Συνέντευξη της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Ιταλικής Αναρχικής Ομοσπονδίας (CRINT-FAI) με την αναρχική ομάδα «Συνέλευση» που εδράζεται στο Χάρκοβο της Ουκρανίας
Με αυτή τη συνέντευξη, θέλουμε να παρουσιάσουμε στο ιταλόφωνο (και διεθνές) κοινό την ομάδα της Συνέλευσης που δραστηριοποιείται στην πόλη του Χάρκοβο. Η Συνέλευση αυτή εκδίδει μια διαδικτυακή εφημερίδα αντιπληροφόρησης, στο κείμενο της συνέντευξης που ακολουθεί παρέχονται αρκετοί σύνδεσμοι, και δραστηριοποιείται σε τοπικά δίκτυα αλληλεγγύης σε μια πόλη που αυτή τη στιγμή βομβαρδίζεται καθημερινά. Όντας η πρώτη μας επαφή με αυτή την πραγματικότητα, είναι μια σημαντική ευκαιρία να γνωρίσουμε τις απόψεις αυτής της ομάδας σχετικά με τις αμφιλεγόμενες διεθνείς συζητήσεις για τις οποίες η Ομοσπονδία μας εξέφρασε πρόσφατα τις θέσεις της, καθώς και για τις συγκεκριμένες ανάγκες όσων επιτελούν κοινωνικό, αλληλέγγυο και ανθρωπιστικό έργο όχι μακριά από την πρώτη γραμμή του μετώπου.
CRINT-FAI: Δεδομένης της έλλειψης ενημέρωσης του ιταλικού κοινού για την κατάσταση στο Χάρκοβο, μπορείτε να πείτε κάτι για την ιστορία της ομάδας σας και την ένταξή σας στην τοπική πολιτική δυναμική;
Συνέλευση: Σε γενικές γραμμές, είμαστε πραγματικά ενεργοί από τις 30 Μαρτίου 2020 - μόλις υπήρξε η αίσθηση στον αέρα ότι αυτό το συνηθισμένο status quo είχε τελικά ραγίσει. Η έναρξη μιας παγκόσμιας πανδημίας μας αιφνιδίασε! Ήταν ασυνήθιστο να μένουμε συνέχεια στο σπίτι. Σε ορισμένους από τους χώρους εργασίας των συντρόφων μας, ο μισθός μειώθηκε κατά 20% και υπήρχε φόβος για απολύσεις προσωπικού. Όμως, μερικές εβδομάδες μετά την έναρξη της καραντίνας, ξεκίνησε την ανάπτυξη της ιστοσελίδας μας και έτσι αρχίσαμε να μιλάμε για οξυμένα κοινωνικά προβλήματα και μέσα από την ιστοσελίδα να βοηθάμε τους ανθρώπους να ενωθούν για να βοηθήσουν άμεσα ο ένας τον άλλον μπροστά σε μια κρίση.
Το σκεπτικό μας ήταν κάπως έτσι: αν τουλάχιστον το 10% του πληθυσμού της πόλης μας καταλαβαίνει, για παράδειγμα, το σύστημα δημόσιων μεταφορών καλύτερα από τον δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο, τότε γιατί χρειαζόμαστε τη διοίκησή τους; Κάπως έτσι... Το περιοδικό σύντομα έγινε ένας τόπος όπου το ειρηνικό τμήμα του κοινωνικού αγώνα και της αυτοοργάνωσης μπορούσε να συναντηθεί με το ριζοσπαστικό υπόγειο, και άρχισε να ανταποκρίνεται πραγματικά στο όνομά του. Καλύψαμε εκδηλώσεις στο δρόμο, αγώνες στους χώρους εργασίας και ζητήματα ανάπλασης (αστικής ανάπτυξης) στη μητρόπολή μας. Προσπαθήσαμε επίσης να αποκαταστήσουμε την ιστορική μνήμη σχετικά με τις επαναστατικές εργατικές παραδόσεις.
Μετά το ξέσπασμα των εχθροπραξιών, το περιοδικό μας έγινε μια πλατφόρμα για την παρουσίαση και τον συντονισμό αυτοοργανωμένων ανθρωπιστικών δραστηριοτήτων, καθώς και για την ανάδειξη του τρόπου με τον οποίο η τοπική άρχουσα τάξη επωφελείται από αυτή τη σφαγή. Και αν τον περασμένο χρόνο είχαμε 20-30 χιλιάδες επισκέψεις το μήνα, τότε από τις αρχές της άνοιξης έχουν εκτοξευτεί στις 80 με 120 χιλιάδες!
