπουδαστικό σώμα να βρίσκεται στην πρωτοπορία του αγώνα, καταλαμβάνοντας δεκάδες σχολές και θέατρα.

Γενικότερα, από το 2010 έως σήμερα το ελληνικό κράτος υπό τις διαταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έχει φέρει μία σειρά από αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις, με αποτέλεσμα την όξυνση των ταξικών ανισοτήτων, την ανεργία, την μετανάστευση πολλών νέων στο εξωτερικό και την ευρεία υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής σε όλα τα επίπεδα, όπως είναι η υγεία, η εργασία και η παιδεία. Εμείς, ως φοιτητές και φοιτήτριες, δεν βρίσκουμε καμία απολύτως διαφορά στους λόγους για τους οποίους αυτή την στιγμή υποβαθμίζεται το πτυχίο των σπουδαστών και σπουδαστριών των καλλιτεχνικών σχολών. Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας ολόκληρης της κοινωνίας, πόσο δε μάλλον του φοιτητικού κινήματος. Γιατί ακριβώς το ΠΔ 85 είναι κομμάτι της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που έχει θεσπίσει την ελάχιστη βάση εισαγωγής, το ν + ν/2, τα τουρνικέ, το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας, την κατάργηση του ασύλου.

Εμάς, η θέση μας ως Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/τριών Αθήνας χωρίς δεύτερη σκέψη είναι ότι η ρεαλιστική απάντηση στην υποβάθμιση των ζωών μας δεν θα δοθεί σε καμία κάλπη, αλλά στον δρόμο του αγώνα. Τώρα είναι η στιγμή για να συλλογικοποιήσουμε την οργή μας και να δώσουμε την συλλογική απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Η κοινωνική αντιβία δεν ποινικοποιείται γιατί ακριβώς αυτή τη στιγμή ισχύει το δίκιο του αγώνα. Ο αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια που δίνεται τώρα είναι η ευκαιρία για την επαναφορά της οριζοντιότητας των συλλογικών οργάνων από τα κάτω έτσι ώστε να προετοιμάσουμε τις πραγματικές συνθήκες για μια κοινωνία αυτοδιεύθυνσης, ισότητας και αλληλεγγύης.

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ- ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΕΝΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ

10 - 100 - 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΠΕΜΠΤΗ 09/03, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 12:30 μ.μ.

Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας