Κάλεσμα σε συνέλευση εν όψει της έναρξης του Εφετείου της δίκης της Χ.Α στις 15 Ιουνίου
«Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος.
Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό»
Μπ. Μπρεχτ
Στις 15 Ιουνίου ξεκινάει το εφετείο της δίκης Χ.Α.-εγκληματική οργάνωση. Περίπου έξι χρόνια από την έναρξη της δίκης και ενάμιση χρόνο μετά την απόφαση της πρωτόδικης διαδικασίας, παραπάνω από τους μισούς νεοναζί κυκλοφορούν ελεύθεροι ενώ σύντομα, εξαιτίας των χαμηλών ποινών, αναμένεται να αφεθούν πολλοί ακόμα. Οι όποιες ψευδαισθήσεις υπήρχαν για το ότι ο φασισμός θα ηττηθεί μέσα στις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης έχουν καταρρεύσει πλέον με βρόντο ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτεται για άλλη μία φορά η άρρηκτη σχέση κράτους και παρακράτους, αφού ο φασισμός δεν αποτελεί παρά την ακραία έκφραση του ίδιου του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος.
Οι παγκόσμιοι δυνάστες της ανθρωπότητας καλλιεργούν ως μία μόνιμη συνθήκη τον πόλεμο και την απειλή του πολέμου θρέφοντας τον εθνικισμό, ως μία φαντασιακή κοινότητα συμφερόντων, με στόχο τον κατακερματισμό των καταπιεσμένων και τον αποπροσανατολισμό τους από το ότι τα δεινά που υφίστανται οι από τα κάτω προκύπτουν εξαιτίας της ίδιας της φύσης του κρατικού-καπιταλιστικού μοντέλου οργάνωσης της κοινωνίας που βασίζεται πάνω στις ιεραρχίες, τις ανισότητες, την εκμετάλλευση και την καταπίεση και της ανάγκης των εξουσιαστών για επέκταση του ελέγχου και αύξηση των κερδών τους.
Σε ένα περιβάλλον λεηλατημένο από την εγκληματική κρατική διαχείριση της πανδημίας η οποία λειτούργησε ως επιταχυντής των κοινωνικών αναδιαρθρώσεων, η κρατική καταστολή εντείνεται επιχειρώντας να αναχαιτίσει την έκφραση της ολοένα και διογκούμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας. Στο πλαίσιο της ευρύτερης αντιεξεγερτικής εκστρατείας ενεργοποιούνται εκ νέου τα φασιστικά τάγματα εφόδου, ως η αντεπαναστατική εφεδρεία του κράτους, για να λειτουργήσουν επικουρικά στις δυνάμεις της καταστολής και να συνδράμουν στους επίσημους σχεδιασμούς της κυριαρχίας στοχεύοντας στη διάχυση του φόβου στην κοινωνία και στην τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων.
Έτσι από τη μία κράτος και αφεντικά δολοφονούν πρόσφυγες και μετανάστες/στριες στα υδάτινα και χερσαία σύνορα, τους/τις βασανίζουν, βιάζουν και φυλακίζουν στα σύγχρονα Νταχάου της Ευρώπης-Φρούριο, οδηγούν στο θάνατο και την εξαθλίωση τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία εξαιτίας της λεηλασίας κάθε πεδίου παροχής των κοινωνικών αγαθών, δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τους όρους εκμετάλλευσης στα εργασιακά κάτεργα, διεξάγουν πολέμους και δημιουργούν εμπόλεμες κοινωνίες, γενικεύουν το καθεστώς επιτήρησης και ελέγχου στο εσωτερικό των δυτικών μητροπόλεων, δολοφονούν όσους θεωρούν «περισσευούμενους» πληθυσμούς, όπως στην περίπτωση του ρομά Ν.Σαμπάνη και αποκλείουν από τα στοιχειώδη αγαθά για την επιβίωση φυλακισμένους και απόκληρους, εκκενώνουν καταλήψεις, χτυπούν διαδηλωτές, εισβάλλουν στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και ξυλοκοπούν φοιτητές/τριες, στήνουν δικαστικές σκευωρίες απέναντι σε αγωνιστές, επιτίθονται με μένος στους αναρχικούς και σε κάθε έναν και μία που σηκώνει το ανάστημά του και αγωνίζεται. Ταυτόχρονα διαχέουν αδιάλειπτα τη μισαλλοδοξία, καλλιεργούν τον συντηρητισμό και ανορθολογισμό στοχεύοντας στη διάλυση κάθε κοινωνικού, ταξικού και συλλογικού δεσμού.