CRINT-FAI: Καταφέρατε να διατηρήσετε τη δραστηριότητα ζωντανή κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης. Πώς αναπτύσσεται στην καθημερινή εργασία;
Συνέλευση: Ευτυχώς ή δυστυχώς, είμαστε η μόνη αναρχική συλλογικότητα στην Ουκρανία της οποίας η φήμη αυξήθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια αυτών των 6 τρομερών μηνών. Πιθανώς, επειδή δίνουμε χρήσιμες πληροφορίες για τους εργαζόμενους στην καθημερινή τους αντιπαράθεση με τα αφεντικά ή τους αξιωματούχους, και η θέση μας με την καταδίκη και των δύο εμπόλεμων κρατών - ο επιτιθέμενος διαπράττει ανοιχτή γενοκτονία ενάντια σε κάθε τι ουκρανικό, το "μικρό υποφέρων δημοκρατικό θύμα" κρατάει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ως ομήρους για να δείξει περισσότερες αιματηρές εικόνες στο εξωτερικό απαιτώντας περισσότερα χρήματα, ληστεύοντας επίσης τους δουλοπάροικους του με όλα τα διαθέσιμα μέσα, ενώ ούτε ένας ρωσικός πύραυλος δεν έχει ακόμη πετάξει στην κυβερνητική συνοικία - είναι αρκετά κοντά σε αυτούς που δεν έχουν τίποτα να υπερασπιστούν σε αυτή τη ζοφερή τρύπα χωρίς σαφές μέλλον. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι μια τέτοια υποστήριξη δεν μετατρέπεται σε επιθυμία μελέτης του αναρχισμού και διάδοσης των ιδεών του - ακόμη και οι εθελοντές της βάσης και άλλα ενεργά τμήματα της κοινωνίας αποϊδεολογικοποιούνται εδώ στο μέγιστο βαθμό...
Εικόνα 1. Καταστροφή από το χτύπημα του ρωσικού πυραύλου απευθείας σε μια από τις ιστορικές πλατείες του κέντρου του Χάρκοβο, την πλατεία Pavlovska, τη νύχτα της 27ης Αυγούστου (ένας από εμάς ζει κοντά)
CRINT-FAI: Τι γίνεται με την κυβέρνηση του Ζελένσκι; Διαβάζουμε για τη νέα εργατική νομοθεσία. Ποιες είναι οι επιπτώσεις της κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην καθημερινή ζωή;
Συνέλευση: Αν για τη Ρωσία η ήττα στον πόλεμο σημαίνει κάποιες πολιτικές αλλαγές (τουλάχιστον ένα πραξικόπημα στο παλάτι και πιθανή διάσπαση σε τμήματα ή μερική απώλεια της κυριαρχίας), το μέλλον της Ουκρανίας φαίνεται να είναι πολύ θλιβερό σε κάθε περίπτωση. Πολύ πριν από τον πόλεμο, ο Ζελένσκι συχνά συγκρινόταν με τον νεαρό Πούτιν, όχι άδικα, και κυρίως ως αποτέλεσμα της νίκης του, μπορούμε να έχουμε ένα καθεστώς όχι λιγότερο δικτατορικό από το ρωσικό. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα ήρθε αυτό το μήνα, όταν δήλωσε ότι τα σύνορα για τους άνδρες δεν θα ανοίξουν μέχρι το τέλος του στρατιωτικού νόμου, χωρίς να νοιάζεται για το γεγονός ότι είναι η πιο δημοφιλής διεκδίκηση στην ιστοσελίδα του.
Όσον αφορά την εργατική νομοθεσία, είναι πολύ ενδεικτικό ότι βλέπουμε μόνο Ευρωπαίους να ανησυχούν γι' αυτό. Διότι τουλάχιστον οι μισοί από τους απασχολούμενους στην Ουκρανία εργάζονται «άτυπα», στον τομέα της ανασφάλιστης εργασίας, και ακόμη και οι επίσημα απασχολούμενοι σπάνια ακούνε κάτι για την τήρηση των εργασιακών δικαιωμάτων και εγγυήσεων - όλα εξαρτώνται από ατομικές συμφωνίες.
Πάνω απ' όλα, η εργατική τάξη ανησυχεί τώρα για άλλα πράγματα: τις ήδη αναφερθείσες επιδρομές στους δρόμους για την έκδοση κλητεύσεων (οι πιο ενεργές στις ανατολικές και δυτικές παραμεθόριες περιοχές) και την ανάγκη να ανοίξει η έξοδος από τη χώρα για όσους είναι υπόχρεοι για στρατιωτική θητεία. Ναι, οι διεκδικήσεις με τη μορφή των ηλεκτρονικών «petitions» έχουν μόνο πληροφοριακό νόημα, ωστόσο είναι οι πρώτες προσπάθειες των Ουκρανών εργαζομένων, από όσο θυμόμαστε εμείς τουλάχιστον, να εκφράσουν τη δική τους ατζέντα σε εθνικό επίπεδο. Δεδομένου ότι οι δράσεις στο δρόμο είναι πλέον αδύνατες, καταφεύγουν στο μόνο εναπομείναν μέσο επικοινωνίας με τις αρχές.
