Ανακοίνωση από τη Συνέλευση φοιτητών/τριών, σπουδαστών/τριών & αλληλέγγυων της κατειλημμένης πρυτανείας του ΕΚΠΑ
Οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις δεν υποτάσσονται δεν υποχωρούν
Μέσα σε έναν κόσμο βαθιάς συστηματικής κρίσης, όπου κράτος και κεφάλαιο έχουν εξαπολύσει μια άνευ ορίων επίθεση στους από τα κάτω, το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη δημιούργησε μια τομή στην ελληνική πραγματικότητα.
Το κράτος χάνοντας την νομιμοποίηση του από μεγάλο κομμάτι της κοινωνικής βάσης μπαίνει σε θέση άμυνας στοχεύοντας στην αποσυμπίεση της κοινωνικής οργής και την επανανομιμοποίηση του στις κάλπες. Τώρα είναι η στιγμή της όξυνσης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων!
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη. Όσο το κράτος έχει ως αυτοσκοπό την διατήρηση και άσκηση της εξουσίας του και του μονοπωλίου της βίας, και το κεφάλαιο την διαρκή αύξηση των κερδών του, τόσο οι νεοφιλελεύθερες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν. Οι πόλεμοι μεταξύ των κυρίαρχων μπλοκ εξουσίας θα κλιμακώνονται και οι καταπιεσμένοι και καταπιεσμένες αυτού του κόσμου θα συνεχίσουν να είναι η καύσιμη ύλη αυτού του δολοφονικού συστήματος.
Ενάντια στη διαρκή προσπάθεια της εξουσίας να απονοηματοδοτήσει τους αγώνες του χθες λέμε ότι η μνήμη δεν είναι σκουπίδι και τα νοήματα των εξεγερμένων του παρελθόντος θέτουν τις βάσεις για τις εξεγέρσεις του αύριο. Συνεχίζουμε τον αγώνα των φοιτητών/τριών, εργατών/τριών του 1973, του φοιτητικού κινήματος το 78-79, των μαθητών/τριών το 1991, του κινήματος των καταλήψεων του 2006-7, όλων αυτών που αντιστάθηκαν στην υποβάθμιση των ζώων μας.
Υπερασπιζόμαστε εδώ και δύο μήνες την τέχνη και τον πολιτισμό, υπερασπιζόμαστε δηλαδή την ομορφιά αυτού του κόσμου. Το κίνημα που δημιουργήθηκε τους τελευταίους δύο μήνες δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του λέξη και κάθε μέρα που περνάει ριζοσπαστικοποιειται όλο και περισσότερο. Επιδιώκουμε την σύνδεση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, σπάμε τα στερεότυπα, ενώνουμε τις φωνές μας και χτίζουμε μια συλλογική συνείδηση μηδενίζοντας την απόσταση θεωρίας και πράξης.
Μέσα από το κατειλημμένο κέντρο αγώνα της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ σπάμε την συντεχνιακή αντίληψη του διαχωρισμού, επανατοποθετούμε τον αγώνα για την υπεράσπιση του ασύλου και του κοινωνικού του χαρακτήρα στην αιχμή του φοιτητικού αγώνα, κλιμακώνουμε τον αγώνα ενάντια στο ΠΔ85, θέτουμε φραγμούς στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, ζητάμε δικαιοσύνη για τους νεκρούς μας που σκοτώνονται καθημερινά στα νοσοκομεία, στα σύνορα, στα τρένα, στους δρόμους από τις σφαίρες των ένστολων δολοφόνων, επιχειρούμε την δημιουργία ενός ελευθεριακού πόλου μέσα στις σχολές μας.
Από την πρώτη μέρα, επιχειρείται να επιτευχθεί η αναγκαστική εγκατάλειψη της κατειλημμένης πρυτανείας από την συνέλευση φοιτητών/τριών, σπουδαστριών/τών & αλληλέγγυου κόσμου μέσα από μια επιχείρηση περικύκλωσης και αποκλεισμού της από την αστυνομία, μέσα από τη συκοφάντηση και την απομόνωση, τη στέρηση των στοιχειωδών όρων διαβίωσης σε αυτήν (φαγητό, θέρμανση, φάρμακα) και της επικοινωνίας με την απαγόρευση εισόδου δημοσιογράφων, δικηγόρου, τον τραμπουκισμό και τις προσαγωγές από την αστυνομία αλληλέγγυου κόσμου, μέχρι και το λιντσάρισμα συναγωνιστή που επιχείρησε να μας αφήσει τρόφιμα. Ένα σχέδιο που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 2015 επί πρώτης κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ με υπουργό προστασίας του πολίτη Γ. Πανούση, όπου έπειτα από 18 μέρες με την υπογραφή του πρύτανη καταπάτησαν το πανεπιστημιακό άσυλο και συνέλαβαν 14 αναρχικούς/ες αγωνιστές/τριες που στέκονταν αλληλέγγυοι/ες στον αγώνα των πολιτικών κρατουμένων. Το κράτος έχει συνέχεια καταστέλλοντας, φτωχοποιώντας και δολοφονώντας. Έτσι και σήμερα, ο Πρύτανης Δημόπουλος και το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ εφαρμόζουν ένα σχέδιο πολιορκίας πολεμικού τύπου που μας θυμίζει περισσότερο την εποχή του μεσαίωνα παρά τον 21ο αιώνα.
Μας χαροποιεί ιδιαίτερα που για κάποιες και κάποιους η πρυτανεία αποτελεί ένα ζήτημα που χρήζει επίλυσης, παράλληλα μας γεμίζει δύναμη και χαρά που για πολλούς περισσότερους η κατάληψη της πρυτανείας είναι το σημείο συνάντησης της αγωνιστικής μας θέρμης και της ανάγκης μας για συλλογικοποίηση. Η κατάληψη της πρυτανείας του ΕΚΠΑ εδαφικοποιεί τα προτάγματα της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, της ταξικής αλληλεγγύης και της μαχητικής αντίστασης. Κόντρα, λοιπόν, στον κλίμα ηττοπάθειας και διαχωρισμού προτάσσουμε την συνέχεια και μαζικοποίηση του κινήματος μέσω των αδιαμεσολάβητων σχέσεων και την σύνδεση αγωνιζόμενων υποκειμένων για μια συλλογική συνείδηση βαθιά ταξική, για έναν ακηδεμόνευτο κίνημα, για την ελευθεριακή οργάνωση στην βάση.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ
10 100 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Συνέλευση φοιτητών/τριών, σπουδαστών/τριών & αλληλέγγυων
της κατειλημμένης πρυτανείας του ΕΚΠΑ