Από την άλλη κινητοποιούν πάλι το μακρύ τους χέρι, τις φασιστικές εφεδρείες τους, όπως μαρτυρά και η έναρξη ενός νέου γύρου παρακρατικών επιθέσεων από την αρχή της χρονιάς. Από τη Θεσσαλονίκη, στη Σταυρούπολη (όπου ακροδεξιοί μαθητές του ΕΠΑΛ επιτέθηκαν σε φοιτητές και αντιφασιστική συγκέντρωση φοιτητικών συλλόγων), στην Ηλιούπολη και τον Εύοσμο, μέχρι την Αθήνα, στην κεντρική πλατεία του Ν.Ηρακλείου, στην Καλλιθέα, στου Ζωγράφου (όπου φασίστες επιτέθηκαν σε μέλη αριστερών και συνδικαλιστικών οργανώσεων) στα Καμίνια, όπου το βράδυ της 27ης Οκτώβρη, φασίστες ξυλοκόπησαν άγρια τρεις μετανάστες από το Πακιστάν, μέχρι τα πιο πρόσφατα γεγονότα κατά μεταναστών στις 2 Μάη στα Πατήσια όπου οδηγός ταξί έβγαλε όπλο και πυροβόλησε, στις 5 Μάη στην οδό Πειραιώς όπου μηχανοκίνητη συμμορία φασιστών επιτέθηκε με σιδερογροθιές και μαχαίρια και στις 8 Μάη στο Μενίδι όπου αντίστοιχα τάγμα εφόδου μαχαίρωσε έναν 25χρονο από το Πακιστάν.
Από την πλευρά μας όπως κάθε φορά καλούμαστε να βάλουμε φραγμό στην κρατική και παρακρατική τρομοκρατία. Από τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις για τον Π.Φύσσα και τον Σ.Λουκμάν, τις κινητοποιήσεις απέναντι στα εθνικιστικά συλλαλητήρια και τις φασιστικές φιέστες, στους δρόμους και στις γειτονιές μέχρι τις συγκεντρώσεις και συγκρούσεις έξω από το Εφετείο στη δίκη της Χ.Α. και μέσα στις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης τις ημέρες εκδίκασης της υπόθεσης για την επίθεση τάγματος εφόδου της Χ.Α στο στέκι Αντίπνοια και της δολοφονίας του Σ.Λουκμάν. Καμία συνύπαρξη με τους νεοναζί. Δεν θα αφήσουμε σπιθαμή γης στους φασίστες. Απέναντι στο αφήγημα που θέλει το κράτος να αποτελεί τον εγγυητή της κοινωνικής ομαλότητας και επιχειρεί να αποπροσανατολίσει από το ότι Κράτος και Κεφάλαιο Γεννούν τον Φασισμό εμείς υψώνουμε….
ΑΝΑΧΩΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ
Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Συνέλευση εν όψει της έναρξης του Εφετείου της δίκης της Χ.Α στις 15 Ιουνίου
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΜΑΙΟΥ, 18.30 , ΑΣΟΕΕ
αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια
https://stekiantipnoia.squathost.com/ | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
* Στις 30 Ιουνίου του 2008, το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια στα Κ. Πετράλωνα δέχεται οργανωμένη επίθεση από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Οι 15-20 παρακρατικοί που κατέφτασαν με μηχανές αφού έστειλαν «χαιρετίσματα από τη Χρυσή Αυγή» εισέβαλλαν στο χώρο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό δύο συντρόφων από μαχαίρια. Λίγο αργότερα, κοντά στο στέκι, σταματούν σε τυχαίο έλεγχο τους φασίστες Αθ. Στράτο και Β. Σιατούνη που προσάγονται στο τμήμα Πετραλώνων και το ίδιο βράδυ ομολογούν την εμπλοκή τους στην επίθεση και τη συμμετοχή τους στη Χ.Α. Η επίθεση στο στέκι πραγματοποιήθηκε σε μία περίοδο όξυνσης της κοινωνικής αντιπαράθεσης- που κορυφώθηκε με το ξέσπασμα της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, μετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από τους μπάτσους Κορκονέα και Σαραλιώτη -και αποτελεί μέρος των παρακρατικών επιθέσεων που εξαπέλυαν φασιστικές συμμορίες απέναντι σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα με την ανοχή και τη συνενοχή της αστυνομίας.