Μπορούμε μόνο να φανταστούμε πόσοι Ουκρανοί θα ήταν ευτυχείς αν το κράτος χαλάρωνε τη λαβή του ως αποτέλεσμα της εκστρατείας του διεθνούς αναρχικού κινήματος. Αν αυτό το κίνημα είχε λάβει τις αντιπολεμικές δηλώσεις του ως κάτι περισσότερο από λόγια, θα είχαμε δει τις μαζικές συγκεντρώσεις του για το άνοιγμα των συνόρων κοντά στις ουκρανικές πρεσβείες πολλούς μήνες πριν. Τι να συζητήσουμε, αν ακόμα και την Πρωτομαγιά βρήκατε πιο σημαντικές υποθέσεις; Φαίνεται ότι δεν υπάρχει πουθενά να περιμένει κανείς βοήθεια, και μπορεί κανείς μόνο να μαντέψει πόσες ακόμα ουκρανικές οικογένειες θα πεθάνουν, επειδή δεν θέλουν να αποχωριστούν η μία την άλλη. Σε τι διαφέρετε από τους πολιτικούς αν δηλώνετε πράγματα που δεν πρόκειται να εκπληρώσετε;
Η μόνη μαζική ελευθεριακή δομή της οποίας τα λόγια δεν διέφεραν από τις πράξεις είναι ο EZLN. Λίγο μετά την εισβολή, γέμισαν τους δρόμους των δήμων τους, καταδικάζοντας ανεπιφύλακτα αυτή την επίθεση, ζητώντας την άμεση αποχώρηση του ρωσικού στρατού, την ίδια στιγμή που δεν θεωρούσαν το ουκρανικό αστικό κράτος ως κάτι κατ' αρχήν καλύτερο. Αυτή η διαμαρτυρία ήταν συμβολική, σχεδόν κανείς στο Κρεμλίνο δεν την είδε καν, αλλά φαίνεται ότι έκαναν το μέγιστο δυνατό που είναι δυνατό στην ορεινή ζούγκλα τους...
CRINT-FAI: Υπάρχουν άλλες ακτιβιστικές ή αλληλέγγυες συνελεύσεις/δίκτυα με τα οποία συνδέεστε και τα οποία προέκυψαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης κάνοντας κοινωνική εργασία;
Συνέλευση: Και βέβαια, υπάρχει, και μάλιστα όχι μόνο μία. Καταρχάς, ο μεγάλος μας συνεργάτης στην ενημέρωση είναι το κανάλι Telegram "Subpoenas giving. Kharkov" με σχεδόν 75.000 από τους συνδρομητές, εμφανίστηκε στα τέλη Μαΐου, όπου οι άνθρωποι προειδοποιούν αμέσως ο ένας τον άλλον για τις επιδρομές κατά των κληρωτών (όσων δηλαδή ερχόταν να τους καλέσουν για επιστράτευση) και άλλες αυθαιρεσίες των δομών επιβολής του νόμου. Συνεργαζόμαστε επίσης με μια εθελοντική οργάνωση Build Help για την άμεση επισκευή σπιτιών που έχουν υποστεί ζημιές από βομβαρδισμούς σε φτωχές περιοχές. Για να συζητήσουμε ευρύτερα ζητήματα της μεταπολεμικής ανάπτυξης, συμμετέχουμε στην Εναλλακτική Χάρκοβο (που ιδρύθηκε πριν από ακριβώς δύο χρόνια) και στο Kharkiv Loadstone (που γεννήθηκε πριν από περίπου ένα μήνα). Πρόκειται για έναν άτυπο, οριζόντιο συνασπισμό πολεοδόμων, περιβαλλοντολόγων, αρχιτεκτόνων και τοπικών ιστορικών που δεσμεύονται να κάνουν την πόλη μας πιο αποκεντρωμένη και λιγότερο εμπορικά προσανατολισμένη. Η γενική ιδέα του κοινού μας οράματος παρουσιάστηκε στα τέλη Μαΐου.
Προφανώς, θα είμαστε σε θέση να αρχίσουμε σοβαρά να εφαρμόζουμε αυτές τις ιδέες μόνο όταν οι εισβολείς σταματήσουν να καταστρέφουν την πόλη με βαλλιστικούς πυραύλους κάθε βράδυ και με ρουκέτες διασποράς των 220 χιλιοστών όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν στη δουλειά - αν μέχρι τότε δεν αδειάσει εντελώς - αλλά υπάρχουν ήδη κάποιες επιτυχίες. Οι αρχές του Χάρκοβο και οι συνεργαζόμενοι με αυτές εργολάβοι σχεδιάζουν να κατεδαφίσουν ιστορικά κτίρια που έχουν υποστεί ζημιές από τους βομβαρδισμούς για την κατασκευή εμπορικών εγκαταστάσεων αντί για την αποκατάστασή τους. Και η προσπάθειά τους να αποτελειώσουν με αυτόν τον τρόπο ένα από τα παλαιότερα σπίτια της πόλης μας, ηλικίας σχεδόν 200 ετών, έχει ήδη σταματήσει με την παρέμβαση ημών και των αναγνωστών μας. Η παρακολούθηση της κατάστασης πρέπει να συνεχιστεί καθημερινά, γιατί ελπίζουν ακριβώς στην αποδυνάμωση της επαγρύπνησής μας.
