Τα δωμάτια

Το διήγημα διαβάστηκε από τον εξεγερμένο υποδιοικητή Γκαλεάνο σε ένα διεθνές συνέδριο το 2015. Το θέμα βασίστηκε στην ιδέα που εκφράζει ο Χουάν ντε Μαϊρένα, ήρωας του Αντόνιο Ματσάδο, που έλεγε ότι το θέατρο είναι ένα δωμάτιο με γκρεμισμένο τον τέταρτο τοίχο, με αποτέλεσμα ο θεατής να μπορεί να δει τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του. Μεταφράστηκε εξ ακοής από την aqua και περιλαμβάνεται στην έκδοση «Σύντομη ιστορία του ζαπατιστικού κινήματος 1994-Αυγ. 2018», από την οποία και αλιεύτηκε.

Φανταστείτε την κοινωνία σαν ένα μεγάλο κτίριο. Στους κάτω ορόφους συνωστίζονται πολλά μικρά δωμάτια. Ακολουθεί μια σειρά ορόφων με διαμερίσματα των οποίων η ποιότητα και οι παροχές βελτιώνονται όσο κανείς ανεβαίνει προς τα πάνω. Στην κορυφή βρίσκονται τα πιο πολυτελή, τα πενχάους των πιο ισχυρών. Τώρα σκεφτείτε ότι προμηθευτήκατε μια βαριοπούλα και πήρατε μια απόφαση. Πηγαίνετε και γκρεμίζετε τον τέταρτο τοίχο των τελευταίων ορόφων κι αυτό που βλέπετε σας προκαλεί αναγούλα, τόσο που πρέπει να συγκρατηθείτε για να μην ξεράσετε από οργή. Αλλά ο τρόμος και η οργή κορυφώνονται όταν γκρεμίζετε τον τέταρτο τοίχο του πιο πολυτελούς διαμερίσματος.

Επιστρέφετε στο ισόγειο και διηγείστε όσα είδατε. Σας κάνουν ερωτήσεις, σας ζητούν λεπτομέρειες. Εσείς φυσικά είχατε προβλέψει να πάρετε μαζί σας μια κάμερα υψηλής ανάλυσης ενός εκατομμυρίου πίξελ. Εντάξει, όχι, ίσως ένα κινητό με κάμερα μεσαίου επιπέδου με μισό πίξελ ανάλυση. Λίγο μεσοβέζικη αλλά στην εικόνα διακρίνονται καλά αυτά που είδατε. Ανοίγει τότε μια συζήτηση μεταξύ των ενοίκων των διαμερισμάτων των κάτω ορόφων. Υπάρχουν κάποιοι που προτείνουν να αφεθεί το ζήτημα στην τύχη του γιατί αυτοί εκεί πάνω κάποιο λόγο θα έχουν που υπάρχουν. Άλλοι λένε πως εντάξει με τα πάνω διαμερίσματα αλλά πρέπει να απαιτήσουν να βελτιωθεί η ζωή όσων ζουν στα κάτω. Για το λόγο αυτό, προτείνουν να ανοίξει ένα ψήφισμα στην ιστοσελίδα change τελεία org και να οργανωθεί μια εκστρατεία για συλλογή υπογραφών. Άλλοι λένε πως πρέπει να τεθεί το θέμα σε ψηφοφορία, να βγάλουν αυτόν που μένει στο ρετιρέ και να τον αντικαταστήσουν με κάποιον λιγότερο καριόλη… ΟΚ, ΟΚ, κακή λέξη... Με κάποιον λιγότερο μαλάκα... Ούτε αυτή... Ωραία. Κάποιον που να μην είναι τόσο κακός, που να μην κλέβει τόσο και να εξασφαλίσει βελτιώσεις για τα μεσαία διαμερίσματα.

Συνεχίζουν την κουβέντα, μιλώντας όλοι ταυτόχρονα και φωνάζοντας. Την ίδια ώρα, ένα αλλόη [συνδυασμός του ‘άλλου’ και ‘άλλης’] από τα αλλόες που ζουν στο υπόγειο, πλησιάζει τη βαριοπούλα που είχατε χρησιμοποιήσει για να γκρεμίσετε τον τέταρτο τοίχο των πάνω διαμερισμάτων. Σηκώνει τη βαριοπούλα, τη ζυγίζει στα χέρια τουης, δοκιμάζει την ανθεκτικότητά της. Η συνέλευση βρίσκεται στην πιο θερμή στιγμή της όταν ακούγεται το πρώτο χτύπημα. Όλοι και όλες γυρνάν να δουν το αλλόη που γελά ευχαριστημενόη. «Κάνει δουλειά», λέει και ζητά το λόγο. Καθώς εξηγεί το σχέδιό τουης, η αγανάκτηση και η δυσφορία φουντώνουν στους ενοίκους των μεσαίων ορόφων. Δεν γίνονται πολύ κατανοητά αυτά που λέει, γιατί μιλά τόσο αλλιώς αυτόη το αλλόη, αλλά το νόημα είναι το εξής: αυτό που πρέπει να γίνει είναι να γκρεμιστεί όλο το κτίριο, δηλαδή μέχρι τα θεμέλια, και να χτιστεί άλλο οριζόντιο. Ένα που να μην έχει πάνω ορόφους και υπόγειο, αλλά ούτε και μεσαίους ορόφους. Ένα που κανείς δεν θα είναι πάνω από τον άλλον αλλά όλες και όλοι θα είμαστε στο ίδιο. Προσβάλλουν και φέρονται βίαια στο αλλόη, μέχρι που καλούν και την αστυνομία, άλλοι σχολιάζουν μεταξύ τους πως τι θα μπορούσε να περιμένει κανείς από άσχετους που ούτε καν βγαίνουν απ’ το υπόγειο. Δεν περνά πολλή ώρα και το αλλόη διώχνεται από τη συγκέντρωση και στέλνεται πίσω στο υπόγειο. Χωρίς να το πάρει κανείς είδηση, το αλλόη φεύγοντας παίρνει τη βαριοπούλα.