Εικόνα 2. Η συνάντηση του ήλιου με τη σκιά στο σημείο της σύγκρουσης της διαλυμένης ιστορίας με τη διαλυμένη νεωτερικότητα κοντά στο Εφετείο - σε μια κεντρική γειτονιά με επαναστατικό υπόβαθρο για το οποίο γράψαμε εδώ: https://libcom.org/article/haymarket-riot-kharkov-bloody-easter-1872
Όσον αφορά την αλληλεγγύη σε διεθνές επίπεδο, αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Πέρυσι, το διεθνές αναρχικό κίνημα συγκέντρωσε 5.000 ευρώ για τους Αφγανούς αναρχικούς μέσα σε περίπου ένα μήνα - εμείς λάβαμε από ξένους συντρόφους 1.500 ευρώ σε μισό χρόνο. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η δουλειά μας είναι δημόσια, ενώ στην περίπτωση εκείνη δεν ήταν γνωστό τίποτα για τις δραστηριότητές τους ούτε πριν από τη μετανάστευση ούτε μετά (αν και τους κάναμε και εμείς δωρεές). Τι μπορεί να ειπωθεί εδώ;
CRINT-FAI: Πώς μπορούμε να σας βοηθήσουμε μέσω συγκεκριμένης διεθνούς αλληλεγγύης στην ανθρωπιστική βοήθεια προς τα θύματα του πολέμου;
Συνέλευση: Καθώς οι κατακτητές βομβαρδίζουν τακτικά κρίσιμες μη στρατιωτικές υποδομές καθ' όλη τη διάρκεια της πολιορκίας, η επερχόμενη περίοδος μπορεί να αποτελέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους τόπους μας, όσον αφορά το ζήτημα της θέρμανσης. Ετοιμάζουμε τώρα ένα κοινοτικό σημείο θέρμανσης στο σπίτι ενός μέλους μας στα περιθωριακά βιομηχανικά προάστια του Χάρκοβο. Μπορείτε να υποστηρίξετε τόσο αυτό όσο και την αγορά ανθρωπιστικών αγαθών από τους τοπικούς αγρότες (αν και την έχουμε αναστείλει τον Αύγουστο, καθώς τα κεφάλαια είναι περιορισμένα και είναι άγνωστο πόσο θα διαρκέσει ο πόλεμος). Η χαμηλότερη χρέωση θα πρέπει να είναι αν κάνετε απευθείας δωρεά στην τραπεζική κάρτα του εράνου μας σε δολάρια (εδώ) ή σε ευρώ (εδώ), αλλά δεν ξέρουμε αν είναι διαθέσιμη από την Ιταλία. για τέτοιες περιπτώσεις παρακαλούμε να συμμετάσχετε στον κύριο έρανό μας: https://www.globalgiving.org/projects/mutual-aid-alert-for-east-ukraine/
CRINT-FAI: Ποια είναι η θέση σας σε θέματα λιποταξίας και συνειδητής αντίρρησης τόσο για τον ουκρανικό όσο και για τον ρωσικό στρατό;
Συνέλευση: Ω, η ολοκληρωμένη κάλυψη του αντιπολεμικού μποϊκοτάζ, του σαμποτάζ και άλλων άμεσων δράσεων είναι το κύριο θέμα της αγγλικής διεθνούς μας «λεζάντας» (στμ: στην ιστοσελίδα τους) από τις πρώτες μέρες της πλήρους εισβολής! Μαζί με αυτό, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η εθνική ενότητα των Ουκρανών γύρω από την εξουσία του Ζελένσκι στηρίζεται μόνο στο φόβο μιας εξωτερικής απειλής. Ως εκ τούτου, οι αντιπολεμικές ανατρεπτικές πράξεις στη Ρωσία αποτελούν έμμεσα απειλή και για την ουκρανική άρχουσα τάξη, και γι' αυτό θεωρούμε την πληροφοριακή υποστήριξή της ως διεθνιστική πράξη.
Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι παρά την απουσία ποιοτικής διαφοράς μεταξύ των εμπόλεμων κρατών, διαφέρουν ποσοτικά: αν όλοι οι Ρώσοι στρατιώτες σταματήσουν να πολεμούν, ο πόλεμος θα τελειώσει, αν το κάνουν αυτό οι Ουκρανοί στρατιώτες, η Ουκρανία θα τελειώσει. Η ζώνη κατοχής αρχίζει 20 χιλιόμετρα από τον περιφερειακό δρόμο της πόλης μας, και ξέρουμε τι σημαίνει αυτό: την "εξαφάνιση" όλων των τουλάχιστον λίγο ενεργών και τη λίθινη εποχή για τον υπόλοιπο πληθυσμό. Ταυτόχρονα, αφού τα ρωσικά στρατεύματα έχασαν ως επί το πλείστον τις επιθετικές τους δυνατότητες, ένα κύμα κοινωνικής δυσαρέσκειας άρχισε να εμφανίζεται και στην Ουκρανία - έχουμε ήδη μιλήσει γι' αυτό.
CRINT-FAI: Τι επιπτώσεις είχε ο πόλεμος στα ουκρανικά αναρχικά και ριζοσπαστικά κινήματα;
Συνέλευση: Οι υπόλοιπες - εκτός από εμάς - συνεχίζουν να λειτουργούν ως κρατικές μονάδες, αλλά ως πολιτική οντότητα (έστω και μακριά από τον αναρχισμό) είναι στην πραγματικότητα νεκρές και δεν διαφαίνεται πλέον καμία προοπτική για την αναβίωσή τους με αυτή την ιδιότητα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι διαφορετικοί Ουκρανοί αναρχικοί εντάχθηκαν στο στρατό για διαφορετικούς λόγους. Η Μαύρη Σημαία προσπάθησε μάλλον να προωθήσει την αναρχική ατζέντα στις τάξεις του στρατού και του ευρύτερου αμυντικού κινήματος. Θεωρούμε την εμπειρία τους πολύτιμη, αν και ανεπιτυχής, και οι υποθέσεις σχετικά με αυτό εκφράστηκαν από εμάς σε μια συνέντευξη από τις πρώτες μέρες του πολέμου. Άλλοι, αντίθετα, μάλλον προστατεύουν το ουκρανικό κράτος από τις επιθέσεις των αναρχικών - επομένως, τους αντιμετωπίζουμε τόσο αρνητικά όσο αντιμετωπίζουμε και το κράτος ως τέτοιο.
Στα λόγια όλοι τους, δεν είναι για το κράτος, αλλά μόνο για τον ουκρανικό λαό, ωστόσο ακόμη και τέτοια ιησουιτική ρητορική δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν με επαναστατικό τρόπο. Αν θέλετε να βοηθήσετε τις Ένοπλες Δυνάμεις, πολλοί από τους στρατιώτες των οποίων δεν έχουν καν πανοπλία, για να μην αναφέρουμε άλλα πυρομαχικά - εντάξει, βοηθήστε τους, κάντε χρήσιμες επαφές για τη μεταπολεμική εποχή, όπως ο Μαλατέστα υποστήριξε τους Κουβανούς αντάρτες εναντίον της Ισπανίας και τους Λίβυους εναντίον της Ιταλίας... Αλλά γιατί ακόμα και οι δεξιοί αντίπαλοι του Ζελένσκι δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν κάθε περίπτωση τέτοιας αδικίας για να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη στις ουκρανικές αρχές, ενώ αυτοί, αντίθετα, υποστηρίζουν μόνο τα ουκρανικά κρατικά συμφέροντα στους ελευθεριακούς κύκλους; Όσοι δεν θέλουν να υπακούσουν σε καμία κυβέρνηση δεν έχουν λόγους να θεωρούν τέτοιες ομάδες ως πραγματική εναλλακτική λύση σε αυτήν, και όσοι αγαπούν το κράτος δεν χρειάζονται τέτοιο σχιζοφρενικό εξωτισμό - υπάρχουν συνηθισμένα εθνικιστικά κόμματα και κινήματα γι' αυτούς.
Δεν πιστεύουμε ότι αυτό θα άλλαζε ριζικά την κατάσταση: το παράδειγμα της ίδιας της Μαύρης Σημαίας δείχνει ότι οποιαδήποτε επαναστατική αναταραχή στα ουκρανικά στρατεύματα είναι πλέον άνευ σημασίας, καθώς οι στρατιώτες είναι γενικά ικανοποιημένοι με τους μισθούς τους, αρκετά σταθερούς ακόμη και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα (100.000 γρίβνα ή περίπου 2700 ευρώ στην πρώτη γραμμή του μετώπου). Παρ' όλα αυτά, η πλειοψηφία αυτών που αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχικοί στην Ουκρανία δεν επρόκειτο καν να το κάνουν αυτό, αλλά αμέσως συγχωνεύτηκαν με την άρχουσα τάξη σε μια ενιαία εθνικιστική παρόρμηση.
Εν τω μεταξύ, ο αριθμός του ουκρανικού στρατού πλησιάζει το ένα εκατομμύριο άτομα, και μερικές δεκάδες μαχητές κάτω από μαύρες σημαίες είναι σταγόνα στον ωκεανό, ανίκανοι να αποδείξουν οτιδήποτε άλλο εκτός από τη ματαιότητα και την αδυναμία τους. Ωστόσο, η σχετική επιτυχία των μέσων μαζικής ενημέρωσης σε σύγκριση με την προπολεμική εποχή δεν θα πρέπει επίσης να μας δώσει την ψευδαίσθηση ότι οι αναρχικές απόψεις έχουν γίνει πιο δημοφιλείς τουλάχιστον σε μία από τις περιοχές της Ουκρανίας. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για το γεγονός ότι η πολιτική κατάσταση στη χώρα μπορεί να είναι όπως στο Αφγανιστάν, την Υεμένη ή τη Σομαλία για πολύ καιρό, και τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί την αύξηση της επιρροής για τον αναρχισμό, αλλά η μόνη πιθανότητα γι' αυτό είναι η άρνηση να φλερτάρουμε με τη μία ή την άλλη εξουσία/πολιτικούς ως "μικρότερο κακό", και η αποφασιστική και άνευ όρων εναντίωση σε όλους αυτούς. Διαφορετικά, οι μάζες θα αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερο τους αναρχικούς ως παράξενους και ακατανόητους κλόουν που δεν χρειάζεται να τους δώσουμε καθόλου σημασία.