Η προεκλογική περίοδος… συγνώμη, ήθελα πω η συγκέντρωση λήψης αποφάσεων των ενοίκων έλαβε τέλος και σχηματίστηκε μια επιτροπή για να υπάρξει νέα διαχείριση του κτιρίου. Αυτή η επιτροπή πρέπει να μιλήσει με όσους μένουν στα πάνω διαμερίσματα. Με σεβασμό, εννοείται. Στις υπηρεσίες τους, εννοείται. Χωρίς να είναι ντροπή να έχουν σκυφτό το κεφάλι, εννοείται. Αυτό, εννοείται. Χωρίς να κοιτάν ευθεία, εννοείται. Δείχνοντας ταπεινότητα, εννοείται. Χωρίς να τους εκνευρίσουν, εννοείται. Και να τους ζητήσουν, εννοείται, αν έχουν την ευχαρίστηση, εννοείται, ναι κύριε, κυρία, δεσποινίδα, εννοείται, έλεγα μήπως ευαρεστήστε να μην επιδεικνύετε τόσο τα πλούτη σας, εννοείται, λίγη διάκριση, εννοείται, ναι κύριε, κυρία, δεσποινίδα. Και αν μπορούσατε εσείς της επιτροπής να επιβλέψετε την επιδιόρθωση του τέταρτου τοίχου που κάποιος ασυνείδητος γκρέμισε. Γυρνούν και σας βλέπουν με αποδοκιμασία. Τς, τς, τς. Εννοείται, ναι, κύριε, κυρία, δεσποινίδα. Δεν περιμένετε να τελειώσει το παζάρι και μπουχτισμένος κατεβαίνετε και πάλι στο ισόγειο. Τότε σας έρχεται στο νου να δείτε τι απέγινε το αλλόη και κατεβαίνετε στο υπόγειο.

Αυτό που βλέπετε δεν σας εκπλήσσει τόσο. Μια ομάδα από αλλόες χτυπούν με τη βαριοπούλα τα θεμέλια του κτιρίου. Όχι όπου να ’ναι. Φαίνεται πως έχουν μελετήσει πώς να γκρεμίσουν τις κύριες κολόνες, κι επιπλέον είναι αξιοσημείωτο πως έχουν οργανωθεί, έχουν μοιραστεί τα σημεία κρούσης και χτυπούν εκ περιτροπής με τη βαριοπούλα. Το αλλόη που είχε ανεβεί στη συγκέντρωση σας κοιτά αλλά δεν λέει τίποτα. Στο βλέμμα τουης δεν υπάρχει ίχνος αποδοκιμασίας, συναγερμού ή καταδίκης. Σα να φαίνεται πως περιμένει μια απάντηση.

Και τώρα διαγώνισμα. Ερώτηση πολλαπλής επιλογής: Γνωρίζοντας αυτό που γνωρίζετε:
α. Δίνετε στουϊς αλλόες μια διάλεξη, εξηγώντας τους πως δεν είναι κακό αυτό που κάνουν, αλλά άχρηστο, γιατί τα θεμέλια είναι φτιαγμένα από κρυπτονίτη και καουτσούκ, δηλαδή είναι αδιάβλητα.
β. Τους κατηγορείτε για προβοκατορόϊσσες και βαλτόες και ό,τι άλλο όες και όϊσσες σας έρθει, και καθιστάτε σαφές πως η από κάθε σκοπιά ανεύθυνη πράξη τους το μόνο που θα πετύχει θα είναι να θυμώσει τους κατοίκους των πάνω ορόφων προκαλώντας την εκκένωση του κτιρίου.
γ. Τους αφήνετε τη βαριοπούλα και πάτε να κλειστείτε στο δωμάτιό σας.
δ. Ανεβαίνετε στη συγκέντρωση της υποταγής που συνεχίζει τον εποικοδομητικό διάλογο με τους από πάνω.
ε. Περιμένετε να δείτε... κι ακριβώς αυτή τη στιγμή ένα κομματάκι πετάγεται από μια κολόνα. Οι αλλόες ξεσηκώνονται σε πανηγυρισμούς, φωνάζουν ακατανόητα συνθήματα, βγάζουν ήδη τα τουμπερλέκια και παν να στήσουν το χορό. Έπειτα σοβαρεύουν και επιστρέφουν στις βάρδιες κρούσης. Εσείς μένετε εκεί που ήσασταν για να:
ε. Περιμένετε τι θα γίνει και καθώς παρακολουθείτε το εγχείρημα αποφασίζετε να γράψετε για αυτήν την αλλόκοτη προσπάθεια.
στ. Πηγαίνετε, και ενώ έχετε ακόμη αμφιβολίες, πράγμα υγιές, πηγαίνετε και γράφεστε στις βάρδιες.

Την απάντηση, αν έχετε, παρακαλείσθε να την παραδώσετε μπροστά στον καθρέφτη. Για τη βαθμολογία μην ανησυχείτε. Έχετε περάσει ήδη από τη στιγμή που αποφασίσατε να ακούσετε ή να διαβάσετε αυτές τις λέξεις…