Εικόνα 3. Τα απομεινάρια μια πολυκατοικίας στον ιστορικό δρόμο Mironositskaya – έναν από τους πιο κεντρικούς στην πόλη μας
CRINT-FAI: Ακούσαμε από συλλογικότητες όπως η πρώην Operation Solidarity, και από ορισμένους Μαύρους Σταυρούς της Ανατολικής Ευρώπης, διεθνείς εκκλήσεις να ασκήσουμε πίεση στις αντίστοιχες κυβερνήσεις μας για την υποστήριξη των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, επικαλούμενοι ακόμη και μια συνεχιζόμενη "συμμαχία" μεταξύ του λαού και του κράτους εκεί. Ποια είναι η γνώμη σας;
Συνέλευση: Οι ίδιοι Ζαπατίστας σημείωσαν σωστά στην αρχή του πολέμου: "Το μεγάλο κεφάλαιο και οι "δυτικές" κυβερνήσεις του κάθισαν να συλλογιστούν και μάλιστα να επιταχύνουν την επιδείνωση της κατάστασης. Μόλις άρχισε η εισβολή, αγωνιούσαν να δουν αν η Ουκρανία θα αντισταθεί και να υπολογίσουν τι θα μπορούσαν να κερδίσουν από κάθε πιθανό αποτέλεσμα. Τώρα που η Ουκρανία αντιστέκεται, επεκτείνουν πρόθυμα τις προσφορές "βοήθειας" για την οποία θα περιμένουν πληρωμή αργότερα". Οι δυτικές κυβερνήσεις και το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα έχουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα, και αυτά τα συμφέροντα δεν είναι μια γρήγορη νίκη για την Ουκρανία, αλλά να παραταθεί ο πόλεμος. Διαφορετικά, θα είχαν ήδη παραδώσει αρκετά βαρέα όπλα στην Ουκρανία, και ο πόλεμος θα μπορούσε να έχει λήξει μέχρι το φθινόπωρο. Από καθαρά καθημερινή άποψη, θα ήταν πιο άνετο για εσάς αν η Δύση έκρυβε και πάλι το κεφάλι της στην άμμο, όπως στην περίπτωση της Τσετσενίας και της Συρίας. Αν ζούσατε έστω και μια μέρα εδώ, πιθανότατα, αντίθετα, θα αρχίζατε να κατηγορείτε τις αρχές σας για τον συνεχιζόμενο κατευνασμό του νάνου του μπότοξ, εξαιτίας του οποίου η πόλη μας μετατρέπεται καθημερινά σε σκοπευτήριο χωρίς καμία τιμωρία με πυρά. Σε κάθε περίπτωση, η αντικειμενική πραγματικότητα είναι ότι η δυτική ηγεσία ενδιαφέρεται ακριβώς για τη σταδιακή αποδυνάμωση του ιμπεριαλιστικού αντιπάλου της χωρίς υπερβολικά οξεία αντιπαράθεση.
Όσο για τις συλλογικότητες που αναφέρατε, οι θρήνοι τους για την "ελεύθερη Ουκρανία που υπερασπίζεται ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο" είναι πολύ βαρετοί για να σπαταλήσουμε χρόνο στην ανάλυσή τους. Για όσους ανησυχούν πολύ για την ουκρανική δημοκρατία από το εξωτερικό, μπορούμε μόνο να τους συμβουλεύσουμε να παραιτηθούν από την ευρωπαϊκή/αμερικανική υπηκοότητά τους, να υποβάλουν αίτηση για ουκρανική κάρτα κατοίκου και να μετακομίσουν γρήγορα εδώ για τις απολαύσεις της ζωής!
Αυτό δεν αφορά τους αντιπολεμικούς αντιστασιακούς στη Ρωσία και τη Λευκορωσία. Αυτοί οι άνθρωποι παίρνουν πραγματικά ένα τεράστιο ρίσκο για να σταματήσουν αυτό το μακελειό, και αυτό είναι αρκετό για να τους είμαστε ευγνώμονες. Με εξαίρεση όχι πολλούς ακροδεξιούς, τους υποστηρίζουμε ανεξάρτητα από το αν η θέση τους είναι φιλοουκρανική ή διεθνιστική.
Φυσικά, η δική μας ατζέντα, αν το επιθυμούμε, μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ωφέλιμη για την αστική τάξη: η μαζική αποχώρηση θυμωμένων αναξιόπιστων προλετάριων θα αποτρέψει μια κοινωνική έκρηξη στην Ουκρανία, η οποία είναι πιθανή σε περίπτωση περαιτέρω παράτασης του πολέμου, και τα ευρωπαϊκά αφεντικά ενδιαφέρονται πολύ για φθηνό ουκρανικό εργατικό δυναμικό. Αλλά πού είναι οι ευνοϊκότερες συνθήκες για ένα απεργιακό κίνημα - σε μια εμπόλεμη χώρα ή σε μια ειρηνική; Και γιατί να μην αναπτυχθεί η συνεταιριστική αυτοαπασχόληση στην Ευρώπη, εμπλέκοντας σε αυτήν Ουκρανούς μετανάστες;
CRINT-FAI: Ακούσαμε επίσης εκκλήσεις για την υπεράσπιση της "φιλελεύθερης δημοκρατίας". Ποια είναι η άποψή σας για αυτή την έννοια και πόσο σημαντική είναι για εσάς η έννοια του ταξικού αγώνα μέσα στον αναρχισμό;
Συνέλευση: Προφανώς, μιλάτε για το ουκρανικό κράτος, αν καταλαβαίνουμε σωστά; Τέτοιες ομιλίες συνήθως προέρχονται από τη σύγκριση των ελεγχόμενων από την κυβέρνηση εδαφών με την πλήρη καταστροφή, την πείνα και τη λευκή τρομοκρατία στα κατεχόμενα εδάφη της χώρας. Αλλά το γεγονός ότι η μια συμμορία κάνει λιγότερες βαναυσότητες από την άλλη σημαίνει ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν και να ακρωτηριαστούν γι' αυτό και εκατομμύρια άλλοι να σέρνουν μια μισοπεθαμένη ύπαρξη κάτω από βόμβες κλειδωμένοι σε ένα κλουβί; Εμείς δεν το πιστεύουμε!
Αν συγκρίνουμε το ελεγχόμενο από την κυβέρνηση τμήμα της Ουκρανίας με τις χώρες της ΕΕ... Είτε το πιστεύετε είτε όχι, ακόμη και το ιστορικό κέντρο μιας τυπικής ουκρανικής πόλης, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας, μπορεί να είναι κάτι πολύ λιγότερο κατοικήσιμο από τις δυτικές παραγκουπόλεις. Δεν έχουμε τίποτα να υπερασπιστούμε εδώ, εκτός από τους θρόνους των αρχών και τα χωράφια των εταιρειών. Γι' αυτό οι αξιωματούχοι μας φοβούνται τόσο πολύ την ελεύθερη αναχώρηση: η θητεία στο στρατό για την υπεράσπιση των φυτειών της ολιγαρχίας δεν είναι η πιο επιθυμητή επιλογή για πολλούς στρατιώτες, αλλά το μοναδικό διαθέσιμο εισόδημα σε τέτοιες συνθήκες. Οι Ουκρανοί δεν αναγκάζονται να πολεμήσουν από τις αστυνομικές καταστολές, επειδή όσοι πραγματικά δεν θέλουν να το κάνουν μπορούν να αποφύγουν την κινητοποίηση ακόμη και χωρίς δωροδοκίες. Ταυτόχρονα, ο οικονομικός εξαναγκασμός είναι πραγματικά ισχυρός: στην πόλη μας, για παράδειγμα, υπάρχουν 19 άτομα που αναζητούν εργασία για κάθε κενή θέση εργασίας σε δημόσιο τομέα...
Εικόνα 4. Και το κατεστραμμένο Παλάτι της Εργασίας - επίσης στο κέντρο του Χάρκοβο...
CRINT-FAI: Πόσο κεντρικής σημασίας είναι τα θέματα φύλου και LGBTQ+ σήμερα στα αναρχικά και ριζοσπαστικά κινήματα στην Ουκρανία;
Συνέλευση: Μέσα στην ομάδα μας υπάρχουν διαφορετικές απόψεις πάνω σε αυτό το ζήτημα. κάποιος αυτοπροσδιορίζεται προσωπικά ως φεμινιστής, κάποιος άλλος πιστεύει ότι στην Ουκρανία αυτό το θέμα έχει απαξιωθεί τόσο πολύ από τους δεξιούς που έχει χάσει εντελώς κάθε επαναστατική δυναμική. Πριν από τον πόλεμο πλήρους κλίμακας, το φεμινιστικό και ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα στην Ουκρανία ήταν στενά συνδεδεμένο με εθνικιστικούς, κληρικούς και μιλιταριστικούς κύκλους. Μετά την 24η Φεβρουαρίου, όσοι υποστήριζαν την επέκταση της θητείας των γυναικών στο στρατό κ.λπ. διέφυγαν μαζικά από την Ουκρανία σε ευρωπαϊκές χώρες, συχνά ούτε καν στα σύνορά της, και από εκεί καλούν να πολεμήσουν τους άνδρες, οι οποίοι δεν μπορούν να αντέξουν την πολυτέλεια της ελεύθερης μετανάστευσης. Τι θα γίνει με αυτό το κίνημα στη συνέχεια - δεν θα μαντέψουμε. Οι δραστηριότητές μας οργανώνονται προς το παρόν σε ταξική και εδαφική βάση, αν και, αν εμφανιστούν τέτοιες πρωτοβουλίες, τουλάχιστον εν μέρει κοντά στις απόψεις μας, θα ήταν ωραίο να συνεργαστούμε μαζί τους.
CRINT-FAI: Κάποιοι σύντροφοι μας είπαν πόσο πολύ η εθνικιστική ρητορική διείσδυσε στην ουκρανική κοινωνία, ειδικά μετά το 2013-14 και τον πόλεμο της Κριμαίας; Ποιοι είναι οι υπάρχοντες ή δυνητικοί πολιτικοί χώροι για πολιτικό ακτιβισμό που αποκλείει τον εθνικισμό;
Συνέλευση: Η αναρχία είναι η νεολαία του κόσμου, και να την οικοδομήσουν πρώτα απ' όλα οι νέοι. Όπως και στην Ιταλία, το πρόβλημα του εθνικισμού στην Ανατολική Ευρώπη συμβαδίζει με την εξαφάνιση του έθνους και τη διολίσθησή του στη γεροντική μάρα. Η Ουκρανία, όπως και η Ρωσία, πριν από τον πόλεμο ήταν για καιρό μια χώρα αλκοολικών, συνταξιούχων, αξιωματούχων και μπάτσων, και όταν η ελεύθερη έξοδος γίνει δυνατή, ακόμα και όσοι εργάτες και διανοούμενοι έχουν απομείνει θα φύγουν πιθανότατα από εδώ, ειδικά από τις κατεστραμμένες περιοχές. Υπάρχουν στοιχεία ότι περίπου 100.000 άνδρες επέστρεψαν εθελοντικά στην Ουκρανία από το εξωτερικό από τις 24 Φεβρουαρίου. Αλλά και πάλι - θα μείνουν εδώ μετά τον πόλεμο; Σε γενικές γραμμές, τα ουκρανικά δημογραφικά στοιχεία δεν είναι πολύ ευνοϊκά για την εξάπλωση των ελευθεριακών ιδεών, όπως μπορείτε να δείτε.
Η μόνη πιθανότητα για ένα αίσιο τέλος είναι τέτοιες τεράστιες επενδύσεις από τη Δύση, την Κίνα και την Τουρκία που όχι μόνο θα ανοικοδομήσουμε ό,τι καταστράφηκε, αλλά και θα κάνουμε ένα οικονομικό άλμα από τα προπολεμικά επίπεδα, το οποίο θα προσελκύσει πολλούς μετανάστες από τον Παγκόσμιο Νότο. Τότε ένα μαζικό κίνημα της εργατικής τάξης, μια επαναστατική κατάσταση κ.λπ. θα γίνουν πραγματικά δυνατά. Αλλά μέχρι στιγμής, ακόμη και η αποκατάσταση όσων είχαμε πριν από τον πόλεμο δεν έχει εξασφαλιστεί σοβαρά, κυρίως υποσχέσεις.
Πέρα από κάθε αμφιβολία, σε αυτή την περίπτωση, είναι πιθανές και οι διεθνικές συγκρούσεις. Πάντως, ήδη από τους πρώτους μήνες της εργασίας μας, υποστηρίξαμε σχεδόν αποκλειστικά τις διαμαρτυρίες των Αράβων και Αφρικανών φοιτητών ενάντια στην πρόκληση δωροδοκιών στις τελικές εξετάσεις. Έτσι, ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να βρούμε μια κοινή γλώσσα και με τους νέους ξένους.
CRINT-FAI: Τέλος, υπάρχει κάτι άλλο που θα θέλατε να γνωρίζουν οι ιταλόφωνοι αναρχικοί;
Συνέλευση: Καταλαβαίνουμε ότι οι Ουκρανοί στην Ιταλία αντιμετωπίζονται με σαφή προκατάληψη και ότι οι ουκρανικές κοινότητες είναι διαβόητες για τις αντιδραστικές τους απόψεις. Αλλά ποτέ δεν θα το αλλάξουν προς το καλύτερο αν ο αναρχισμός στην Ιταλία είναι απλά ένα όμορφο ρητορικό σχήμα που μετατρέπεται σε κενό. Ταρακουνήστε τους, εκπαιδεύστε τους, βοηθήστε τους να πολεμήσουν τους εργοδότες και τους ιδιοκτήτες, επικοινωνήστε μαζί μας αν χρειαστεί να ετοιμάσουμε κείμενα στα ουκρανικά ή στα ρωσικά!
Αν μας διαβάζουν πρόσφυγες από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, ξέρουμε ότι πολλοί από εσάς είναι θυμωμένοι επειδή από την Ουκρανία οι πρόσφυγες έχουν κάποιο καλύτερο καθεστώς στην Ευρώπη. Παρακαλούμε να έχετε κατά νου ότι αυτό είναι μόνο η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι η ασφάλεια και το εισόδημα εδώ είναι συγκρίσιμα με τις χώρες σας, ενώ το κόστος ζωής είναι συγκρίσιμο με το ευρωπαϊκό. Έχουμε κοινά συμφέροντα και πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους να δράσουμε από κοινού!
Και επίσης θα θέλαμε να χαιρετίσουμε ειλικρινά την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Olga Taratuta στη Γαλλία, το Final Straw Radio στις ΗΠΑ, το Enough 14 στη Γερμανία, το 161 Crew στην Πολωνία, το alasbarricadas.org στην Ισπανία, το aitrus.info στη Ρωσία, όλους τους άλλους αναγνώστες, μεταφραστές και δωρητές μας. Η συμβολή σας στο έργο μας είναι εκπληκτική και προσπαθούμε να κάνουμε το μέγιστο δυνατό σε αυτές τις συνθήκες!
No borders, no nations! Peace to the huts, war to the palaces!
Ενάντια στα σύνορα, ενάντια στα κράτη! Ειρήνη στους φτωχούς, πόλεμο στους άρχοντες!
31 Αυγούστου 2022